Yeni bir aşkın çıkmazı karşımdaHala sana yolcuyken nasıl yol alırım bu yolculuklarda.Bakışlarında üşüyorum ilkinArdından susmalarında…Üşümeye alışmazken ruhumİnciniyor yüreğim olmayan avuçlarındaBiraz olsun sensizliğe sınır koymak istiyorumAnkara’ nın bu bitmek bilmeyen akşamlarındaDinlediğim her bir şarkının en güzel tınısı gibisinYalnızlık bile güzel sebebi sen oluncaİliyorum bir gün öldürecek beni bu sebepsiz gitmelerinVe biliyorum her gidişin bir kaçışVe biliyorum her kaçışın bir yalnızlıkBakışlarına benzetiyorum yıldızlarıUzanamıyorum onlara da sana uzanamayışım gibiVe sensizliğe sarılmaktan avuçlarım kanıyorYüreğim perişan olmayı tanıyor.Ve ben bir türlü anlamıyorum gidişleriniSoramıyorum, bizi vuran ayazın adınıÇünkü dudaklarım kanıyor her soruşumdaÇünkü sensizliğin karanlık yüzü her soruşumdaVe ben bir türlü kabullenemiyorum sensizliğiİçinde sen olsan daBekliyorum,Bir kez daha ansızın gelir misin diye?Bak, görseneSensizlikte, toprağa düştü aşk askerlerimTitrek bakışlarında özlenen tek kumandanAvuçlarım kanıyor sensizliğe sarılmaktanAvuçlarım kanıyor sensizliktenSen benim çıkmaz sokağım, nerdesinTek bir seslenişini bekliyorum,Gel desin….