bildirgec.org

Evet arkadaşlar şansımı kaybettim. Bulan lütfen bana göndersin. Son iki senedir arıyorum keratayı, bulamadım daha. Şimdi ne olmuş? diye sorar gibisiniz. Uzaklardan duyuyorum. Anlatayım. Ben zamanında yani bundan iki sene önce, sizlerinde bildiği gibi, belediyelerin verdiği ücretsiz kursla vardır. Ben yengemin ısrarı üzerine Şişli Belediyesi’ne ait Bilgisayar kursuna gitmeye karar verdim. Kayıtların başlamasını dört gözle bekliyordum. Çünkü yengemin ısrarına birde ailem eklenince üzerimdeki baskıyı bir an önce atmak istiyordum. Her neyse kayıt zamanı geldi ve kayıt yaptıran 7. kişi olduğumu söylediler.(buraya dikkat kayıt yaptıran 7. kişiyim.) Kurs ne zaman başlayacak diye sorduğumda iki hafta sonra gel sor.(O zaman bende ev telefonu bağlı değil,cep telefonu vardı. Belediye cep telefonlarını aramıyorlarmış.) İki hafta geçti sordum, tekrar iki hafta sonra gel. Bu böyle beş, altı defa oldu kurs başlamadı. En son sormaya gittiğimde bana: seni aramadılarmı? ,kurs başlayalı iki hafta oldu. Gelde uyuz olma. Herneyse bir şekilde kursa başladık. Haftada bir gün kurs. Çalıştığım yerden o gün için izin aldım, bir ay boyunca. (Bu arada ben o zamanlar 19 yaşında ve hastanede çalışıyorum. Çalışma sistemimiz nöbet üzerine kurulu olduğu için pek bi sorun olmadı.) Pat iki hafta sonra kurs günleri değişti, haftada iki gün…. 🙂 …Neyse iş yerinde biraz sorun oldu ve iki hafta kursa gidemedim. İki hafta sonunda kursa gittim birde ne göreyim, öğretmen değişmiş, bana kimsin diyor. Onada anlattık durumu, kursa devam. İki hafta sonra belediye yetkilileri evrakları karıştırmışmı,kaybetmişmi tam anlamadım ama yeniden evrak istediler. İkinci evraklarıda gönderdim.(Bu arada iki sayısından baya uyuz oldum ne ikiymiş mübarek). Bundan sonra sorunsuz kursu bitirdim. (Bu serüven en az bi sekiz ay sürmüştür.)Geldik diplamaları almaya. Bir ay sonra gittim diplamayı sordum, dedilerki diplamayı Halk Eğitimden alacaksın. Tamam sorun yok oradan alırız.. 🙂 Bir müddet sonra Halk Eğitime gittim diplamamı sordum. Görevliler ile diplamamı arıyoruz, yok. Yok. Yok. Bana dedikleri senin kaydını yapmamışlar. Tabi bende bi haller oldu, gidip o kaydımı yapan sekreteri dövesim, Şişli belediyesini Mahkemeye veresim ve daha bir çok sey aklıma geldi. Sinirden nasıl oldum, bilemezsiniz. Zaten genelde sinirli birisiyim. Bu halde nasıl sinirli olmayayım. Yaklaşık sekiz ayım boşa gitmiş ve önceden hazırladığım bütün planlar suya düşmüştü. Bu yüzden önüme çıkan daha iyi bir işyerinde çalışamadım.Görüştüğüm birkaç işyeri kesinlikle diplama istedi ve kendi bünyesinde çalışan eski işçilerden bile diplama getirmelerini istemişler ve bazı diplamasız kişileri işten çıkarmışlar.(buna kendi çalıştığım yerin bilgi işlem bölümüde dahil.) Bu gibi bir çok işten mahrum kaldım. Şimdi sizi duyar gibiyim ne kadar uzun yazmışsın diye. Bende bundan sonrasını kısa yazmaya çalışacağım. Bu olaydan sonra YİNE (Yine sözcüğünü büyük yazdım dikkat çeksin diye) bir kız ile tanışıyorum. Konuşuyoruz, kahvaltıya davet ediyorum. bi beş gün sonra ayrılıyoruz.(Bu arada şunlarıda yazayım. Bu kızı çalıştığım iş yerinden tanıdım. bu yüzden o kızı iş arkadaşlarımda tanıyor bir not daha bu kız bizim yanımızda çalışmıyor dışarıdan.)Nedenini diğer arkadaşımdan duyuyorum, Benim o na yaklaşımımın farkına varmış yalnız ben kırılmayım diye bana söylememiş ayrıca beni küçük görmüş (halbuki aramızda 6 ay ya var ya yok) ıvır zıvır bir sürü laf. şimdi banane veya beceriksiz gibi birsürü şey söyleyeceksiniz. Zaten konu bu kız değil.Baştada dediğim gibi yine başka bir deneme ve başka bir hüsran iki seneden beri bi kız arkadaşım olmadı, ama denemekten vazgeçmeyeceğim.(Şimdi hiçmi olmadı diyenler olmuştur. iki sene önce vardı sevgilim. bu iki sene içerisinde bana iki tanede teklif gelmişti biridi akrabası yoluyla (Akrabası abimin nişanlısı bu yüzden olmadı. ikincisi lise arkadaşımın akrabası buda olmadı) son iki sendedir bir sevgilim olmadı. Arada birsürü şanssızlıklar oldu, talihsizlikler yasadım. Hiç bir işim rast gitmedi. Bunlarıda yazmaya kalksam sabahı bulurdum herhalde.Başlıktaki gibi şansımı kaybettim. Acaba duyan gören birileri varmı? Bu yüzden soruyorum ey değerli pilli okurları benim şansım nerede? Acaba tek benmi şansımı kaybettim yoksa benim gibi kaç kişi var?Buradanda ilan veriyorum şansımı bulan bana göndersin (yalnız ucunda ödül yoktur. O na göre. 🙂 __)

Başka bir il ama aynı arkadaşlar ile çalışıyorum. Ortam yabancı gelmiyorsa da yeni arkadaşlar var. Henüz burada çalışmaya başlayalı bir hafta bile dolmamışken iş yerinde ve yeni evimde ortama ısınmaya çalışıyorum. Çabuk kaynaştımİş çıkışı ortamda eski ama bana yeni olan Gamze adında çok şirin bir bayan arkadaş “eve giderken beni de bırakır mısın?” dedi.”bırakırım ama önce eve uğramam lazım kirli gömleklerimi alıp arkadaşın evine geçeceğim” dedim. Kabul etti.

İş yerinden birlikte çıktık, önce benim eve uğrayacağız sonra onu bırakıp ben arkadaşımın evine gideceğim. İlk olarak benim eve uğradık apar topar kirli gömleklerimi doldurdum. Gömlek harici kirlilerimi de ayrı bir çantaya koydum. Kapıdan çıkmak üzereydik telefonum çaldı. Gamze elimdeki çantaları aldı ben telefonla rahat görüşeyim diye. Bir yandan da arabanın anahtarını çıkarmaya çalışırken ne görelim!!!“Senin evinden çıkarken gördüler” de…
“Ben kendimi nasıl açıklarım onlara şimdi” haklı ben bile kendimi değil kızın bu halini, düştüğü durumu düşünüyorum.
“Al şu kirlilerini beni de kirletti, adım çıkacak şimdi” gibilerden verip veriştiriyor. Ne yapsan ne desem sakinleşmiyor da…İçimden” hay” dedim, “seni alanı da, eline çantaları vereni de,hay kirli gömleklerimin de …. “ diyerek durumu kafamda toparlamaya çalışıyorum.Bana da “zampara” diyebilirler ama buna ben bile inanmadım. Zaten sadece Gamze’yi sakinleştirmek için saçmalıyordum. Hiç susmuyor ki ben kafamı toplayayım da ona düzgün iki laf edeyim.Bir çığlık koptu “aaaaaaaaaaa”Neye uğradığımı şaşırdım benim kirli çamaşırlar yaramazlık mı yaptı yoksa diye….
“ineceğim yeri geçmişsin geri dönmelisin şuradan” demez mi, iyi de ben nereden bileyim bana nerede ineceğini söyledin mi?Sanki daha önceden onu evine bırakmışım da yolunu ve ineceği yeri biliyormuşum gibi bağırıyor.

İngiltere’nin Doğu Sussex bölgesinde yaşayan Gary Ashbrok (31) fantazi yapmak isterken canından oldu. Prezervatif’in içine gülme gazı sıkarak başına geçirince, boğularak can verdi.

Polise ifade veren Ashbrok’un ev arkadaşı Michael Young, “Sabah odaya girdiğimde Gary’nin başında bir naylon poşet ve yatağın yanında 3 adet boş gülme gazı kutusu duruyordu. Poşet sandığım nesne prezervatifmiş. Gary 2-3 aydır internetten sado-mazoşist faaliyetlerin sergilendiği bir gruba üyeydi” dedi.

Eve ilk girdiğimde bir koku duydum, koku çok güçlü olmadığından kaile almadım. Saatler geçti kardeşim aradı, evde bir koku var, dikkat et dedi.

Gecenin yarısı neyine dikkat edeyim. Sonra sinif sinif mutfağa gittim, kombiyi ocağı teker teker kokladım. Ve ocaklardan birini kokladığında burnum doldu. Evet buldum, peki ne yapmalıydım? Ocağın kapını kapattım, üzerine su dolu çaydanlık koydum, kısmen engelleyecektim kokuyu.

Gece mide bulantısı, baş ağrısı, kusma hissi ile uyandım.

Kussam rahatlar mıyım diye düşündüm, yattım uyudum. Trajikomik sabaha çıkmayabilirim ihtimalini düşünerek ve bunu da çok umursamayarak.