Başka bir il ama aynı arkadaşlar ile çalışıyorum. Ortam yabancı gelmiyorsa da yeni arkadaşlar var. Henüz burada çalışmaya başlayalı bir hafta bile dolmamışken iş yerinde ve yeni evimde ortama ısınmaya çalışıyorum. Çabuk kaynaştımİş çıkışı ortamda eski ama bana yeni olan Gamze adında çok şirin bir bayan arkadaş “eve giderken beni de bırakır mısın?” dedi.”bırakırım ama önce eve uğramam lazım kirli gömleklerimi alıp arkadaşın evine geçeceğim” dedim. Kabul etti.İş yerinden birlikte çıktık, önce benim eve uğrayacağız sonra onu bırakıp ben arkadaşımın evine gideceğim. İlk olarak benim eve uğradık apar topar kirli gömleklerimi doldurdum. Gömlek harici kirlilerimi de ayrı bir çantaya koydum. Kapıdan çıkmak üzereydik telefonum çaldı. Gamze elimdeki çantaları aldı ben telefonla rahat görüşeyim diye. Bir yandan da arabanın anahtarını çıkarmaya çalışırken ne görelim!!!Şirket Müdürü ve Bölge Müdürümüz ile karşılaştık. Ben bir yandan telefonla konuştuğum için dumura uğramamın tam farkına varamamıştık başımla selam verdim. Gözlerinin Gamze’nin elindeki çantalara baktıklarını görünce dumurum tavan yaptı.Orada yeniyim arkadaş ile yeni tanışıyorum Şirket Yöneticileri ikimizi benim evden çıkarken ve Gamze’yi de benim kirlilerimin bulunduğu çantaları taşırken görüyorlar.“ Alışabildin mi yeni ortama” gibi öylesine bir sohbetle ayrıldık onlardan ama Gamze’yi sakinleştiremiyorum.“Senin evinden çıkarken gördüler” de…“Ben kendimi nasıl açıklarım onlara şimdi” haklı ben bile kendimi değil kızın bu halini, düştüğü durumu düşünüyorum.“Al şu kirlilerini beni de kirletti, adım çıkacak şimdi” gibilerden verip veriştiriyor. Ne yapsan ne desem sakinleşmiyor da…İçimden” hay” dedim, “seni alanı da, eline çantaları vereni de,hay kirli gömleklerimin de …. “ diyerek durumu kafamda toparlamaya çalışıyorum.Bana da “zampara” diyebilirler ama buna ben bile inanmadım. Zaten sadece Gamze’yi sakinleştirmek için saçmalıyordum. Hiç susmuyor ki ben kafamı toplayayım da ona düzgün iki laf edeyim.Bir çığlık koptu “aaaaaaaaaaa”Neye uğradığımı şaşırdım benim kirli çamaşırlar yaramazlık mı yaptı yoksa diye….“ineceğim yeri geçmişsin geri dönmelisin şuradan” demez mi, iyi de ben nereden bileyim bana nerede ineceğini söyledin mi?Sanki daha önceden onu evine bırakmışım da yolunu ve ineceği yeri biliyormuşum gibi bağırıyor.“Sakin ol Gamze dönerim şimdi, seni de kirlilerimle birlikte arkadaşımın evine götürmek gibi bir düşüncem olmadı zaten” dedim.Nasıl olduysa bu sözümden etkilendi oysa bundan önce ne kral sözler etmiştim. Yüzüme baktı bir süre suskunluk içinde…“Beyaz arabanın önünde durur musun? İneceğim yer burası, kirlilerini de bana ver ben yıkar getiririm” dedi.İşte onun bu sözü de beni çarptı. Üzüldüm bir anda böyle iyi bir kız şimdi nasıl laflarla muhatap kalacak diye. Sebep ne!!!… Benim kirlilerim yüzünden hem de.“Yok, kıyamam yererince başına iş açtım zaten, teşekkür ederim, sen iyi bir insansın. Bu kötü olayla ilgili sana laf söyleyen olursa karşılarında beni bulurlar bunu bilmeni isterim” dedim ve vedalaşıp ayrıldık.Çok üzüldüm onun ardından kötü sözler duyacağını biliyordum oysa hiç hak etmeyecek kadar iyi niyetli bir insandı. Sözlerden ziyade “öyle düşünürler” düşüncesi yaralıyordu onu da beni de…Kadın olmaz zor iş, kadın olup kendini doğru ifade etmek ise daha da zor.Tüm bayanlarımızın neler yaşadığını düşündüm.Düşündüm de çok üzüldüm.Bu güne kadar istemeden bile olsa kırdığım, üzdüğüm hakkında iyi olmayan şekilde düşündüğüm tüm bayanlardan özür diliyorum. Bunu size yaşatmaya erkek olarak hakkım yok biliyorum.