Düşüncelerle dans etmek,Bazen acı verir;Ağlamak istersin,Mutluluğun tadını anlamak için.Ya da tek sığınağın gözyaşların olduğu için.Bazen bir mutluluk parıltısıdır;Sevildiğini sandığında,Bu yanılgı güzel ama kısa bir düş kadar sürer.Bazen kafan karmakarışık olur.Tam bir çelişki,Duygularınla mantığın arasında.Boşlukta kalırsın.Aynı çok büyük bir ormanda tutunacak tek bir dal bulamamak gibi.Güliz Ardilli / Paris / 1997
yorumlar
sevgili chat noır şiirlerin çok farklı, farklı omak için mi bu şekilde yazıyorsun yoksa yeni mi başladın yeni olamaz paris 1997 diye not düşülmüş yine de çok güzel ben almam gerekeni aldım düşün-ağla-rahatla ve mutlu ol
Kalabalıklarda yanlız kalmak … İşte en kötü şey.
son zamanlarda bir melek tarafından götürülmekistiyorum. hemde nedensiz. sanırım bu iyi bir düşünce melek azrail bile olsa!
Sevgili ZARIFCE, NIHANSAGE ve ZORKEDİ yorumlarınız için çok teşekkür ederim.Şiirimi okumanıza,üstünde düşünmenize ve beğenmenize sevindim.Sevgili ZARIFCE, farklı olmak için böyle yazmadım.Zaten farklıyım 🙂 Ancak zaten aynılıklarımız olmasına rağmen hepimiz farklıyız yada farklılıklarımız olmasına rağmen hepimiz aynıyız.Hepimiz biricik ve eşşsiziz.Bu şiirimi evet 1997 yılında yazmıştım.O anki duygularımı, düşüncelerimi kendi kelimelerimle,mısralarımla ifade ediyorum.İlham geldiinde sözcükler ardı ardına sıralanıyor.Bazen yoğun duygular hissediyorsunuz, aklınıza hoş cümleler geliyor, eğer o anda kağıdı kalemi elinize alırsanız ortaya hoş bir eser çıkıyor.Ve kendinizi ifade ettiğiniz için rahatlıyorsunuz.Ortaya çıkan eseri,şiiri tekrar okuyup beğendiğinizde kendinizi takdir edip gurur duyuyorsunuz ve yeni bir şey ortaya koymanın üretmenin mutluluğunu yaşıyorsunuz.Birde başkaları okuyup,üstünde düşünüp, beğendiğinde ve bu beğenisini ifade ettiğinde artık içinizi tarifi imkansız bir sevinç kaplıyor.Hepinize tekrar teşekkür ediyorum.Saygılarımla….
şu 1997 yılı keşke hiç olmasaymış yahu ne yılmış pehh.
🙂 yok canım,bazen hüzünlü olmak da birşeyler katar insana.Acılar insanı olgunlaştırır derler ya.Ancak o duyguların arasında kaybolmamak,boğulmamak,yolunu kaybetmemek gerek.Gerektiğinde yükselip herşeye tepeden bakabilmeli insan.Arada bir durup düşünmek lazım olanları.Özlemler,ayrılıklar,yalnızlıklar,insanın hayatında fırtınalar koparan aşklar olmasaydı, o kadar güzel,şarkılar,romanlar,şiirler nasıl yazılırdı?
Sevgili Ivandenisovic, birde aslında şunu belirtmeliyim ki,şiir defterimde yıl gün ve ay olarak belirttiğim ilk tarih 14 Şubat 1997 cuma olarak gözüküyor ve asrın delisi isimli şiirime ait.Bu şiirleri ondan önce yazmışım dolayısıyla ilk şiirlerim 1996 yılında olabilir.Aslında ben şiiri yazdığım tarihe,saate çok önem veririm ama ilk şiirlermde yer belirtmişim zaman belirtmemişim.Acemilik işte.Neyse önemli olan hissettiklerimi mısrralarıma yansıtabilmem ve hissettiklerimin size ulaşması. 🙂
fazlasıyla ulaştı beis yok arkadaş..