Küçücük ömrümün öğrettiği en temel iki gerçek;1.) Aitlik2.) Sahiplikdünyada gerçekten ama gerçekten bu iki kavram kötü hiçbirşey yok. İnsanı durup düşündüren bütün yaşanmışlıklar (ve dahi yaşaNAMAmışlıklar) bu iki kavram üzerine kurulu ( bana göre tabikide)Elbette 10 sene farklı düşünüyor olacağım, belki birçok madde daha ekleyeceğim bunlara, belkide gözardı edeceğim bunlar dahil herşeyi.Kendini bir şeye ait hissetmeye çalışmak, ya da bir şeyin sahibi hissetmeye çalışmak.. ikisinin sonucuda hüsran. Asla hiçbirşeye/hiçkimseye sahip olunamaz ve asla biryerlere/birilerine ait olunamaz. Olunmamalı!. insan kendine yapmamalı bu kötülüğü..
yorumlar
Aitlik ve bağımlılık, diye birşey yok..
aidiyeti cihetiyle…
Sana göre tabii yazar kardesim. Bana göre hic de öyle degil…
Önemli olan, birey olabilmek. Kendin gibi olmak, düşünmek,yaşayabilmek… Ama toplumsal yaşamı yadsımadan, dayanışmayı hiçe saymadan…
Iste ben böyle yorumlarin altina imzami koooskoca cakarim…
bu bana bağlılık-bağımlılık arasındaki ilişkiyi hatırlattı.
işte tamda bu noktayım, kendin gibi yaşayabilmek. bir şeye ait hissettiğinde ya da bir şeylerin sahibi gibi hissettiğinde asla kendin gibi yaşayamıyorsun sevgili xnicox.. en azından ben beceremedim diyeyim.