Sen ve ben, bir adadayız..küçük bir ada. Etrafta kimseler yok. Üstümüzde dolunay, bütün adayı aydınlatmaya yetiyor.Karşımızda deniz..gecenin sessizliğini bozan yalnızca dalgaların sesi. Soyunup denize giriyoruz.deniz suyu ılık..saatlerce suyun içinde kalıyoruz. Birbirimize hiç bakmıyoruz dahi. tek bir laf etmiyoruz. Konuşmak lüzumsuz, zaten söyleyecek olduklarımızı biliyoruz. Olan bitene anlam bürümeye gerek yok, her şey böyleliğiyle son derece anlamlı. İlk kez yaşıyoruz.Denizden çıkıyoruz. Bütün yorgunluğumuzla kumsala atıyoruz kendimizi, uyuyakalıyoruz.Sabah oluyor, güneş tepemizde. Aynı anda açıyoruz gözlerimizi. Karnımız acıkmış. Biraz ötemizde orman..ormanın nefesi harika kokuyor..rengarenk çiçeklerin üzerinde rengarenk kelebekler uçuşuyor..binbir çeşit meyva sunuyor orman bize..bilmediğimiz enfes lezzetler hepsi.Bir ağacın kenarında oturuyoruz. Masmavi iki kuş geliyor, boynumuza hafif hafif dokunup uçuyorlar..tanık olduğumuz en hafif dokunuşlar bunlar..Yukarıda bir papağan durmadan ‘biz hepimiz çok mutluyuz, biz hepimiz çok mutluyuz’ diye ötüyor. Birbirimize bakıyoruz. Gerçek mutluluk bu diye düşünüyoruz.Ağaca yaslanıyoruz..karşımızdan bütün renklere hakim büyüleyici iki yılan geliyor..taşıdıkları toksine ihtiyacımız var. Bizi ısırdıklarında tarifsiz bir mutlulukla bütünleşeceğiz..enerji değişimi bunun adı.Bütün dişiliğimizi kullanarak yılanları kendimize çekiyoruz..ayak uçlarımızdan yukarı doğru ilerliyorlar.usul usul.kıvraklıklarıyla bütün bedenimizi sarmalıyorlar..göğüs uçlarımızda küçük acısız ısırıklar bırakıyorlar..saatler geçiyor böyle..onlar gibi dans ediyor bedenlerimiz..birbirimizden utanmıyoruz ilk defa. Utanmak bildiğimiz bir şey değil.Saatler sonrasında yılanlar bacak aramızda.yumuşaklıklarından eser yok..bütün varlıklarıyla kendilerini hissettiriyorlar.başlarını sertçe vahşice gövdemize çarpıp duruyorlar..nefesimiz kesilecek gibi..Nihayetinde istediğimizi alıyoruz..şimdi öncesinden daha mutluyuz..durmadan öncesinden daha mutlu olabildiğimiz tek yer bu küçük ada..Depoladığımız bu enerjiyle, durmadan sağa sola koşturup duruyoruz..papağanın sesi hala kulaklarımızda..‘Biz hepimiz çok mutluyuz’.Not1:ertesi günkü sınava hazırlanmaktan perişan olduğumuz bir gece ev arkadaşımla içine düştüğümüz bir düş..birazı benden birazı ondan..düşüme ortak olan arkadaşım ve ‘ooo kızlar, yine kaybettik sizi, gerçek hayata dönün’ diye bizi adadan çıkaran diğer arkadaşıma sevgilerimle..süslemeden, tüm sadeliğiyle yazıya dönüştürmeye çalıştım.Not2: Bu yazıyı hafife koymama tetik mefkud’un benim için yazdığı son yazısıdır..ona da teşekkürlerimle.