bildirgec.org

Columbine Lisesi’nin güvenlik kamerası

20 Nisan 1999 yılında Colorado‘da okullarda meydana gelen en vahşi ve en kanlı öğrenci faaliyetlerinden biri yaşandı. Kendilerine Trençkot Mafyası diyen bir grup liseli öğrenci tarafından çıkarılan bu eylem 12 öğrenci ve 1 öğretmenin ölümü ile sonuçlandı. 17 ve 18 yaşındaki iki öğrenci, üzerlerinde siyah trençkotlar ile Columbine Lisesi’ne girdi ve etrafa ateş açarak 13 kişiyi öldürüp, 20’den fazla kişiyi yaralayıp ardından intihar ettiler. Kimilerine göre kendilerine kötü davranan kişileri cezalandırdılar kimilerine göre de mensubu oldukları grubun dediklerini yerine getirdiler. Bununla da yetinmeyip okula zaman ayarlı bombalar koyan iki öğrenci, bu konuda başarılı olamadı. Bombalardan biri patladı 10’dan fazlası da patlayamadan bulundu.

Kıskanılır mı herşey? Hayatımızda ne varsa hepsini kıskanmak aptallık mı? Sevgiliyi,arkadaşı,aileyi kıskanmak hemde çok kıskanmak doğru mu? Sevgiliyi kıskanmak olduğundan fazla kıskanmak o ilişkiye genelde çok zarar verir ama insan kendine engel olamayıp kıskanıyorsa bu onun suçu mudur? Bence farkında olduğumuz veya olmadığımız zamanlarda bile kıskanıyoruz. Bazen bir başarı bile kıskanılıyor. İnsanın içini yeyip bitiren bir duyguda kıskançlıktır…

Niye sevgiler, aşklar hep yalan… Tam güveniyorsun bağlanıyorsun en sonunda herşey sahte çıkıyor. İşte tam bu dediklerimiz niye hep bizi kandırıyor. Sevilmek bu kadar mı zor? Keşke hep çocuk kalsak da bu kadar yanmasa canımız. En zor olanda çok güvendiğimiz bir insanın bizi sırtımızdan vurması. Niye güzel aşklar fazla yok? Niye herkes ayrılıyor? Keşke sevdiğimiz kadar sevilebilseydik…

Hayatta değişen o kadar çok şey var ki….
Düşüncelerimiz,giyimimiz,hayat tarzımız.Değişmeyen tek şey birine karşı duyduğumuz sevgidir.
Eğer birini gerçekten seviyorsan değişmezsin,değişemezsin.Zaman zaman unuttum zannedersin,bitmeyecek sandığın kinler sarar sevgini, bir daha görmek bile istemezsin.
Ama bir bakarsın aslında o nefret ettiğin ,görmek bile istemediğin,unuttum sandığın o nefretin külleri altında sıcacık duruyor.Canlı sevgisi, yakan aşkıyla hala içinde ilk günkü gibi duruyor.Anlarsın ki o nefret dolu duygular zaten sevdiğinden,sevipte sevilmediğinden.O nefretin,karmaşanın içinde bile aşkı yaşamak hiç yaşamamaktan daha güzel bence…

Hani olur ya özlersin taa uzakta birini. Parça pinçik etsende kendini eli bile tutulmayacak çehreyi… Nasıl desem işte onlar gibi. Kalbinde cam kırıklarıyla dolaşanlar, sırtında pusu izleri olanlar, geleceği düşünerek geçmişe ağlayanlar, kısaca yerle bir olup halâ ayakta duranlar… Ben onlar gibi özlüyorum.

Kendime has bir özleme tekniğim, kendime has sevme tekniğim, sahip çıkma ya da bırak gitmek gibi bana özel üsluplarım yok. Çünkü ben ne özlemek istedim ne de sevmek, ne sahip çıkmak istedim ne de defolup gitmek… Ben istemedim ki ait olmayı.

http://www.blind-summit.co.uk/amp-settings

facebook olmadan önce napıyorduk arkadaşlar.. burda da çoğu kişinin vardır facebooku… sizce bişey öğretiyor mu bu site ? 🙂

Günümüz eğitim sisteminde en zor derslerden biri olarak öğrencileri sürekli terleten fizik hayatımıza insanoğlunun merakı sayesinde girdi. Peki Fizik bir ihtiyaç mıydı? yoksa tesadüfen bulunmuş bir kuram mı olmuş? Fizik tamamen insanoğlunun merak duyguları yüzünden doğmuş. Biz merak ettikçe de yeni şeyler doğmaya devam edecektir zaten.

Hamsterlar 1930 yılında Suriye Yahudi Üniversitesi zoologi Dalı öğretim üyelerinden Prof. İsrâ’el Aharûnî’nin yolda 1 dişi hamster ve 12 yavrusunu bulmasıyla ortaya çıkmışlardır. Aynı Üniversitede görevli olan Dr. Ben Menahem bu yavrulardan 2 dişi ve 1 erkeği alarak çiftleştirmiştir ve hamsterlar bugüne kadar gelmiştir. Bu ilk hamsterlar kısa, yumuşak tüylü ve sarımsı kahve rengiydi. Sırtında ve yanaklarında siyahımsı lekeler vardı ve karın bölgesi gri-beyaz renkteydi. Şu anda evlerimizde evcil hayvan olarak beslediklerimiz üstünde çalışmalar yapılmış halidir ve her renkte-boyutta vardır. Hamster’lar şu anda çoğunlukla Evcil Hayvan Dükkanlarında yaşıyor ama normalde Avrupa’da ve Asya’nın batısındaki tarım alanlarında ya da bozkırlarda, toprağın altında kazdıkları karmaşık yuvalarda yaşarlar, Sincap gibi.

Akşam olmuştu.7 tane olan Tapınak Şovalyeleri, derenin kenarındaki ormanlık alanda kamp kurmuşlar, gecenin soğuğunu biraz hafifletmek için ateş yakmışlardı.

Liderleri olan Fransua de Payens, ateşin etrafına dizilmiş olan şovalyelere baktı.

-Lütfen oturun. diye söze başladı.

-Bildiğiniz gibi bir plan dairesinde hareket etmekteyiz.Gerçi planımızda olmayan aksilikler yaşadık ve sevgili oğlumu kaybettik.Ama bu bizi yolumuzdan asla döndürmiyecektir.Oğlumun yapmasını pilanladığımız suikasti şimdi Jan uygulayacak.