Sen bir kedisin.Adın boncuk.Bundan 1 yıl önce doğdun.Annen dünyanın en iyi canlısı.Akşama kadar işi gücü senle oynamak seni beslemek seni temizlemek.Gözünden bile sakınır.Daha hiç kimseyi hiçbirşeyi bilmeden anneni öğrendin.Hayatta başka neyin vardı ki annenden başka?Sana gelecek her kötülüğün önünde bir annen vardı seni koruyan..Aradan bir ay geçmişti.Uzaktan birileri geliyordu konuşarak..Gülüşüyorlardı aralarında..korktum..annemin arkasına saklandım.iyice yaklaşmışlardı.Annem anladı bize geldiklerini önümde durdu.Bir kadındı ama cesurdu,yürekliydi.Ben korkudan gözlerimi kapattım annemin hemen arkasında.Annem kızıyordu,hrrlamalar metrelerce uzakdan bile duyulabilirdi.Tırnaklarını çıkarmıştı onu hiç böyle görmemiştim oysa bana tırmanmadıkça tırnaklarını çıkarma derdi hep.Bir el bana doğru yaklaşmaya başladı tam tutmuştu ki annem elini tırnaklarıyla kanattı.Bu sefer diğer insan anneme ayağıyla vurdu.Vururkende “seni aptal kedi” dedi.Benim annem aptal değil dedim miyavlayarak.Annem yarım metre arkaya düştü ağzı kanıyordu hemen temizlemek için yalayacaktım ki arkamdan birşey tuttu beni kendine çekti.Ağlıyordum arkama bakarken annem geliyordu.Ağzında kanlarla topallayarak konuşuyordu annem.Anladım ben beni götürüyorlardı annemden ayırıcaklardı.Annemde anladı.Koşuyordu annem onu hiç bu kadar hızlı görmemiştim adamın arkasından atladı üstüne adam beni havaya fırlattı irkilerek bir anda.Aman Allah ım çok yüksek burası aşağı düşüyorum.Kendime geldiğimde bir yere getirmişlerdi beni.Ayağım çok ağırıyordu.Kafamı kaldırdım beni annemden ayıran adam başka bir adamla konuşuyordu.”Kedinin durumu çok kötü buna o kadar para veremem.” diyordu.Tam anlamadım ama durumumla ilgilenen iyi birisini buldum sanırım.Belkide anneme götürücek diye umutlandım.Ama nafile beni aldığı gibi bir kafese koydu.Baktım etrafıma her yerde bir kafes her kafesde bir can..kimi kedi kimi köpek kimi kuş..hepimizi tıktılar buraya.Anladım ben insanlar bizi sevmiyor.Bizi topluyorlar ayırıyorlar annemizden.peki ne için ? biz onlara ne kötülük yaptık ? Annem anlatırdı Allah Dünya yı insanlara emanet etti insanlar dünyadaki en gelişmiş canlılar.Bu gezegende onların sözü geçer diye.Kafamda canlandırdığım bu değildi anne.Annem acaba öldü mü ? Ben yere düşünce bayılmıştım.Acaba annemi öldürdü mü bu insanlar ? Annem nerde neden beni bulmuyor? Neden gelmiyor yanıma? Anne karnım acıktı bu mamaları yiyemiyorum ama başka çarem yok mecbur yiyorum.Bazen kusuyorum sonra iğne vuruyorlar bana.Kusmamaya çalışıyorum iğne vurulmamak için ama bazen dayanamıyorum işte kusuyorum çıkarıyorum hepsini.Bugün 2 aylık olduğumu konuşuyordu insanlar.Beni başka bir kafese koydular.İnsanlar önümden geçiyor.Benim üzgün bakışlarım hoşlarına gidiyor.Tek aklımda annem.Üzüntümün onları mutlu etmesine şaşırmıyorum.Zaten belli bizi berbat yemeklerle besleyip halimize gülüyorlar.Bazen yemek istemiyorum çok acıkıyorum ama belki annem beni bulur diye ölmek istemiyorum.Sürekli cama vuruyorlar pisi pisi falan diyorlar.Ne yapmamı bekliyorlar ? Ağlamamı görsün istemiyorum ama göstermiyecek bir yerim yok ki.Yine böyle bir gündü.2 kişi gel pisi pisi deyip gülüştükten sonra içeri girdiler beni kafese koyan adamla konuşuyorlardı.Çok pahalı olduğumu anlatıyordu adam onlara onlarda değeri neyse veririz dediler.Çıkardılar ceplerinden kağıtları verdiler.Onlar 3-4 tane kağıt verdiler adama ve adamda beni onlara verdi.Değerimin bu kadar az olduğunu biliyordum zaten.Annem benim için canını verirdi siz ancak bunu verebilirsiniz işte..Ah annem beni yine götürüyorlar bir yere..Bir yere geldik çok büyük bir yer.Beni bırakdılar yere.Koştum koştum.Arkamdan geldiler beni yakalayıp seviyorlardı.Bu insanların bazıları iyi olabilir mi ? Beni sevdiler uzunca bir süre..Aradan zaman geçti üzerlerini değiştirdiler kocaman birşeyin üzerine çıkıp uzandılar “uyuyalım hadi” dediler.Sonra birden ayağı kalktılar “kediyi unuttuk” dediler.Ben burdayım diye miyavladım.Aldılar beni bir odaya koydular önümde yine aynı şey bir tas mama biraz su..Kapkaranlık bir oda ve ben yine yalnızım..Sürekli miyavladım.İçeriden gelen sesleri duydum “birazdan susar yarınada alışır” diyordu birtanesi.Susmuyacağım işte..sabaha kadar miyavladım ama birşey olmadı.Sabah kapı açıldı yine son sürat kaçtım oradan kaçtım koca yer nereye gideceğimi bilmiyordum ama koştum.Arkamdan geldiler çok eğleniyorlardı.Yakaladılar beni yine sevdiler sonra bıraktılar beni başka şeylerle ilgilenmeye başladılar onları izlemek için onların yanına gidip oturuyordum.izledim izledim oturdum uyudum yine gece oldu yine tuttular beni karanlık odaya koydular..Ben ne yaptımki bu ceza bana? Yine miyavladım ama yoruldum artık sustum.Haklıydılar işte sustum.Nasıl olsa miyavlamam kimsenin umrunda değil.Ah annem ah..Aradan günler geçti.Deli gibi kaşınuyorum vücudumda yaralar çıktı çok kaşınıyorlar beni bir yere götürdüler adam benim mantar olduğumu bununda kendilerinden bulaştığını söylediler.Fazla ellememeleri gerekiyormuş.Beni karanlık bir odaya koydular yine.GEceden sabaha kadar değil günlerce..Ne gelen var ne giden biraz mama biraz su..Yalnız başıma..Onlardan bana geçti bu hastalık ama bu halimle beğenilmiyorum nedense kimse bakmıyor unuttular beni..Sonunda hastalığım geçti yine açtılar kapıyı ama artık küstüm ben.Oynamayacağım sizle..Zorla gelip seviyorlar..Bende affettim artık onları.Aradan günler geçti evde oyun oynuyorum.içerden bir bağırma geldi “Aptal kedi gömleğimi yırtmış”..hemen saklandım bir yere onları dinliyorum.Diğeride “artık tırnaklarını söktürme zamanı geldi” dedi.Oda “bugün o hayvanı doktora götür yapsın dedi”.inanmyorum..tırnaklarıma karışmayın onlar beni ben yapan şey..Onlarsız ben ne yaparım olamaz…..ama oldu artık tırnaklarım yok parmaklarım çok acıyor.Artık onların hiçbirşeyine inanmıyorum..neden bakıyorlarki bana anlamıyorum..tırnaklarım bile yok artık ben bir kedi bile değilim.Aradan aylar geçti 10 aylık oldum büyüdüm yavaş yavaş affediyorum onları tamam tırnaklarım yok ama akıllanmışlardır belki diye düşünüyorum kendimi sevdiriyorum onlara seviyorlar onlarda beni.Artık büyüdüm tam 11 aylık oldum canım bir kadın bulup mutlu olmak istiyor.Çok kötü koktuğum söyleniyor.Ne yapayım benim doğan bu cinsel ilişki istiyorum her kedi ister ? Kötü bir koku salgılıyormuşum bundan çok rahatsız oldular.Kısırlaştıralım bunu diyorlar ama anlamıyorum ne dedikleri birini getirecekler sanırım bana.Bu çok güzel işte..Tırnaklarımın olmayışından utansamda hayata tekrar bağlanmak için büyük bir fırsat!Doktora gittik gerisini hatırlamıyorum..Şuan tek bildiğim artık canım ilişkiye girmekte istemiyor.Yine ne yaptılar bunlar bana?Aradan günler geçti.Anladım sanırım..Bir daha hiç ilişkiye girmeyeceğim.Bir daha diyorum ama zaten hiç girmemiştim ki..beni benden ettiler..Erkekliğimle oynadılar kediliğimle oynadılar..Onlar nasıl rahat edecekse hep öyle oluyor.Önemli olan kedinin insandan mutluluğu değil insanın kediden mutluluğu onlar için..Dama çıktım anne..Sen diyordun ya “ne yaparsan yap sakın intihar etme” diye..dayanamıyorum anne..Yanımdalar yine yapma etme diyorlar..Beni ilk kafesimden ayırmaları hataydı zaten..Benim yerimi doldurmak için başka boncuğu annesinden almadılar mı anne? Kaç boncuğa bunları yaptılar anne? İnsanlar ne kötüymüş sana geliyorum annem…..