Ne demiş Paşamız ;” Spor yalnız beden kabiliyetinin bir üstünlüğü sayılmaz. İdrak ve ahlâk da bu işe yardım eder. Zekâ ve kavrayışı kısa olan kuvvetliler , zekâ kavrayışı yerinde olan daha az kuvvetlilerle başa çıkamazlar. Ben Sporcunun zeki ,çevik aynı zamanda ahlâklısını severim.”Atamız güzel söylemiş söylemesine ama şu zamanki olayları görse eminim ki daha diyeceği bir sürü söz olurdu. Ben öyle çok fanatik bir insan değilim olamamda. Tuttuğum takımı severim desteklerim ama bir yere kadar. O ince çizgiden sonrasını geçmem. Sonuçlarına katlanamayacğım şeyler yapmam. Kendi vatan evlatlarını bile birbirine düşüren böyle şeylerde tahammül edemem.Neyse konuya gireyim.Yok arkadaşlar sporda dostluk diye bir şey yok. Geçen malumunuz maç vardı. Toplandık maçı izliyoruz. Galatasaraylı fenerli on kişi falanız bir ben beşiktaşlıyım gerisi maç eden gruptan. Neyse ilk yarı bir şey yok. Bir onlar zıplıyo bir diğerleri her şey sakin. Güzel güzel izliyorduk. Ta ki durumlar değişinceye kadar. Maçın bitiş düdüğünün çalmasıyla. Arka masadan kendini bilmez bir insan başladı küfür etmeye. Alkol şişede durduğu gibi durmuyo kediye içirsen kendini aslan sanar. Neyse millet bir birine girdi bardaklar havda uçuştu. Valla benim gördüğüm ilk bira bardağı garsonun kafasına indi. Sonra baktım üstü başı kan diğer birinin kaşı patlamış. Ne gerek varki bunlara. Ya magandası çıkar sıkar. Ya dengesizi çıkar olay çıkartır. Bitmez abi heralde bu şekilde deşarj oluyor insanlar. Bilemeyeceğim ama bu kadarda fanatik olunmazki. Daha öncede benim bir arkadaşım var. Babası galatasaraylı kendisi fenerli 2 sene önce maç esnasında sinir yaptı. Kavga falan ettiler. Gitti odanın camına yumruk attı hastaneye zor yetiştirdik vallahi. Kontrollü davranmak bu kadar zormu yahu. İnsan sinirli oldumu gözü bir şey görmez anlarım ama. Bir takım içinde bu kadar olaa gerek yok.