bildirgec.org

http://www.ttb.org.tr/TD/TD76/4.html

http://www.adamstennett.com/

Adobe Reader 8.0

Popüler PDF göstericisinin son versiyonunu indirmek için tıklayın.

coin-op-city

dead wife as a coffee table (boing link-fu‘dan)

Sevmek ne garip şeymiş!
Onu düşünürken kalbimdeki kabarmaların;
gözlerime, yaşlar dolusu yansımasıymış.
Sokaklar ortasında her gün vurulmakmış.
Haykırışlarımın, martı çığlıklarına karışıp kaybolmasıymış.
Gözlerimin daldığı her yerde ona bakakalmakmış.
Başkalaşmakmış sevmek
ve akşam vakti çöken yakamozlarda bir ayrılık filmine içerlemekmiş.
Yemek yemeden yaşamanın kestirme yoluymuş sevmek;
keskin nişangahlar arasında bir başıma kalakalmakmış.

İnsan ya hayalleriyle yaşıyor ve sessiz sessiz avutuyor doğuştan şansız , zavallı varlığını ; yada hayalleri için yaşıayıp savaşarak kırıyor kabuğunu… Kaybedenlere endekslenmiş zaman nehrinin azgın sularına savrulmuş bi çare sahipsiz kaderine isyan edip , avazı çıktığı kadar yükseltiyor sesini..

Hayalleriyle yaşayıp kırıntılarla avunanlar hiçbirzaman ulaşamaya caklarını bildikleri bir hayat biçimiyle düşlerini dekore etmiş keder mağlubu gönül zengini insanlar oluyor hep… Gözlerini kapattıklarında imrendikleri bu elit hayatın müsvetteleriyle kendilerini avutmaya razı oluyorlar her defasında…

Ruhlarının açlıklarını sadece düşleriyle doyuran kitleler için hayat sorunsalı değiştirilemeyecek çaresiz bir kaderi gösteriyor… … Onların çocuklarının büyük bir kısmı da ölü toprağı ile örtülmüş yaşam enerjisi kaynaklarını kemiriyorlar köşelerinden… Babalarından aldıkları kaybetmeye mahkum yaşam mirasını yeniden ayağa kaldırmanın telaşesiyle geçiriyorlar ellerinde kalmış yoksun ve bitkin düşmüş , savunmasız hayatlarını…

Onlar ne kendileri ne de içinde bulundukları toplum için en küçük bir fayda bile üretemiyor , koca bir ömrün sonunda doğum ve ölüm tarihleri arasına sıkışıp , yerin altındaki karanlık mabetlerinde başka bir bahara ertelenmiş mutluluk hayallerinin başını beklemeye başlıyorlar…

geleneksel video paylaşım yöntemlerinin tersine pixpo peer-to-web teknolojisini kullanıyor

özellikle büyük boyutlu video dosyalarını üçüncü parti sitelere yüklemek hem zamanınızı alıyor hem de bu sitelerin uyguladıkları kotalar canınızı sıkıyorsa dosyalarınızı kendi bilgisayarınızdan host etmek için pixpoyu kullanabilirsiniz.

bizimkinden pek farklıymış,.. danke yiğit.

Ve nihayet LeBron James beklenen en önemli kararını açıkladı.. ” Cleveland ‘ ı bırakıp basketbola Miami ‘ de devam edeceğim.”
Bu sözlerin ardından her iki şehirde de kutlama ve lanetleme gösterileri aldı başını gitti… Benim de bu yazıyı yazma sorumluluğum ve zorunluluğum doğdu…
Herşeyden önce bilinmeliki LeBron profesyonel bir NBA oyuncusu… Alacağı karar her ne olursa olsun , ne onu hain ilan etmeyi , ne de kahraman ilan etmeyi gerektirmez… Clevelandlıları bir yere kadar anlayabiliyorum. Ama dikkat edin sadece bir yere kadar anlayabildiğimi söyledim.. Çünkü bütün ayrılıklar acıtır , can yakar… Sanırım bu kadarını herkes kabul edecektir…

Dan Gilbert

Cleveland takım sahibi Dan Gilbert in yazdığı lanet okumalarla dolu ve LeBron ‘u hain ilan edercesine ithamlarla yüklü o mektubunu görünce benim de sabrım taştı… İfadeleri masumiyetin kalp kırıklığının çok ötesinde hedef gösterirceydi…
Bir de üstüne televizyonda ve internette izlediğim LeBron forması ve kuklası yakma görüntülerini eklerseniz LeBron avukatlığına neden soyunduğumu anlarsınız sanırım… Onun yapmasını beklediğimiz açıklamasını bekletmesi , imalarını sakıııız gibi uzatması profesyonelliğine yakışıyormuydu diyecek olursanız , tabiki hayır derim…

LeBron ‘ un eski takımı cleveland

Ama adı her ne kadar o şehirli anıla gelse bile , bir takımı geride bırakmanın böylesi linç etmeye karşılık gelecek nefret dolu tepkileri hak etmediğine inanıyorum…
Miami ‘ deki karşı tepkiler ise bir kurtarıcının gökten indirilmesine karşılık gelecek o sevgi gösterileri kabul edilebilir standartlar içindeydi…Şampiyonluk kutlamalarını andıran seviç gösterileri biraz abartılı kaçsa da sabahlara kadar süren bu mutluluk tablolarını geçmişine sünger çekmek isteyen Miami için makul sayabiliriz…
Son söz olarak , her ayrılığın acı verdiğini , aşkın can yaktığını , ama her başlangıcın da başarı getiremeyeceğini hatırlatarak sözlerimi bitiriyorum… Fırat ÖÇAL