bildirgec.org

Beşinci gezegen (Merkür, Venüs, Dünya, Mars, ?) etrafındaki tartışmalar birkaç on yıl boyunca devam etmektedir.

XVIII. yüzyılın 70 – 80. yıllarında Alman gökbilimcileri Johann Titius ve J. E. Bode gezegenlerarası mesafe kuralını ortaya koyarlar. William Herschel Uranüs gezegenini keşfeder. Bu gezegenin yerleşim yörüngesi gezegenlerarası mesafe kuralını kanıtlar. Yalnız Mars ve Jüpiter arasındaki mesafe, bu gezegenler arasında bir gezegenin daha olması gerektiğini gösterir.

1 Ocak, 1801 tarihinde İtalyan Giuseppe Piazzi, kataloglarda yer almayan zayıf ışıklı bir yıldızı tespit eder, onun da diğer gezegenler yönünde döndüğünü belirler. Matematikçi Carl Gauss, yaptığı hesaplamalar sonucunda bu gezegenin Mars ile Jüpiter arasında olduğunu ortaya çıkarır. Yalnız, Piazzi bu gezegeni tekrar göremez. Kayıp gezegene Ceres adı verilir. Bir sene sonra gökbilimci Heinrich Olbers, Ceres’i görür. Birkaç ay sonra da ona yakın bir diğer gezegeni, Pallas (Pallada)’ı da keşfeder.

Evrenden bir manzara..

Astroloji konusunda adeta guru mertebesine ulaşmış halkımızın, Astronomi konusunda bir o kadar derin cehalet içerisinde olduğunu dehşetle müşahede etmekteyim uzun zamandır. Mesela hanımkızımız Merkür Gerilemesi‘nin insana şöyle de böyle sıkıntılar getireceğini ahkamlıyor, ama Merkür nedir, nerde gezer, ne yer ne içer hiçbir fikri yok. Ya da çok sevdiğimiz üniversite mezunu babamızın, yıldız kaymasını lise mezunu komşuya, yıldızların gerçekten de kayması şeklinde izah ettiğine şahit olabiliyoruz.

Halk arasında yıldız kayması olarak bilinen doğa olayı

Tabii ki sevgili annelerimizin, babaannelerimizin celestial mechanics tahsil etmesini bekleyemeyiz bu yaştan sonra, ama en azından evrenin en temel birkaç hususu hakkında basit birkaç bilgi sahibi olmak herkesin ufkunu genişletir kanaatindeyim.

http://www.cnnturk.com/SPOR/DIGER/haber_detay.asp?PID=176&haberID=477773

Bilim ve Teknik dergisi 485. sayıda (Nisan 2008) Uzayda yaşam isimli, Gökhan Tok’un hazırladığı geniş bir makale bulunuyor. Makalenin benim en dikkatimi çeken kısmı “Dünyalaştırma” denilen olgu. Terraforming‘in anlamı yer şekillendirme. Ve bu kavram da, bilim yardımıyla dünya dışı bir yeri dünyaya benzetme olarak açıklanabilir kısaca.

Astrobiyoloji, dünyalaştırma sürecine yardımcı olmak üzere yabancı gezegenlerdeki yaşamın nasıl olabileceği yönünde araştırmalar yapan bir disiplin.

Günümüzde astrobiyolojik alanda yapılan çalışmalar ve makalede sözü edilen gelişmelerden bahsedelim.

Astrobiyolojiye göre zor koşullar altında yaşayan hatta çevresini etkileyebilen canlılar dünya üzerinde incelenerek, uzaydaki yaşamın nasıl olabileceği üzerine tahminler hatta müdahaleler yapılabilir.

Kutuplarda, kutup denizlerinin diplerinde, çöllerde ve benzeri pek çok yaşanması güç koşulda rahatlıkla yaşayabilen canlılar var. Bu da bize gelecekte ne tür canlıların uzayda yaşayabileceğini anlamamıza yardımcı oluyor.

Öncelikle dünyalaştırmanın amacı elbette diğer gezegenlere sadece turistik gezi yapmak yerine oraların yerleşim ve yaşama uygun hale getirilmesidir.

Öyle görünüyor ki insan başka bir gezegene yerleşirse biyolojik anlamda bazı sorunları çözmek zorunda kalacak. Jüpiter büyüklüğünde bir gezegende yaşamakla, Ay büyüklüğünde bir gezegende yaşamak birbirinden farklı şüphesiz. Dünya dışı yaşam düşüncesinin o kadar başındayız ki, şu anda ortaya sürülen bütün çözümler bilimkurgu gibi geliyor.

Plastikten yapılan VENÜS sinek tuzağı ilaçlama derdine son vereceğe benziyor. Üzerinde bulunan hareket algılayıcısı sayesinde sinekleri üzerine çekerek tuzağa düşürecek. Sadece $ 20 sahip olacaksınız.

gökbilimciler tarafından 5.000 ışık yılı uzaklıkta , güneş sistemine aşırı derecede benzeyen ama daha ufak yeni bir sistem keşfedildi. Ohio State University tarafından yürütülen araştırmada 69 gökbilimci görev alıyor.

Yeni bulunan sitemde şimdilik Jüpiter‘in 3’te 2’si büyüklüğünde ve Satürn‘ün % 90’ı büyüklüğünde 2 gezegen gözlenebiliyor. ama ilginç olan bu gezegenlerin yörüngelerinin gerçek Jupiter ve Saturn’ün yörüngelerinin tam yarısı olması. Diğer bir ilginç nokta iste sistemdeki yıldızın güneşin büyüklüğünün yarısına çok yakın olması.

Dünyamız ve diğer gezegenlerin ne kadar mükemmel bir oranı olduğunu sergileyen çok güzel bir video.

VV Cephei

Solar Model sitesinde bulunan bu program Celestia (Bkz. Bildirgec, website) türü fakat galaksi görünümü anlamında harika bir modellemeye sahip (yukardaki res.).

güneş sistemindeki her uydu ve gezegenden bir diğerini izleme şansımız var. Ayrıca onlar hakkında kısa da bilgi edinebiliyoruz. Zamanı hızlandırıp güneş sistemimizin hareketine içindeyken tanık olma şansı erebiliyoruz.

Galaksimiz olan Milky Way(Samanyolu)’i gerçek zamanlı yada 250milyon ışık yılı hızı ile nasıl döndüğünü izleyebilir azınız açık vay be diyebilirsiniz.

çocukluğumuzdan beri gökyüzünde olan o bulutsu şeyin küçücük bir ucunun minicik bir kolunda bulunduğumuzu hatırlayınca bu galaksiyi izlemek hayretler verici olabiliyor. Ve eğer birkaç uzay belgeseli izlemişseniz bu sizi içine çekecek bir başka alem olacaktır.düşünsenize bu izlemekte olduğunuz galaksiden evrende trilyonlarca var. Ayrıca galaksimizde 400 bin yıldız olduğunuda belirtmek isterim. Küçük çaplı gezegenler hariç. Dünya gibi. Hepsi hesaba katılınca sanıyorum rakam 400Milyona Ulaşıyor.

http://www.rense.com/general72/size.htm

http://www.iceagenow.com/Solar_System_Relative_Size.htm