İlk defa 2000 yılında uçağa binmiştim. Çok zevkli gelmişti bana. Hoş hostesler, aynı zaman da çok kibarlar, konuşmaları çok tatlı… E zaten hostes diyince akıllara direk “zarafet” gelmez mi?

2003 yılına kadar bir daha uçağa binmedim. THY’nin bilmem kaç sefer numaralı uçuşunda uçak dar mı dar. Boğulacak gibiyim. Su istiyorum “Servisin başlamasına biraz daha var” gibi bir cevap alıyorum. Sesimi çıkarmıyorum ama susuzluk hat safhada. Keşke havaalanında su alsaydım diye düşünürken “Ya ben o kadar para veriyorum“ diye bir hışımla hostesi cağırmak için ikinci kez düğmeye basıyorum. “Servisimiz başlamak üzere“ diyor. Peki… En azından 2003 yılında hosteslerin konuşmaları seviyeli ve düzgündü, görüntüleri hoş ve bakımlıydılar. Tek sorunları ben susuzluktan ölürken su vermemek. Olsun olsun yine avantajlıyım diyerek iniyorum uçaktan.

2005, 2006 derken kabin memurlarında bir laubalileşme, bakımsızlık, ellerinin çirkin olması, saçların gelişi güzel toplanması, yer hosteslerinde seviyesizlik, saygısızlık, komşu kızıymışım gibi davranmalar vs. gözlemliyorum.İstanbul’dan kalkıp bilmem nerenin havalimanına inecek olan uçağa binmek için valizlerimi vermekteydim dün sabahın erken saatlerinde gözlerim mayış mayış bakarken. Sıra bana gelmiş, biletimi pasaportumun içine koymaya çalışıyorum. “Sen de pasaportunu ver canım” diyen laubalilikten cıvımış bir sesle irkilince öne doğru ilerliyorum. Sonra dank ediyor. Kendi kendime diyorum “Ne oluyor“. Nerden bu samimiyet?Ben onun ilkokul arkadaşı mıyım? Ne oluyoruz yan?. Neden işe almışlar bunu? Televizyonda görüyorum havalimanlarında işe girebilmek için başvurularda bulunan kızları. Gayet hoş, bakımlı, seviyeli kızlar. Bunu da nerden bulmuşlar böyle? Hem kilolu hem bakımsız hem de pek güzel değil.Sersem görünebilirim uyuyamadığım için ama kimse bir havaalanı görevlisine bana “sen” ve “canım” diye hitap etme hakkını vermez. Herkes yerini bilmeli. Konusmayı bilmiyorsa neden alıyorlar işe. Eğer herkesi havaalanında görevli yapabilmekse amaç bi dolu komşu kızı, çocukluk arkadaşı bulurum ben onlara.

Yani benim bildiğim küçüklükten beri de hep gözlemlediğim şey havaalanında veya uçakta çalışanların hep kibar, güzel, bakımlı, şık, nerde nasıl konuşacağını bilen insanlar olduklarıdır.Bana göre bir hostes her zaman güzel olmalıdır. Uçakta yolculara eşlik edip yardımcı olan kişiler çirkin, bakımsiz, densiz, konuşamayan, kaba kişiler olamazlar. 8 sene önceki görüp gözlemlediklerim ne kadar iç açıcı uçuş maceralarıydı halbuki. Peki neden bu kadar kötüleşti hava yolları?Önceden geniş geniş ucakları verirlerdi en kısa mesafelerde bile. Yurt içinde yolculuk yapacaksan yine geniş uçakla giderdin. Şimdi yurtdışına bile fazla uzak değilse küçücük uçaklarla yolculuk yaptırıyorlar. İnsana daral geliyor. Basık basık nefes alamıyorum sanıyorum. Lavaboya gitmeye çekiniyorum. Kısaca çok uyuzum bu aralar hava yolları firmalarına.