biraz da nostalji…macuncu,süpürgeci,yoğurtçu,baloncu ve daha nicesi…sokak satıcıları…bu yazıyı ve beraberindeki fotoğrafları görünce eskiye doğru gitmemek ve kaybolmamak elde değil.eskiye dair ne varsa,hepsi kaybolmuş ve hepsi burnumuzda tütüyor.insanlar daha mı temizdi daha mı masumdu her şey?sanki tadı biraz buruk şimdi düşününce.herkes nereye kayboldu? eski güzel günleri düşünmek hüzünlendiriyor beni.ve aklımdan geçen binlerce soru…eskiyenler güzel…link:http://www.sihirlitur.com/nostalji/sokak/index.html
yorumlar
Hayatı güzel yada kötü kılan yine biz insanlarız. Yazındaki soruların cevabını önce kenidimiz vermeliyiz. Önce ben bu konuda ne yapabilirim sorusunu kendine sormalı, geçmişteki güzellikler yok oldu diyerek, gelecekte ki güzellikleri göz ardı etmemeliyiz. Hayat bir süreç bu süreç içinde akrep yelkovanı hep kovalıyor ama yelkovan her zaman akrepi geçiyor. Sende geç .. Bu arada gece çalışıp sabah eve varınca uyumayı düşünen onca insan bu sokak satıcıları yüzünden uykusunu bölmek zorunda kalıyor. Mesela tüpçüler… aygaz bence hoş değil. Sokak satıcılarını şahsen istemem. Ama ekonomi bu şekilde gittiği sürece bunlardan yakın zamana kadar kurtulmamımz mümkün değil.
Vergi yok,kira yok,elemana maaş yok.Hayat budur işte.
yaşlanan insanlar eskiye özlem duyarmış arkadaşım
Maviyağmur yaşlanmış o zaman öyle mi ? Senin peki hiç geçmişten özlemin yok mu ? 15 yaşında ki bir çocuk 10 yaşında yaşadıklarına özlem duyamaz mı ? Diyorsun haber konuyu açarsan sevinirim. Saygılar
geçmişe özlem duyuyoruz elbette, çünkü bizler öyle bir geçiş dönemine rastgeldik ki, kendimizi tam anlamıyla birine ait hissedemiyoruz.herşey bir anda değişti sanki. çok hızlı, çok şaşırtıcı şekilde.çok değil 15 yıl önce arkadaşlarımızla saat ve yer belirler buluşurduk, geciken beklenirdi, bir süre gelmezse gidilirdi. şimdi randevu yeri ya da saati ayarlamaya gerek yok. cepten arayıp, nerdesin, ben şu saate ordayım, şeklinde hallediyoruz olayı.yine çok değil 15 yıl önce birbirimizle “konuşurduk”. bir ilişkiye sesli sözlerle başlar yine sesli sözlerle ve birbirimizin yüzünü görerek ayrılırdık…şimdi mesajla ilişki bitiriyoruz…ben de yapıyorum bu sığlığı, yaptım. utanıyorum…geçmişi özleriz tabi. özlenmeyecek gibi değil.
utan 🙂
Sayın kendim, bizim burda hala( Babanın kız kardeşi olan değil) sokak satıcıları var. Evet sayın kendim sanırım yazıyı yazan kişi genelleme yapıyor. Evet haklısın sayın kendim. Teşekkür ederim sayın kendim, beni aydınlattığınız için.Bir şey değil.
sevgili haberhaberhaber,’eskiye özlem duyan insanlar yaşlananlardır’ teorinin kesinlikle çürüdüğünü ifade etmek isterim.henüz 25 im:)ama çocukluk anıları başka şeylerdir arkadaşlar yaa.yani bi insanın hayatı boyunca unutamayacağı anılardır bence.e kaybolan sokak satıcıları da çocukluğumuzda kaybolup gitti işte.bu arada aklıma gelmişken şunu da yazmak isterim.ilkokuldayken bizim burda seyyar poğaçacı amca vardı.fenerlilere bedava diye poğaça satardı. şimdi, onu ara sıra sokakta görmek bana çocukluğumu hatırlatıyor mesela ve içim hüzünle doluyor.yeri gelmişken ekleyeyim; fenerli olduğumu ısrarla söylememe rağmen bana hiç bedavaya poğaça vermemişti.yalançççççııı poğaçacı amcaaa 🙂
yok yok LeSorcier, “patitiiizz soğaaannn” diye bağıranlar benim sokaktan halen geçmekte:)
hala az çok var sokak satıcılarından bazılarının korsan cd satıyor oluşu nostaljik anılarımızı pek canlandırmıyor ama olsun, yinede severim ben sokak satıcılarını, ilkokulun önünde pamuk şekerci olurdu, yere serdiği tezgahın üzerinde abuk subuk oyuncaklar satan satıcılar olurdu, bunlardan alışveriş yapmak ayrı bi haz verirdi bana nedense o zamanlar.çilek çok güzel bi noktaya değinmiş bu arada biz gerçektende çok acaip bi geçiş dönemine denk geldik üzerinde yuvarlak çevirme şeysi olan ev telefonu, video, ilk özel kanal starın açılışı, gulit, lessi, susam sokağı derken ardından street fighter, hiç yaşlanmayan tolga abiyle hugo oynamak, volkmenin pili bitmesin diye kasedin ortasından kalem geçirip çevirmek, ninja kaplumbağalar ve peşinden internet, mp3, plazma, hayg defineyşın, uydu, aypod, laptop işte bizde aralarda bi yerde sıkıştık kaldık hangi zamana ait olduğumuzu kavrıyamadık bi türlü
cevvalcim, ne güzel detaylar hatırlamışsın:)çok hoş oldu bu:)
Evet sokak satıcıları cevval kardeş okul önlerinde pamuk şekerci, tatlıcılar, muhallebiciler vs. olurdu. Bu satıcıların sattığı ürünler kim bilir nerelerde üretiliyor. Sağlık açısından bakılınca hiç de nostaljik bir tablo içerdiğini düşünmüyorum. Bunun birde ülke adına vergi olayı var oraya hiç bulaşmıyorum. sAYGILAR DİLiyorum.
necromamber’ım haklısın aslında pek hijyenik değildi, belki o pamuk şekerleri yerken ne mikroplar kaptık ama çocuk aklımızla o kadarda umursamadıkki vergiyi hijyeni, mutlu oluyoduk işte şekerle oyuncakla şimdi alsam belki korkarım yemeye pisdir diye, o zaman başkaymış insan ohhhh ne zamanda yolculuk yaptım he