sana seni öldürmek istediğimi tüm samimiyetimle söylesem samimiyetime binaen buna izin verir misin?çünkü seni gerçekten öldürmek istiyorumve bunu yapamassam eğer bu durum bi tramva doğurabilir ve zamanla şizoit bi duruma dönüşebilir içimde…bunu istemezsin değil mi?eğer ben seni tanıyorsam istemezsin ve bu yüzden;sadece benim iyiliğim için değil seninde ilerde bi gün “keşke buna izin verseydim” dememen için;yani senin içinde istiyorum bunu.çünkü sen iyi bi insansın yani benim gibi değilsin…neye göre mi o bildiğin kurallara göre işte…yolları gri yapan;koluma saat taktıran;gece olunca uyumam,sabah erkenden işe gitmem gerektiğini;paraya kutsal kitap kadar ihtiyacım olduğunu;big brotherin izin vermediklerine karşı çıkılmayacağını söyleyen kurallar gibi…kurallar o kadar çok ki…mantık kavramının egale olduğu tek diyar bu kurallar diyarı.ve ben şimdi seni öldürmek istemekle bütün kuraların dışına çıkacağım!buna izin verir misin?…seni öldürmeme izin verir misin…bana kendimi ilk ve son kez özgür ve samimi hissettirmek ister misin…bunu başkasından isteyemem…son kez soruyorum seni öldürmeme izin verir misin anne?not:bu hikayedeki tüm unsurlar ve kişilikler hayal ürünüdür.