geçici fayda hesaplarında dudaklarımıslak dişlerinizle elleyin yaramıhafif ve afif karayel damağınıza yapışırkenterk edin rüyalı günlerinizidiyorum çünkü siz kimin saltanatındagöbek bağını kesiyorsunuz sokağınsüngüde çiçek ayarı yapılmamış lale soğanıdöngüde kısırlaşmış bir caz sabahısulanıyor öpülmüş kumsalın yan ağınabayatlamış bir kesir sayısını 69′ a bölerkennefesini alıp kaya kökümle çarpıyorumüzerime vazife değil fakat bir karanfilelektrik verip duruyor yaprağına, olur değilceset kapağımda susturuculu bir ölümistiyorum ki; olmazsa saygılıyım leyleklereherkese anlatırım olanları he gülüm!-ısırıyor sesim kırmızı begonyanın ensesini-“ambras mua for” fransızca bir küfürdürdilimi kullanıyorsam taksimin ortasındave seri tramvay gibidir zaman kasıklarındakan sıç’ rarken dilimin üzengi kemiğinesor demeden sur üstünde kaydı günkardeş olup damarlarımdan bir martıyasana bu mektubu duvar pası yapıp atıyorumyanlış adreste bastılar evimizi, yanlış ağacın kakanındaüstümüzü sütümüzü aradılar, kahramanca öpüştükbir ara, bir araba yanaştı kapımıza, ahır gibiydiçıkartıp mezoroyu hangimizinki büyük ölçüştükbu mektup sana değil yanlış anlama!kızgınsın güneş çiçeğine ve kesekağıdınadüzülmüş kadın ölülerine; yanlış anlamabu mektup orta saha mücadelesi yapan kadınlaraarka kapağımda seri numaralı bir rakı şişesikaynakça vermeden çekip gideceğimoysa arabesk bir alıntıyla da sevebilirdim sizi.