Hayatın ayağımın altından kaydığını hissetmekten nefret ediyorum.Tam birşeyleri anlamlandırdığımı sanırken bir anda alanın büyüklüğünü, anlam üretmenin imkansızlığını görmekten.Sürekli daldan dala atlayıp hayal ettiğim herşeye yetişmeye çalışmak ve yetişmeye çalıştığım herşeyin benden ne kadar hızla uzaklaşabildiğini fark etmekten.Daha mı basit yaşamalı acaba.En büyük hayali ‘diğerlerinin’ imrenerek bakacağı ‘standart’ bir hayat olanlardan neyim eksik ki.Herkes gibi olmayı, mutsuzluktan biraz olsun kurtulmayı bazen – sık sık olmasa da – o kadar istiyorum ki.
yorumlar
herkes gibi olmadığını iddia ediyorsan bundan mutsuz da olmayacaksın.Öyle ucuz varoluş sancılarını yemezler yani
basit yasarsan hayatin en tatlandirici yanlarini daha seker yasarsin kimse farkli degil,sana farklisin demiyorum.Ama sunu diyebilirimki,tam birseylerin sonucuna geldigin zaman ki bu hic bi zaman olmaz olamaz da ,sonucunda budurum olur .Yani hayatinda hic birseyi sonlandirma yoksa sonuc bu olur !
acaba şu fark dedikleri şey..Farklı olduğunu düşünüyorsan mutlu hisset.
Herkes gibi olmayı, mutsuzluktan biraz olsun kurtulmayı bazen – sık sık olmasa da – o kadar istiyorum ki.
nihilizmden önce, başlık atmayı öğrenmelisin. tanrıya şükür ikinci cümleni görmüyoruz sol kolonda. yoksa halimiz duman yani..
Aslında cevap yazacaktım ama…(Başlık atmak… Öğrenmek… Kelime israfı.)
demis asik daimi, bilmem ne isimize yarar bu bilgi…
nedir?Bir duygu mu?Onu neler etkiler.Hakimiyet ne kadar bizim elimizde.Bizim yaptıklarımız ve yapamadıklarımız.Herkes mutlu mu ki herkes gibi olmak istiyoruz.kişi herkes gibi olabilir mi? Yoksa olduğu gibimidir.insan bir dünya.Herkes her dünya.Ama bir dünyayı anlamak tüm dünyaları anlamak değil.Anlamak veya anlamamak.Neyi anlıyacağız eşyanın hakikatını mı?hakikatleri aramak nedir?aramakla bulunur mu?akıl yoksa evet.nasıl yani .bazen akıl anlayamaz.inanmak ister insan.tanrıya karşı aklılla ilk karşı gelen iblis.deliler hep mutludur.delirmek mi mutluluktur.hayır.anlamamak mutluluk.neyi.hakikatın dışındaki her şeyi.nasıl bulmalı hakikati.ben buldum.hayır o beni beni buldu.yok yok birbirimizi bulduk.evet evet aramak lazım hakikati.bulmak lazım.ağlamak lazım.bazen ağlamakta mutluluktandır.neyse daha fazla yormayalım sizi arayın diyorum.arayan bulurmuş.
başlığı okuduğumda, sandım ki Ö.S.S ye hazırlanan birisin. Hani sınavlar yaklaşıyor falan ya. Sonrada linke basarken aklıma belki yakınını kaybetmiş biriside olabilir geldi. Sayfa yüklenirken de belkide işinden ayrılmış birisidir felan gibi şeyler geldi. Sayfanın yüklendiği an ve yazıyı gördüğüm o kısacık zaman aralığında aklıma gelen diğer bir olasılıkta belkide sevgilisinden ayrılmıştır.Sonra okuyunca…
rım tım tım tım rımpı tım tım.
Olmalı mı olmamalı mı?
Karnın ağrıyor geçer.
Yoksa hiç değişmemeli mi?
Ama ben değişmezsem.
Ben olamam ki.
Tanrı bizi dünyaya gönderirken bizden istediği şeyleri sıralamir Kutsal Kitapta.Uğraşmamızı istemiş,korkmamamızı istemiş,Şeytan’ın Şerrinden Korunmamızı istemiş, hayattan bıkmamamızı yılmamamızı istemiş.Ama dostum sende görüyorumki bir sıkılma,çekememe Ve çaba göstermeme var.Nereye Kadar böle gideceksin??
dostum.haikatleri aramaya.hakikatleri aramak için çaba dersen olur derim.insan bu gün gelir sıkıla bilir.hee haklısın.nereye kadar olacağı önemli.tabi mümkün olduğunca kısa tutmalı.