Murathan Mungan’ı keşfettiğimde,aşıkmıydım?yoksa Murathan’dan sonra mı aşık oldum hatırlamıyorum.Yani aşık olduğum için mi Murathan’ın derinliklerine daldım,derinliklerine daldığım için mi aşık oldum bilmiyorum…Bildiğim,Murathan’la birlikte yaşadığım her duygunun başkalaştığıdır.Yalın,duru,gizemsiz ve karşılıksız,koşulsuz…Doğaya,çiçeklere,insanlığa tüm canlılara duyulan aşk…Onun şiirleri anlaşılmaz yürekleri temsil eder.Vahşi kapitalizmin her şeye el attığı,çıkarların ve kişisel kazançların,köşe dönmelerin,satın almaların en yüce değer olduğu bu düzende;bu durumun bir parçası olmak istemeyenlerin,hala inatla direnenlerin sığındığı kaledir Murathan Mungan şiirleri…Murathan’ın şiirlerini bilenler ve onun dünyasının derinliklerine inebilmeyi başaranlaraşkın tek kişilik olduğunuda bilirler.insanoğlu çok uzun zamandır artık aşkın karşılıksızlığını ve koşulsuzluğunu anlayabilecek donanıma sahip değil.İnsanoğlu satın aldığı şeyi seviyor ve ona değer veriyor.Değer,harcanan paralarla ölçülüyor ve ne kadar harcadıysam okadar sahiplenirim anlayışıyla gelişen sevgi aldatmacaları insanoğlunu sevgisizlikler içerisinde kıvrandırıyor,yalnızlaştırıyor,mutsuz ediyor.İşte Mungan bu düzen dışında yaşamak isteyenlerin şairidir.Toplumsal öğretilerin karşısında durduğu için yalnızlaşanların ve ”düzen bozucu” ”ezber bozucu” insanların sığınağıdır.Çoğu insan mutsuzluklarının nedenini bilmeden hayatı yaşayıp tüketir.Mutlu olmak zor bir sanat…sevmekte öyle…Murathan Mungan bize bu zor işlerin üstesinden gelmeyi öğretiyor.Ama düzen içinde değil düzenin dışında.Çün ki sevgi hiç bir düzenin içine sığmayacak kadar sıra dışıdır.Sevgiye kapalı yürekler yaşamın anlamını nerede ararlar bilemem,79 yaşına kadar hayatı sorgulayan Bergman,79 yaşında şu karara varır” hayatın tek anlamı var.o da aşktır”…Aşk ister karşılık bulsun,isterse bulmasın daima güzeldir.Hayatı severek yaşamalıyız ki insan olduğumuzun ayırtına varabilelim.”sen beni sevsende sevmesende ben seni seviyorum hepte seveceğim”diyebiliyormuyuz?KARŞILIK BEKLEMEDEN…Ya da”şöyle şöyle olursan seni severim” değil,”seni olduğun gibi kabul ediyor ve seviyorum” diyebiliyormuyuz? KOŞULSUZ…Diyebiliyorsak şayet,yaşamın sırrını çözmüşüzdür,işte o zaman mutsuzlukta kim oluyormuş?Mungan’ın şiirlerinden bir dize armağan ediyorum size yüreğimdeki sevgilerimle..”Bazı sözler karanlıkta söylenirBazı sözler hiçbir zaman”