Vatandaş artık resmi kurumlara hemen hiçgüvenmiyor.Onca yolsuzluk haberinden sonra,birilerine peşkeş çekilecek diyeKızılay‘a kan bağışlamak bile istemiyoruz.Her türlü tersliğe rağmen, iyi şeyler de yaşanıyor.Ankara’da, Kızılay’daki metro altgeçidinintam ortasında bir büro var.Hastanede kana ihtiyacınız olan bir yakınınızvarsa, buradan anons yaptırıp, hayırsever bir vatandaşın kan bağışını kabul edebilirsiniz.İhtiyaç sahipleri kimi zaman bir süre beklese deçoğu zaman hızlı bir şekilde kan bulunduğu da oluyor.İşin güzel tarafı,hiçbir karşılık beklemedenkan bağışı yapmak isteyen insanlarımızın sayısıküçümsenecek gibi değil.Sizin de yolunuz düşerse kulağınızı kabartın,belki sizin de yardımınıza ihtiyacı olanbirine rastlarsınız.Bir diğer güzel örnek ise; kan bankası…
yorumlar
tabii! çok güzelde ben sağlığım için kan veremiyorum ona nasıl vereyim:D
Ben de kan vermeyi çok istedim ama ne yazık ki 50 kilonun altındakilerden kan almayı kabul etmiyorlar…Ve 2 sayfalık prosedürü var, doldurup, imzalıyorsunuz…Zamanınızdan 20 dk ayırıp, kan vererek ne hayatlar kurtarılabiliyo…Keşke yapabilsem!!
ben iğneden korkarım 🙁
please ve mosaicus, imkanınız olmasa da bunu istemek güzel.çeşitli nedenlerle kan ve organ bağışına karşı çıkan insanlarımız var maalesef.gnc, ben de iğneden korkarım. Her kan verişimde de neden başımı yan tarafa döndürdüğümü anlatmaya çalışırım hemşireye. :))
gnc, istediğin zaman söyle senin yerine iğneyi bana saplasınlar.
bir kere kan veren değilde kan arayan durumuna düşünce iğne korkusu komik gelmeye başlıyor kimsenin yaşamasını istemem
Bence herkes mümkün oluyorsa kan vermeli 6 ayda bir vermek insan sağlığı için ve ayrıca ihtiyaç sahipleri içinden mükemmel.
ben ilk defa arkadaşın dedesi için 4 ay önce verdim, iğne olayı çok korkutucu değil, fakat benim kan poşetini doldurmam biraz güç oldu, normalden 7 dakika fazla bekledim, çünkü biraz kansızlık var, kontrol de yaptılar ama birşey çıkmamıştı, neyse poşet doldu hastanın iyileşmesi için götürüldü fakat ben yatakta kaldım bir türlü kalkamadım, baş dönmesi, terleme ve mide bulantısı derken, sonunda kendime geldim, dışarı çıktığımda kendimi tazelenmiş gibi hissettim, hasılı güzel birşey hem kendi hem başkalarının sağlığı açısından faydalı…
Aynen sana katılıyorum relic
Güzel bir örnek:1 Ay önce gazetelerde, televizyonlarda Hale’nin kalp nakli sonucunda kurtuluş hikayesini okumus, dinlemissinizdir kendisi benim kuzenimdir organ naklinin kan vermenin değerini kimse benim kadar iyi anlayamaz arkadaşlar.Çünkü 1 kuzenimi bu bağışların yetersiz olmasından ötürü yitirdim. Diğerinide yitirecekken allah hayır sever bir aile çıkarttı karşımıza. Kuzenim 5 basamağı çıkamazken şimdi 16 dakika koşabiliyor bu bizim için okadar mükemmel bir duygu kii onun gülen yüzünü görebilmek dünyalara bedel(17 yaşında dünyalar güzeli bir kızdan bahsediyorum)… Belki farkında değilsiniz ama kan bağışı birçok insanın yüzünü güldürüyor kuzenim 2 kere kalp nakli ameliyatı geçirdi 2 yıl boyunca zar zor çıktı bağış yapan birileri. Biliyorsunuz ülkemizde organ bağışı yapan yok denecek kadar az yapanlarında dokularının uyup uymamasıda şansa kalmış. Herneyse bu şans bizi vurdu ama o hayırseverlerin verdiği kan’lar olmasaydı zoru başarmışken kolayda tıkanıp kalacaktık ameliyat sonrasında… Bunda üşenecek bişe yok diye düşünüyorum ve sağlığınız el verdikçe kan vermenizi ve günün birinde o yolun sonuna geldiğinizde ailenizden organlarınızı bağışlamasını istemenizin bi sakıncası olmadığını düşünüyorum. Toprak olacağına bir ailenin yüzünü güldürmek en güzeli die düşünüyorum…Benim kuzenim şanslı olan taraf sırada bekleyen okadar çok insan var ki annesiz, babasız kendi başının çaresine bakan tek başına hastahaneye gelip iyileşmeyi bekleyen genç kızlar (ihtiyaçlarını bile çevredeki insanlar karşılıyorlar) anneler , babalar, gençler… herşeye rağmen yılmıyorlar. Kısacası bu insanların halini görseniz 20 dakikanızı ayırmaya üşenmezdiniz diye düşünüyorum… Sağlıcakla kalın.