sende gelmedin…
ne ölüme ne de dirime
…
Napiyorum ben?
Bahar geldi.
güneş derime doğuyorsa yüreğime batıyor…
herkes üstüme geliyor gibi.
tüm eski sevgililerime veda mı etmeliyim? hepsini çok özledim.
bütün eski sevgililerimi çok özledim. hele ki seni. hala senin için dokunabiliyorum gözümün yaşına.
sense gelmemiştin ne ölüme ne de dirime.. şimdi ki korkum yıllar sonra yanıma gelirsen kurmak üzere oldugum bu yeni kaleyi senin uğruna yıkabilecegim.
ve (diğer)sen.
emin misin ki ?
ben emin miyim?
hayır, ben değilim. hiç bir zaman hiç kimseye karşı emin olamayacagım.
Ama yapacagım bu kaleyi seninle kuracağım çunku kendimden de korkuyorum artık. tek korkum ölüm kokan hastane koridorları… ha bide o küçük kızları üzmek…
aslında ilk gençliğimi özledim.
aşk daha başkaydı, ayaklarım daha bi başka yürüyordu ve yazabiliyordum.
dün gece pencereden bahçede ki kedileri izlerken ne çok yazmak istediğimi düşündüm. ama bu sefer yazdıkça kendimle yüzleşecektim bilinçaltım gözlerimi doldurup taşıracaktı.. yazamadım…
kendimden de kaçamam ki…
yorumlar
öldürcem seni o zaman bulucaksın ölünü merak etme..
hayatının dönüm noktalarından birini yaşamak üzeresin şu karamsarlığına bak !
bence bu karamsarlık yakışmıyor sana…..lutfeennnnn:(
hayat herseye ragmen yasamaya deger bunu bazen hıc anlamıorum bazense o kadar dogru gelıo kı haklısın hıc kımseye karsı emın olamadıgıımız gıbı kenıdmızede olmuoruz önemli olan senın kendınden kacmaman ewet ne sen ne bı baskası kendımızden kacamayız kı….
hangi dönüm noktasındasın. nereye dönüyorsun, nooluyor?
yok bir de her kediyi önce kendimin zannediyorum da sonra yakınlaştıkça anlıyorum benim olmadığını. siyam mıydı? yoksa tekir mi? mavi bilmem ne mi? çin şeysi mi? iyi miydi?
neyse dönmediğine göre de hikayelerde anlatıldığı gibi artık hayır gelmez ondan, ben en iyisi sokakta bi tanesini gözüme kestirip ona kedim diyim.
ama yok eğer illa ki oysa aradığım ve bulacağım dediğim ve onun da bana geleceğini bildiğim, hah o zaman ben devam ediyim biraz daha sağa sola sapmadan, başka kedilere bakmadan.
Mutsuzluğumdan sapıkça zevk aldığım zamanlar olmuştur,içine batar acıtır ama seversin o acıyı.Bana aitti ,ben gibi hiç kimseninkiyle aynı olmayan,kimsenin sahip çıkmadığı,elinin tersiyle ittiği ve ittikçe uzaklaştıklarını sandıkları sevgili mutsuzluk.
kayboldum sanırım dalga geçen sizin gibi olsun yazıyı okuyan da.genç kız yürüyor diye yazıyor Peter Morgen nasıl olup da geri dönecek kendini bulmak için …Hep kendini kaybettiği zamanlarda aynaya bakardı kendi yüzünü eli ile kontrol eder derin bi oh çekerdi kaybolmamışım diyefakat şu an aradığı sureti yada somut olan bedeni değildi kendisinin ruh u idi aynada wardı ama yoktu varlıkla yokluk arasındaki o yol da kaybolmuştuölü olduğuna inandı ama aynada kendini görüyordusaplandı kaldı ne kendisini buldunede gördüğünün kendisi olup olmadığını .
ben 2 ay önce kaybettim; gören olursa lütfen bi zahmet……
Ben bundan 3 sene evvel parca parca bulmaya basladim sanirim. Bazi parcalari yasatamadigim icin olduler ama cogu hala canli. Yine de ortaya cikan resim beni gulumsetmeye yetiyor.