Aşağıdaki şiiri 17 yaşlarında genç bir arkadaşım bana gönderdi. Ben de bu arkadaşımın şiirini kendim yorumlamamdansa buradaki arkadaşlarla paylaşıp hafif tayfasının yorumlarını onunla paylaşmayı daha uygun gördüm. Şiirin sahibi arkadaş yazma konusunda çok yetenekli olduğunu düşündüğüm biri ve yazmaya devam etmesini çok istediğim bir arkadaşımdır. Onun için diğer yazılarını da burada paylaşması ve eleştirilerle kendini geliştirmesi için onun haberi olmaksızın bu şiirini buraya ekliyorum. Yorumları daha sonra ona göstereceğim ve diğer yazılarını umarım kendi üyelik adıyla bizimle daha sonra paylaşır. Olumlu olumsuz yönlendirici yorumlarınızı esirgemeyin lütfen.
****

AkheronKan bulutlarının meraklısıkorku baloncuklarıöylesine süzülür arasında barut kokusununçıplak ayaklı bir çocuk bakıyor yitirilmişliklerineBir ıslık fırtınası yaratıyor dudaklarıgecenin gelişini beklemiştir öncelerişimdi bekler karanlığın gidişiniKaldırım taşlarında nefesi bulutlarınSonu hep böyle mi olur masumlarınSarmaşık misaliydi ölüm, biraz sinsiKimse bilmez kimdi, kimin ellerindendiRuhsal düzlemde boş sokaklarTek şahidiydi fani cinayetlerinduyardı kaldırımlar düşüşlerison cümleleriVe görür gibi olup gerçekleribir öksürük an, gürültü şenliğiYaratılmamışlığın içerisinden yaratır taşlar, duvarlargri bulaşmış kundağına çocukBebek gözlerin nemle tanışmışSuskunluğun ağlayışlarına karışmışkime neAkheron’a karışmış karabasan gibi iç görünüşlerAğıt boşunaymış çocuk, yakarış boşunafilm şeridini geri saramazmış zira hiçbir ağıthiç bir yakınma, feryat, durduramazmış bu bitmek bilmeyen kan selini.