bildirgec.org

Çıkmaz sokakların suskunluğunda, bir adım ötesinde; bir nefes daha…

Hep orada olduğunu bildiğin ama bir adım atamadığın. Atamadıkça kendinden uzaklaştığın, uzaklaştıkça ona daha çok yakınlaştığın, ona yakınlaştıkça dokunmak istediğin, tam dokunacakken uzanan eline sıkıca tuttuğun anlar, ızdıraplar… Kendinden uzaklaşman ona yakınlaşmanı çözümlemiyor ki, çözüm yollarını bildiğin halde bulamadığın/ yontamadığın yolculuklara gebe kalıyor.

Regüle edilmiş hayatlar, modifiye olmuş enkarnelere çevrimlenmeden bir önce; durduğun yaşam anlarında, öpüyorum dudaklarından.

Hiç yalan söylememişmiş.

– Sim kartımı değiştireceğim.
– Seni bırakmayacağım.
– Seni seviyorum ve aşığım.

Sim kartını zaten değiştirmedin, durum ortada. Mevzu yapmadım. Ama değiştireceğim dedin mi, dedin. Değiştirdin mi, hayır!

Beni zaten bir kez terk ettin. Bu da ikinci. Hani bırakmayacaktın? Yalan değil miymiş bu laf? ‘Seni bırakmayacağım.’

Seni seviyorum ve aşığım. Bu mudur sevginin ve aşkının kredisi? Aşk kavramın ve ‘seni seviyorum’un anlamı bu mu sende?

(Yazılar herhangi birine yazılmamış olup, hayal gücünün özgür uçuşlarıdır.)

Bunu nasıl yaptık birbirimize.Kardeş diyordun bana; sımsıkı bağlarla yürüyorduk çizdiğimiz yolda omuz omuza…Nasıl olur da bozulurdu dostluğumuz…!
Bütün bunların cevabı var bu yazıda.Sana haykırışım var…!

Biri girdi hayatıma dostum.Sanki benim ruhumdu.Cennetimdi.Yanında derdimi tasamı unuttuğum tek insandı.Annemdi.Babamdı.Kardeşimdi.Sevgilimdi.Dostumdu…Birbirimize öyle yettik ki; küçük dünyamızda tek biz olalım istedik.

Aşktı bu.Beni saran sarmalayandı.İlacımdı.Gözünden sakınandı.

Şu renksiz dünyada gökkuşağım, mutlu olduğum tek sığınağımdı.Daha da güzelleştirendi.
Her sarılmasında,her öpmesinde; daha da güçlendim.Her geçen gün daha da doydum yaşamaya,ruhum onunla arındı.Ben oldum…

Büyüdüm…

Büyümek nedir bilir misin ki?

Hayatta mutlu olabilmenin yolu en başta sevmektir. Nedensizce , herşeyi sevebilmektir mutluluk. Bir müzik dinleyip duygulandığın zaman , duygulanmana sebep olan akıldaki nedenle beraber gözyaşlarınıda sevmektir. Halbuki gözyaşlarını kim sever ki! Ama o gözlerden akmasa yaş kim içini döküp rahatlayabilirki?
Her konuda pozitif düşünebilmektir mutluluk. Her konunun altında bir şey aramadan olduğu gibi görmektir. Zaten neden her taşın altında bir şey arayalım! Her karıncadan şüphe etsek geçmek bilmez bu hayat. Karıncadan şüphelenmeden onuda bi canlı olduğu için sevmektir mutluluk.
Allah sevgisidir mutluluk. Herşeyden üstün olduğunu , her şeyi onun yarattığını bilip sevebilmektir mutluluk.
Mutluluk önce beyinde gerçekleşir. Beyninde mutluluğu isteyeceksin ki , kalbinde mutlu olabilsin.
Herkese kalpten mutluluklar=)

Bir sabah kalktım. Buz gibi bir dünyaya kalktım. Kendi soğukluğumda yüzümü yıkadım, sabahın ayazını içime soludum. Giydim papuçlarımı, olmayacak bir sabaha uyandım. Uyandım. İçimde sürdürdüğüm kelimelerimle kendime sıcak bir öykü yazdım. Yüksek bir yere çıktım, en yüksek, sakladığım öykümü aşağılara bıraktım, dileklerim kabul olsun diye. Tuttuğum nefesimi bırakmadan usulca, kimse görmeden ağladım. Çocukluğumdaki aynı kızın gözlerine baktım aynada. İnandım ona. Çoktan beri topladığım güllerimi aldım elime. Bir sıcak tebessümün içimde bıraktığı matemin yolunu tutmak üzere yola çıktım. Kendi çıktığım yolda kendimi unuttum. Çoktan unutmuş bir ben vardım artık. Unutunca her şey değişti. Soğuk değişti, bulutlar değişti. Dedim ki, dileğim oldu. Oysa olan bendim, dilek de buydu. Ağlayan kız gözlerini sildi. Matemini duvara astı. Sustuğu anılarını albümlerden çıkardı. Valizin içine koydu. Bir bilet aldım uzak, uzak bir şehre. Dönüşsüz bir bilet yalnızca. Valizimi otobüse yerleştirdim. O uzak şehre yakınlaşırken valizim benden bir o kadar uzaklaştı. İçim temizlendi. Bu şehir temizlendi. Kar beyazı anılarım bana kaldı. Anılarımın matemi o yeni şehre…

Geçmişi düşündükçe içim sızlar bazen
Ah o eski şarkılar, gençlik ve aşk
Özlemle baktığımda nostaljiden
Dindirmez hüznümü mercanköşk

Geldin
Bastığım yer ürperdi benden önce, sanki rüzgar bile daha bir hafifledi, çiçekler iç geçirirken içimin kıpırtısını duydu etrafımdaki tüm kulak kesilenler.

Bir yerde değil heryerde olmalıydık, fırtınalarda sürüklenip yağmur altında sallanmalıydık, biz adım attıkça bastıgımız her yerde papatyalar açmalıydı, açmalıydı ki bizimle birlikte yaşadığımız mutlulukla onların var olma sevinci denk düşsün.

Ben sana yürüdüm ve sanki tüm dünya benimle yürüdü, sular taştı, ağaç koştu, gül sürüklendi. Ben sana yaklaştıkça ağaç, gül başını eğdi, kuşlar gülümsedi.

Kalbimi karşıma alıp konuşmam lazım. Anlatmam lazım olanı biteni. Bak bu böyle bu böyle rahat dur artık yakma canımı demeliyim. Ama biliyorum ki söz dinlemeyecek eşek sıpası. Yine arttırarak iğnelerini batıracak içime. Kaldıki aklımda bu konuda hem fikir. Söz anlatma niyeti yok. Sessiz kalma hakkını kullanıp kabulleniyor herşeyi. O haytanında işine geliyor iyimi. Ruhum hele o ruhum onu hiç sorma gitsin. Kimbilir şimdi hangi saç teline sarılmıştır. Zaten ilk günden firar etti göğüs kafesimi parçalayarak. Benim yanım onun yanı olsun dedi. Kızar istemedez dedim dinletemedim. Etim ve organizmalarım zaten koyun psikolojisi sahibi olduğu için tamam diyorlar ne deniyorsa. Görüyorsun dimi şu hali. Soluk almak istemiyorum. Çünkü soluk soluğa kalmak bir bakıma can çekişmek. Nefes almak için yalvarmak. Soluk almak istemiyorum. Parçalanmış ayaklarımı nasıl vurayım peşin sıra yollara. Dursan yanımda sadece sana baksa gözlerim. Sen gülümsesen arada bir. Başka birşeyde istemem hani.

arkadaşalr son yıllarda sarap kalbe faydalı gibi söylentiler çıktı ama ben sunu öğrenmek istiyorum vicudumuza Üzüm mü, şarap mı daha faydalı mı?

Ellerim cebimde
düşünüyorum
çaresiz miyim ben neyim?
kendimle sen arasında
sıkışmış bir zavallı var
o da benim

aşk bu şeytan işi
insanlık hali
boş bulunup kapıldım
kalbimde sağlayamadım
bir türlü
gereken asayişi