Kişisel sınırlar, yaşama özgürlüğü, hak ve hürriyetlerimiz..Bunlara önem vermediğimiz öyle çok zaman var ki..Karşımızdakini kendi malimiz zannediyoruz. Onu sıkarak, boğarak bizim istediğimiz gibi bir yaşam sürdürmesini istiyoruz. Karşı tarafa güvenmediğimiz izlenimi verdiğimizi anlayamıyoruz bile o bize söyleyene, haykırana dek.Ona, ‘gitme, yapma, etme, durma, susma, başlama’ diyoruz. Ne için? Ha ne için? Boş yere.. Bizim istediğimiz gibi olsun ,hareket etsin, kulumuz köpeğimiz olsun diye, bacağımızın dibinden ayrılmasın diye. Biraz sert oldu tabirler belki ama kendiniz hem bu akılları verip hemde böyle hatalar yapınca sert oluyorsunuz işte.Kendinize karşı bile sert oluyorsunuz. Onun sizinle olup, sizi sevmesiyle yetinmiyorsunuz, değişmesini istiyorsunuz. Kimse kimsenin eşyası değil. Evlense de olmuyor, olmayacak. Her birimizin istekleri, zevkleri ayrı, ve bu ayrılıkların kavga sebepleri olmasına kendimiz sebep oluyoruz aslında. Aslında bunlardan kavga olmaz, olmamalı. Saygı başlıyor ilişkilerde bir yerlerde , başlamalı ama hep devam ettirmeliyiz. Zamanla tükenmesine izin vermemeliyiz ve sevgi var diye saygıyı tüketmemeliyiz. Hiç bir zaman sevgi tek başına yeterli olmuyor. Sadece sevgiye sarılırsak elimize kalan gözyaşları oluyor.Haksızmıyım tüm bunlarda? Ben akıllanıyorum, akıllanmayanlar da akıllansın diye yazdım haddim olmadan. Zor ama öğrenilemeyecek bir şey değil bu. Saygının sevgiye kapı açtığı gerçeğini unutmayacağım bundan sonra, siz de unutmayın …
yorumlar
ellerine sağlık.sevgi ve saygı benim vazgeçilmezlerimdir.sen nasıl davranırsan karşındakide öyle davranmaya mecbur olur.
teşekkür ederim @cpgulen.. evet , ve bunu herkes bir gün öğrenir..
öğreneceğini ümit ediyorum.zaten %70 öğrendiğinde ne savaş kalacaktır ne ayrılık.
@darj..astral yırttı sende yırtacan gayrett
sevgi yanılsamadır efendim.. bunu lütfen hep hatırlayın.. dünya üzerinde, kendi dışınızda bir nesneye yöneltebileceğiniz yegane müspet his saygıdır.. onun kaynaklandığı noktalar oldukça derin ve insanın yaratılışına dek uzanıyor.. saygı sanıldığından çok daha karmaşık bir yaklaşım.. korku ile karıştırılır çoğu zaman.. ama esas itibarı ile içinde zerre kadar dahi korkuya yer yoktur.. var ise, saygı duyulana mahcup olma, onu incitme endişesi vardır en fazla..sevgiye kapı açtığı muhakkak.. ama sevgi kadar muğlak değildir.. sevgi kadar temelsiz ve güvenilmez değildir.. sevgi kadar süslü ve kaypak değildir.. sade ve olduğu gibidir..
çok güzel bir yorum @şahlanankoç .Taçlandırdıgın için teşekkür ederim..
eğer saygı korkuya dönüşüyorsa; o zaman zaten o saygı değildir.Haklısınız yanılsamalar da olmazsa doğruyu gerçekle nasıl entegre ederdik.