Küçücük ömrümün öğrettiği en temel iki gerçek;
1.) Aitlik
2.) Sahiplik
dünyada gerçekten ama gerçekten bu iki kavram kötü hiçbirşey yok. İnsanı durup düşündüren bütün yaşanmışlıklar (ve dahi yaşaNAMAmışlıklar) bu iki kavram üzerine kurulu ( bana göre tabikide)
Elbette 10 sene farklı düşünüyor olacağım, belki birçok madde daha ekleyeceğim bunlara, belkide gözardı edeceğim bunlar dahil herşeyi.
Kendini bir şeye ait hissetmeye çalışmak, ya da bir şeyin sahibi hissetmeye çalışmak.. ikisinin sonucuda hüsran. Asla hiçbirşeye/hiçkimseye sahip olunamaz ve asla biryerlere/birilerine ait olunamaz. Olunmamalı!. insan kendine yapmamalı bu kötülüğü..
sahiplik hakkında tüm yazılar
Can-sız-
plumprune | 27 April 2003 01:23
Yavaş yavaş merdivenlerden çıktı, kararsız kalmış isyankar basamaklar arasında hiç bitmeyen bir tartışma söz konusuydu:
“aşağı mı iniyoruz, yukarı mı çıkıyoruz?”
En alt basamak ve onun takipçileri aşağı indiklerini, ulaşılacak en yüce mertebenin en alt basamak olduğunu iddia ederken, en üstteki ise göğe doğru ilerlemesinin onu yücelttiğini söylüyordu. En alt basamak ısrar etti:
“Hayır, ben olmazsam sen düşersin, demek ki temelin benim; ben, sen olmasan da ayakta kalabilirim.”
En üst basamak:
“Sen olmak kolay, yere en yakın olansın, önemli olan ben olmak, senin göremediklerini ben görebilmekteyim, beni yok etmek elinde olmadığına göre, boşuna kaderine direnme.”
