Bu yazıda dostlar, yaratılmışların en şereflisi “insan” ile hakaretlerimizde en başta söylediğimiz “öküz” arasında bir mukayese yapalım istedim.
* * ** Öküzler, arabasını tam yolun ortasına park etmezler!* Öküzler, sola sinyal yakıp sağa sapmazlar!* Öküzler, yolun ortasında böğürerek balgam tükürmezler!* Öküzler, mahallenin ortasında müziğin son sesine kadar açıp akşama kadar mahalleyi diskoya çevirmezler!* Öküzler, Pazar günleri sabah erkenden motosikletlerinin ne kadar çok bağırabildiğini test etmezler!* Öküzler, yemek yedikleri yere pislemezler!* Öküzler, yedikleri samanın hakkını vermeyerek, işten kaytarmayı düşünmezler!* Öküzler, bir gün silahın kendilerine dönebileceğini düşünmeksizin dolma tüfekleri doldurup durmazlar!* Öküzler, layık olmadıkları işe getirilmek için eşlerini, dostlarını araya sokarak ahbap çavuş ilişkisi ile makam mevki sahibi olmaya çalışmazlar!* Öküzler, yönetici olurlarsa eğer, yanlarına işin ehillerinin yerine yağcıları getirmezler!* Öküzler, yemek yerken ağızlarını şapırdatmazlar! (Şapırdatsalar da bundan rahatsız olacak kimse yoktur ya! Neyse…)* Öküzler, sattıkları malı yalanlarla överek 3 -5 ürün satmayı yapmayı kâr saymazlar!* Öküzler, yalakalık yaparak ye da onurlarını satarak bir yerlere yaranmaya çalışarak para kazanmayı şereflerine yediremezler!* Öküzler, yaşadıkları otlağın sorunlarına karşı duyarsız kalmazlar!* Öküzler, esnaf olurlarsa “öküzce” davranmazlar!
* Öküzler, yaptıkları iyilikleri günü gelince hemen başa kakmazlar!Öküzler…Ve…..Öküzler de insanlar da,bu yazıyı nasıl okuyacaklarını,çok iyi bilirler!.. 🙂