Yine kendimden tiksinmeye başladım!Utandım, nefret ettim kendimden.Talikan dağlarına gidip,mağara adamı olmak geldiiçimden…Hepimiz insanız, yaşayıp gidiyoruz.Hepimizin birer yolu var.Bir yolculuğu…Bir ahengimiz var,bir makamımız,bir bestemiz.Müzikle yaşam birbirine benzer.Bir notalar dizilimi değil miher zaman dilimi?Her saat, her gün, her yıl…Bir beste değil mi,her bir yaşam?

***

Ertuğrul Özkök!O da içimizden biri aslında…O da mozayiğin bir parçası.O da bir renk.O da bir nota.O da, hayatının musikisinin albümünü yaptı.Sevdiği müzikleri dinleyelim,müziklerle ilgili duygu ve düşünce esintilerini okuyalımdiye.

Ertuğrul Özkök,”Arta Kalan Zamanda”da 30 yıllıkkendi müzikal iç yolculuğunun izini sürüyor…

…dinlediklerinden oluşan bir seçme.Bir şarkıyı dinlerken, bir yandan da Ertuğrul’uno şarkı için yazdıklarını okuyorsunuz,derinlere dalıyor, güzelliğin farkına varıyorsunuz.Müzikler ve düşünceler birlikte içinize akıyor.Hıncal Uluç

Zülfü Livaneli bile albümle ilgili övgü yazısı yazmış.Bir eksik var ki,İclal Aydın’ın albümle ilgili yorumu eklenmemiş.Büyük hata!Fakat duymak istediklerimi Ergun Babahan verdi!

…Aslında yanlış bir ülkede doğmuş bir insandır.(Tabii ki Ertuğrul Özkök)Çelişkilerin bu kadar çarpıcı olmadığı,etnik sorunun, din sorunununbu kadar tartışılmadığı,terörün günlük yaşamın bir parçası haline gelmediğibir ükede doğmuş olsa,hayattan daha keyif alabilirdi.

Yaa, şimdi anladınız mı,neden kendimden nefret ettiğimi!Ben ve benim gibi pislikler yüzündenErtuğrul Özkök, Ergun Babahan ve diğerlerihayattan garaktiği gibi zevk alamıyorlar.

***

Bilmiyorum ne yapsam!Ne yapsam da onların mutluluğuna engel olmasam…Talikan’a mı gitsem acaba?