bildirgec.org

….

göreceli değildir aslında mutluluk denen şey.. insandan insana değişmez o öyle.. öyle basit bişi değildir çünkü kendileri… 1 saniye önce aldığınız haberle, sevinç çığlıkları atıp gözlerinizden mutluluk saçarken, 1 saniye sonra.. ay benim tırnağım kırıldı “çok mutsuzum” diyemezsiniz..!! yok öle bişi!! Yıkın bu kafanızdaki mutsuz olmam gerekiyor çabasını.. çaba diyorum çünkü mutsuz olmak aslında baya zor iştir… her baba yiğit mutsuz olamaz öle.. baya gayret gerektirir.. özverili bir çalışma da tabii.. devamsızlık yapmadan “burada! “ demeniz lazım her gün mutsuzluğunuza …ödevlerini eksiksiz teslim edip.. sözlü notu içinde yalakalık yapmanız lazım ona.. eğer bunları yapıp bide iyi bir öğrenci olursanız… Ooovv! tebriklerrr!! Başardınız.. artık mutsuzsunuz… değmeyin keyfinize…

Meğer ne de zormuş hayat… Yada zor olan bizmişiz meğer… Hayatı, sırtımıza yüklenip ezilmemizi nasıl açıklayabiliriz ki… Mutlulukla hüzün arasında geçen köşe kapmacanın sonucu mu bizim hayatımız?…Yoksa hayatın sonucu mu mutluluklarımız…

Gök mavisi mi büyülüyor bizi? Yoksa Gökyüzünün mavisi sadece bize mi mavi… Kim bilir belki de gecenin en renksiz anında kopuverir bir kıyamet daha…Avuç avuç yudumlarız bizde ölümü sanki ondan hiç korkmamış, hiç ürkmemiş gibi…

Kadınlar veya erkekler hakkında sürekli atıp tutan bir toplumuz gerçi bu tüm dünyada var olan birşey, herkes sürekli karşı cins için atıp tutar ama kendini asla onun yerine koyan olmaz. Ben kendi adıma ilk yazımda erkegin kendini kadın yerine koymasını işlemek isterim.

Adet oldugumuzu düşünebiliriz mesela önce, en ufak birşeye moralimiz bozuldugunda esip gürlemeyi, kimsenin üstümüze gelmemesini istemeyi bilen erkekler adet sendromlarını yaşasa kimbilir neler yaparlardı. Bunu ne kadar bilseler de, okusalar,öğrenseler de sanırım asla adet zamanı bir kadının ruhsal gerginligini, stresini anlayamazlar, asla sen bugün belki biraz daha yorgun hissedersin biraz daha anlayışlı olayım demezler, ne kadar duyarlı da olsalar bir kadının çektigi regl sancısına gerektigi kadar yaklaşmazlar.Oysa ki işine, ev ihtiyaçlarına en sancılı zamanlarında, adet depresyonlarına bile devam eden kadınlara nispeten erkekler o tarz bir agrı çekse sanırım birkaç gün rapor alıp evde yatarlar. O yüzden bu dönemdeki kadınlara az daha sabır ve anlayış bence güzel sonuçlar getirir. Hatta en etkili çözüm ayda birkaç gün erkeklerin de eşleriyle birlikte ped kullanarak bu sıcaklarda neler hissetiklerini anlamalarını isterim.

Hamile bir kadın yerine koysa kendini yine anlayamaz çocuk taşımak, onun vücuda getirdigi değişiklikleri bilmek imkansız ancak vücudunda ve ruh saglıgında meydana gelen değişiklere saygı duyup ,onunla birlikte onları yaşamak zor değil. Öyle ya sen seks yaptın çocuk yapma kısmındaki görevin bir sürelik zevkle birlikte bitti. EEyapmın kalan aşaması ne olacak kenara çekilmek olur mu? hatta o bulantıları birebir erkeğin de yaşayıp kadının kıymetini anlaması için mide bulandırıcı ampüller enjekte ettirilmesinin kural haline getirilmesinden yanayım. Karısı kusarken o da geri kalmasın, hatta aynı yere karşılıklı kussunlar daha eglenceli olur. Bir baba adayı günde 5 litre su içsin hatta bunu ona zorla yaptıracak bir görevli olsun ki dakika başı idrara çıkmanın hamileligin bir parçası oldugunu anlasın. Kadın hamileligin ileriki dönemindeki uykusuzlugunda sessizce yatakta dönüp duracagına yanındaki mışıl babayı dürterek: hayatım seninde bu duyguyu tatmanı istedim, bak benimle birlikte sende uyuma çocuk bunu hisseder” türünden cümleler kullanarak ” ulan yok öyle yağma, zıbarıp yatıyorsun ben burada kıvranıyorum ona öyle demezler kalk bakalım” demek isteyebilir.

Hava Alanya’nın havasından daha soğuk, insanın içini titretecek kadar sertti, dize kadar kar yağmış olan bu memlekette üzerinde kot pantalon ve hırkadan başka bir şey olmadığı için tir tir titriyordu sabahın köründe otobüsten inen heyecanlı kadın, ancak içi sıcacıktı ilk kez üşüdüğüne üzülmüyor, aylardır ilk kez umut doluydu.Evden kaçtığından beri otogarda tanıştıgı o 30 lu yaşlardaki yazıhane sahibi yakışıklıyla otelde 2 gün geçirdiği günü düşündü , adam ona gel seni memlekete götürüyüm demişti, işi bitince kızı nasıl da defetmişti.

Merzifon’da oturan Zafer’in kuzeni büyük bir aileye gelin gitmişti ve Zafer’in yaşındaydı, direk onun evine gittiler . Side’de birinin yanında yatacak yer ayarladıkları zaman onların ettikleri yardımı yüze vururcasına yaptıkları hareketler, sabah olsun hemen defolup gidin, ikincisi olmasın bu kalışın der gibisinden takındıkları tavırlar böceği öylesine alıştırmıştı ki, burada da korkuyordu, nasıl karşılanacaklardı diye.

Bahar’a az kala( Alanya civarında sezonun açılmasının yaklaşmasından bahsediyor, yoksa aynı dönem henüz pek çok yerde kış yaşanıyor) Alanya yollarında kapatılmış bekçisiz bungalowlara girip yatıldı, ayaküstü sevişildi, banyo yapılmadan oradan oraya gidildi.

Birkaç sene önve Tuncay’ın komilik yaptıgı restaurantın aşçısına rastladılar ne güzel bu gece takılacak yer bulunmuştu. Akşam olunca aşçı ve garsonların kış bitene kadar memleketlerine gitmek yerine kalmayı tercih ettikleri barakada soba sıcacık yanıyor, kapının önünde mangalda köfteler pişiyordu, böcek aylardır yarı aç yarı tok geçen hamileliğinin ilk aylarında böylesi bir ziyafete hayır diyemezdi, bu kalabalıkta tek kadın hatta genç kız oldugunu (henüz 16 sındaydı) bile umursamıyordu, zaten yanında dolaşan karnındaki bebeğin babasının onu sakınmak ve korumak namına hiç bir çekincesi de yoktu, küçük kadın günü kurtarmaya bakar olmuştu. Tıka basa yiyip barakada herkes buldugu yere uzandı, genç kadın zaferin omuzuna uzandı ve uyuyakaldı, rüyasında oradaki adamların Zafer’i öldürüp kendisine saldırdıgını gördü ve sıçrayarak uyandı.

Ya hüzünsün, ya hüznümsün…

Ya da hüzün benim. Ben olmuşum.

Tüm bedenimi kaplamış , kendimi alamadığım, içimden çıkaramadığım , içinden de çıkacak gücümün olmadığı bir hüzün. Öyle yoğun ki sanki bedenimi bile ayakta o yoğunluk tutuyor, hissettirmiyor, istetmiyor. Sadece gerekleri yapan teknolojik bir alet gibiyim. Nerdeyim, kimim, kim için ve kendim için ne ifade ediyorum bilmiyorum. Bildiğim bir tek şey var oda zorda olduğum.

http://kisiselgelisimci.blogspot.com/2008/02/her-zorluk-bir-basari-davetiyesidir.html

Honda’ nın robotu asimo, kendisinin tanıtıldığı bir gösteride kendisine verilen merdivenleri çıkma talimatını yerine getirmek üzere harekete geçen robot, birden yere yuvarlandı. Görüntü için burasıve şurada da merdivenleri çıkabildiği eski bir görüntü

Bir kadını her yönüyle tanımak…

Sevgi dolu kalbi, içindeki fırtınaları, çocuksu halleri, daha gelmemiş yaşlarının olgunluğu, aşkları, yalnızlıkları, cinlikleri, saflıkları, yalanları, itirafları, şehvetleri, vurdumduymazlıkları, takıntıları, rahatlıkları, içlerinde barındırdıkları farklı farklı kişilikleri ve saymakla bitirilemeyecek tüm yönleriyle kadınları tanımak.

Sevgidir ilk adım. Sevmekle başlar her şey. Sonra kabul edersin, parçan olur, bazen sen o olursun. İşte o zaman tanırsın bir kadını, hayatın tüm sırlarına bir anda girersin. Zorlu ama keyif dolu, gizemlerle dolu bir yolculuğa adım atmışsındır.