Andelina, ilk gördüğümde pek dikkatimi çekmese de, sonradan bayıldığım 3,5-4 yaşında bir kız çocuğuydu. Onda en çok beğendiğim şey ise saçlarıydı. Koyu kahve, pasparlak, üstleri düz uçlari kıvır kıvırdı… Sessiz sakindi. Aynı zamanda hemen hemen bütün kız çocuklarında olan müthiş bir cilvesi vardı. Bayılıyordum. “Seni öpebilir miyim?” dedim şirin şirin gülümseyerek başını salladı. Çok tatlıydı bu kız. Ve de çok çok güzel. Masmavi gözleri ve saçları şimdiden çok güzel gösteriyordu onu.Masada kart oyunu oynuyorduk beraber. Vena saçı başı birbirine girmiş bir halde yanıma geldi. Herhalde kavga edip kendini hırpalattı diye düşündüm. Andelina ile Vena çok ufaktılar o yüzden hep eziliyorlardı. Tokasını elime tutuşturuverdi Vena. “Saçlarımı toplar mısın? Ben yapamıyorum” dedi. Olur, dedim. Saçlarının ön tarafındaki firketeleri çıkarıp masanın üzerine koyup ayıcıklı saç lastiğiyle saçını toplamaya başladım. Firketeleri takamadan tuvaletim geldi diye kaçtı elimden. Firketeler hala masanın üzerindeydi. O sırada oyundan kopmuş, gözlerim bir tarafa doğru bakıyordu. Sonra tekrar masaya çevirdim gözlerimi. Andelina eline firketeyi almış cebine sokmaya çalışmaktaydı. Şaşırdım. Sesimi çıkaramadım. Daha doğrusu ilk başta kavrayamadım. Baktığımı görünce hemen gözlerini kaçırdı benden. Çok şaşırmıştım. Daha önce de birisinin çantasından düşen sakızı alıp cebine atmaya çalıştığında sakızın sahibi velet görmüştü. O benim sakızım diye bağırmıştı. O zaman önemsememiştim. Ama ikinci kez birinin eşyasını alıp gizlice cebine sokmaya çalıştığında içime kurt düştü. Hani hırsızlık hastalığı filan derler ya hep. Acaba öyle birşeyi mi vardı diye düşündüm durdum. Sonra haksızlık mı ediyorum, yok öyle birşey, belki arkadaşına şaka yapmak istiyordur, hani hepimiz yaparız ya böyle şakalar, arkadaşlarımızın önemli şeylerini filan saklardık diye düşünmeye zorladım kendimi. Ama baktığımı görünce gözlerini kaçırması suçlu konumuna düşürüyordu kendini.
Suçlu demek istemiyorum ufacık bir çocuk için ama sonrası daha kötü olabilir düşüncesiyle kafamı mesgul etti çok. İki defa görmüştüm. Ailesi farkında mıydı acaba bu huyunun? Bakalım tekrar olacak mı?
yorumlar
şeker,gözün üstünde olsun ve aynen dediğin gibi suçlu konuma düşürmemek için ona hissetirmeden gözlemle bakalım, olmazsa ailesi ile konuşulur, zor durum hakkaten…bu arada gitmediğin için çok seviniyorum,hesabımı silsinler falan demiştin, iyi ki silinmemiş..aramızdasın:)
bu o yaşlardaki her çocukta olur sugurcanım.
aklıma düşürdün …küçükken amma da götürürdüm arkadaşların eşyalarını..ama bu iş böyledir,çocuk olmanın gereğidir..çocukluk varsa işin içinde “mal sahibi olma,mal edinme ” dürtüsü yoktur,ya da olmamalıdır..karşı cinsi öperken sarılırken kafada herhangi bir korku,çekince de yoktur.İstersin öpersin,o kadar..yeri gelir cebinden şekerini çıkarır verirsin, yeri gelir masada duran tokayı cebe atarsın..bu sahiplenmeler, bu bencillik sonradan öğretilir çocuğa..belki de o çocuklar içinde en çocuk Andelina dır..
eğitimsel bir bakış açısıyla yaklaşıldığında piaget’nin dediğine göre çocuk 4-5 yaşına kadar ahlak öncesi dönemdedir.kohlberg’te bunu gelenek öncesi dönem olarak adlandırır. yani çocuk bu yaşlarda “benmerkezci” düşünce yapısına sahiptir.ceza-itaat ilkesine göre dışardan dayatılan kurallar dikkate alınır ve sonuca göre davranılır. çocukla bu yaptığının yanlış olduğu açıkca konuşulmalıdır bence.. ama suçlamak değil asla;)
Adı üstünde çocuk.)))
mak, evet burdayim:) sagol. ama ancak girebiliyorum. simdi geldim daha bir bakayim dedim. zaten suclu konuma düsürmemek icin elimden geleni yaptim. ama üzüldüm bir görseniz dünyalar tatlisi insanin alip kalbine sokasi geliyor.resu, bestrafe mich, saatoniki,kendim öyle birseyi hic yapmadigim icin hatirlamiyorum yani yaptiysam da hatirlamam simdi. ama söyle bir durum var. bu gülerek ya da saka gibi yapilmiyor. eger gözümün icine bakip gülseydi ben de güler gecerdim. cünkü o zamann yaptiginin yanlis oldugunu bilmiyor olurdu ama ona baktigimi görünce ne yapicani sasirdi, gözlerini kacirdi filan. bu durumda yaptiginin kötü birsey oldugunun farkinda ve utaniyor. yani ben böyle düsündüm yanlis da olabilirim.
belki de ben abartiyorum aman bilmiyorum:)
sugur, o yaştaki çocuklar genelde bu tip şeyleri dikkat çekme amaçlı yaparlar, kötü bir şey olduğunu düşündüklerinden değil, belki evde ebeveynlerinin dikkatini ancak bu şekilde çekebiliyordur, onların ilgisini istiyordur, çocuk ilgi ister ve de bu ilgiyi görmezse başka şekillerle bunu yapmaya çalışırbenim şimdiye kadar gördüğüm bu şekilde, ya içine kapanır ya da dışarı vurur ve bunun çok çeşitli tipleri olabilir, arkadaşa eziyet, abartılı sevimlilik, oyuncaklara ya aşırı ilgi ya da ilgisizlik v.sama mutlaka bir nedeni bir kökeni vardır bu tip davranışların