bildirgec.org

kas da yemiyormuş bu abiler, “eski atalarımız” gibi hayvanların iç organlarını, beynini, kemik iliğini, dilini yiyormuş. Özellikle vahşi hayvanların organları daha da bir lezizmiş.Yazıyı okurken vahşi bir domuzun karnını yarıp içinden karaciğerini çıkaran ve kanlı kanlı yiyen bir insan şekli aklıma gelmekte. Afiyet olsun ne diyelim.Hayat bu kadar mı sıkıcı, bunun cevabını arıyorum ben de.”Üff ne yapsam bugün kendimi de kötü hissediyorum, en iyisi pişmemiş domuz beyni yiyim”, kanımca farklı olmanın getirisi olan ruhsal hazdan güç alıyor bu arkadaşlar. Kendilerini de bir anda iyi hissetmeye başlıyorlar.Açıkçası bilimsel (ki bu tip bir diet deneyinin bilimsel olabilmesi için farklı kültürden insanlarla uzun yıllar boyunca sürekli kontrollü bir şekilde deney yapılmalı) deney sonuçları olmadıkça bu tip “alternatif” çözümleri hiç mantıklı bulmuyorum.Misal ikizler üzerinde 30 yıl süreyle inceleme yapılsın, tamamen aynı hayat şartlarında yaşasınlar lakin biri hep çiğ yesin diğeri ise “dengeli ve sağlıklı” beslensin ve ikisi arasında bariz bir fark yakalansın. Sağlıklı beslenen adam misal kalp krizinden pat diye gitsin ve bu sonuçlar tekrarlanabilir olsun.Evet bilimsellik için bu tip koşullar gerekli.Ayrıca her insanın fizyolojisi genetik yapısı farklı. Tatarlar sürekli et yiyerek 100lü yaşlara kadar yaşamaktalar. Aynısını bir amerikalıya yaptırın bakalım kaç sene sonra ölüyor. Misal trabzonda sürekli tereyağ tüketilir köylerde, mis gibi de uzun yaşayan ninelerimiz mevcut.Ne yendiğinden de öte, nerede yendiği ve yiyenin nasıl bir hayatı olduğu oldukça önemli.