Kapı çalınınca ansızın geldin sandımakşamın arsız bir vaktiansızın kapı gibi vuruldu bir anda kalbimSessizlikte sensizliginle dolarkenkapı sesiyle senle doldumGelmediğinde de kırılmıyorum artıkseninleylen nasıl sular seller gibi taşıyorsamsen yokken sensizliğine yaslanıyorumher iki durumda da aklımda hep seninsan daha ne ister.Yanındayken nasıl yazabiliyorsamşiirlerinasıl başlayıp bittigini bile anlayamadanYanımda yokken yaşadıgım her saniye içindestan yazabilirimSensiz yaşayamacagımı düşünme sakınsevmek adam olana çok bileNe demiş biri:Sevgide kaybetmek hiç sevmemiş olmaktan iyidir.