Orhan Aksoy kimdir?
16 eylül 1971 yılında Samsun’un Bafra ilçesi Engiz beldesinde inşaat işçisi Ahmet ve karısı Hacere ikinci oğullarını dünyaya getirdiler. Adını Orhan koydular, Orhan Aksoy. Orhan ve ağabeyi Muharrem’in sonradan 6 kardeşleri daha oldu. Küçük bir evde geçim sıkıntısının pençesinde dayak yanlısı bir ailenin reisliğini yaptığı on kişilik bir aile…
Aksoy ailesi Orhan bir yaşına bastığında Bursa’ya taşındı. Orhan Aksoy zar zor ilkokulu bitirdi ve bir daha okula gitmedi.
– Kötü davulcu, her şey tamam mı?
– Tamam abi.
– Ceyhun
– Efendim abi
– En iyi davulcu, ölü davulcudur diyorlar, ne dersin?
– Doğrudur abi, benim de ruhum çalıyor zaten.
– Ayrıca, bu bas gitarcı seni hiç sevmiyor.
– Doğrudur abi sevmeyiz birbirimizi.
– Ben ne dersem hep “doğrudur abi” diyorsun, neden?
– Doğrudur abi.
– Neyse haydi bismillah.Sür davulcu, yok arabacı.
– Abi
– Efendim Ceyhun.
– Hani yola çıkmadan sen bana elli lira verdin.Ben sana daha üzerini vermedim.
– Sadede gel Ceyhun.
– Şimdi Yaşar abinin bana on lira, benim Raşit abiye 15 lira, Eray’ın ikimize onar lira, şu bascının da sana dört bira borcu varmış.
– eee
-O halde sen bana otuz lira borçlusun, yani borçlu gibisin ya da olacaksın. Hatta ödedin borcunu
– Ceyhun annenin telini versene.
– Neden abi?
– Sen doğduğun zaman oğlum oldu diye sevinmiş mi? soracağım.
-Abi sahnede sordun ya, milletin içinde.
– Tamam ne dedi annen?
– Hatırlamıyorum abi.
– Ooo burada ne çok iğde ağacı var
– Nerede Yaşar iğde ağacı? Zeytin ağacı onlar, zeytin
– Mehmet hoca, hangi parça ile başlayacağız.
– Merhaba
– Aleyküm selam ağabey.
– Ceyhun şimdi kalkacağım ayağa haberin olsun.
– Doğrudur ağabey.
– Ceyhun susmayı dene
Aslında alışveriş sakinleştirici ve huzur verici bir eylem günümüzde. Çoğumuz sıkıldığımızda veya çok stresli bir durum yaşadıktan sonra alışveriş yapmaya gidiyoruz.Kimimiz için de para ağırlık yapıyor…
Mutluluğu başka yerlerde aramak lazım ama alışverişinsanda kısa süreli de olsa tatmin duygusu sağlamaktadır.
Gerçek alışveriş ihtiyaçları karşılamak amacıyla yapılan bir satınalma olayıdır.Ama toplumumuzda alışveriş yaparken insanlar adeta israf etmek için yarış halindeler. Bu durumu yaşayan insanlar gerçekte ihtiyacı olmayan ürünleri satın aldıklarında bütçeleri delinmekte ve ileriki yaşamlarında psikolojik sıkıntılar yaşayabilmektedirler.
Düşünün bir kere bir memur 1100 ytl maaş alıp 2500 ytl kredi kartı ödeyebilir mi? Asgarisini öder ve borç çığ gibi büyür, büyür, büyür…
Ayağımızı yorganımıza göre uzatmak zorundayız. Şimdi şunu diyeceksiniz:”Maaşlar çok düşük olduğundan insanlar bu durumda” . Tamam aslında bunun payı var tabiki ama 1100 ytl maaş alan kişi kira,yakıt, sağlık gideri vb. giderleri az çok hesap edebilmeli.Sadece kredi kartı 2500 ytl olursa vay haline o kişinin…
Ben size kendi tasarruf yöntemimi anlatmak istiyorum:
Her aldığım ürünün ( gıda,kırtasiye,elektronik eşya, gazete vb. ) fiyatını ve tarihini ajandama not alıyorum.Mesela o ay elime 2000 ytl para mı geçecek hemen 2000 ytl’yi yaptığım harcamalardan çıkarıyorum. Ne kaldı 1150 ytl . O günden sonra diğer ayın 15’ine kadar 1150 ytl limitim kalmış demektir.İnanın çok tasarruf ettim ben bu olaydan sonra.Bunu 2008 Nisan ayında yapmaya başladım. O aya kadar her ay mutlaka ek hesaptan 200-500 ytl çekmek zorunda kalıyorduk.
Ama şu an çok şükür öyle bir derdimiz kalmadı.
Denemenizi tavsiye ederim.Amacım ulaşabildiğim güzel insanlara bu projeyi anlatmak ve aramızdaki alışveriş çılgını arkadaşları bu borç batağından kurtarmak. Dilimiz sürçtü ise affola…
Borçsuz ve huzur dolu günler sizinle olsun .Hayatı ertelemeyin ama hiçbir zaman..
http://www.haberturk.com/yazioku.asp?id=8621
http://www.milliyet.com.tr/Yasam/SonDakika.aspx?aType=SonDakika&Kategori=yasam&ArticleID=980230&Date=20.08.2008&b=Yavru balinanın dramı&ver=96
Ne dertli bakışlar..
Ne isyankar hayatlar..
Ne de hüzünlü insanlar..
Sadece notalar..
Ruhun gerçek sesleri..
Kalbin gerçek hisleri..
Zihnin vicdanla karışmış düşünceleri..
Sadece notalar..
Sadece onlar..
Onlarda saklı tüm cevaplar..
Onlarda saklı tüm hayatlar..
Onlarda saklı tüm sevinç ve ızdıraplar..
Sözler, hareketler aldatsa da aldatmayan notalar..
Kalpten gelip kalbe gider onlar..
Bedene hapsolmuş ruhtan çıkıp,
Ruhunu besler..
Notalar asla yalan söylemez..
Sadece notalar..
Benliğimi sarmış, asıl zahmet yokluğun
Yüreğimdeki yokluğun azaptır, azap
Yüreğini ak pak etmek zahmet değil,
Ahu zar geçen yıllarına inat,
Hemhal olmuş yüreğine sevap
Aşkım secde eder Nur’una
Senin için döktüğüm gözyaşımdan seç beni
Sana ağlayamadığım günlerime
Ağlarım şimdi…
Sen mi benim yanımdasın
Yoksa ben mi senin yanındayım?
Benim yokluğum sana zarar etmez
Senin yokluğun paralar beni…
http://text-to-speech.imtranslator.net/speech.asp
Yine gam yükünün kervanı geldi,
Çekemem bu derdi de yavrum bölek seninle.
Bölmek paylaşmak mıdır? Bölünce paylaşmış oluyor muyuz?
Neleri böleriz yaşamda, sonra neleri paylaşırız.
Yarin yanağından gayrı diyor usta.
Başka bir usta paylaştıkça çoğalır diyor. Bir tarafta paylaştıkça azalan.
Paylaşılan ne.Bölünen nerede.Böldükçe azalır mı? Paylaştıkça çoğalır mı?
Seveni, sevmeyeni bir el atsanız şu işe……
Dudağımı bıraktım koltukaltına
Elini her dokunduğunda dokun dudağıma
Terlediğinde aksın dudağımdan
Bir dudağım akmasın koltukaltından
Uyurken kaldır kollarını başının üzerine
Dudaklarım hava ile sevişsin
Andıkça dokun, dokundukça an
Aynaya her baktığımda
Dudaklarımın nerede kaldığına bakarcasına
Bakarken koltuk altına gör dudaklarımı
Gözlerim ağlasın da dudaklarım ağlamasın
Öpsün, öpsün, öpsün izi iz olana dek öpsün.
Durma, eğme başını, yokum diye
Sakın içlenme, sil hadi gözyaşını.
Her gece gelirim kuytuna
Sen sarsan da sarmasan da ben sararım
Sen yorulma…
