bildirgec.org

ismail hakkında tüm yazılar

Derdim Tasam Halamın Hasan

ozanTi | 23 July 2009 10:36

Abdurrahim: Duydun mu İsmail?
İsmail: Neyi?
A: 37 başlıkta vergi iki kat alınacakmış.
İ: Bana ne be oğlum?
A: Peki ya Uygur Türklerine yapılan işkenceyi duydun mu?
İ: Bana ne be oğlum? Onlar bizdeki krizleri duyuyor mu?
A: Amma da gamsız adamsın sen ya! Altın fiyatlarının seneye 4 katına çıkacağını duydun mu?
İ: Bana ne be oğlum? Kuyumcu muyum ben?
A: Dur dur şunu duydun mu? Ergenekon’da ikinci dava başlamış.
İ: Bana ne oğlum? Benim askerken rütbem çavuştu. Onu Orgeneraller düşünsün.
A: Bak bak, HSYK tayinlerin kararnamesini çıkaramamış daha.
İ: Bana ne be oğlum? Ben savcı mıyım?
A: Oğlum hiç mi düşünmezsin memleketi?
İ: Bana ne be oğlum? Bu memleketin yetkilileri var,onlar düşünsün.
A: Sigaraya yasak gelmiş bunu duydun mu?
İ: Bana be oğlum? Ben sigara içmem ki.
A: Bak bu seni ilgilendiriyor; ÖSS’de katsayı uygulaması kaldırılmış.
İ: Bana ne be oğlum? Ben İmam Hatipli miyim?
A: Oğlum senin kızın meslek liseli değil mi?
İ: Sana ne be oğlum? O onun derdi.
A: Oğlum senin hiç derdin tasan yok mu?
İ: Var. Olmaz mı hiç?
A: Hadi canım! Neymiş o?
İ: Benim derdim tasam: Halamın Hasan.
A: O niye be?
İ: “Sana ne be oğlum?”derdim ama demeyeceğim. Niye biliyor musun? Bana 1000 lira borcu var da ondan…

İsmail anısına ..

zyprexa | 28 June 2009 12:34

Gücünü kanıtladı o ..
İlk defa dedi belki son defa …
Ama olsun yılmadı … Güçlüydü …
Ve kanıtladı …
Kendi becerikli elleriyle sakince
ve birazda göz yaşlarıyla
çaktı hayatın çıkan çivisini …
Titrek ve mahçup bir yazıyla dediki:
UYUŞTURUCUYA HAYIR !
Allaha sıgındı …
O bağışlayandır… Yarrabbim beni bağışla …
Tuzlu göz yaşları deyince dua eden dudaklarına
Ve dedi yine … O yücedir o yaratan dır yok edendir ..
Sana geliyorum beni kucakla …Nice zamandır odasını
aydınlatan bir elektirik kablosunu dolarken boynuna
Umutsuz gözleriyle baktı tekrar hayata ….
Belkide o an yanlızlıgını asıyodu … Belki
günahlarını , aşklarını , dostlarını , üzüntülerini ,
belki hayatın ta kendisini asıyodu kim bilir…
Ben bir şey bilirim o temiz yürek , o saf delikanlı
o ismail o işte o artık yok oluyordu …
Elveda dedi hayata … saat bizde 11 orda sonsuzdu.
ismail artık yoktu ….

Allahın Kızları

MerakliKedi | 21 October 2008 09:39

Allah’ın kızlarını okurken defalarca uçlara gittim geldim. Anlamaya çalıştım… Kitabın rengi neydi? Nedim Gürsel yazarken islamın yanında mıydı, karşısında mı? Niye her iki taraf da kitabı eleştirecek konu bulmuştu?
Başladığımda enteresan geldi. İslamın ilk dönemini farklı bir anlatım tarzıyla dile getiren bir kitap olduğu kesindi. Bir çocuğun ve dedesinin anılarıyla 3 putun dilinden islamı anlatıyordu. Peki bu üç farklı hikaye nasıl kesişecekti? Kesişmedi… Sonunda beklediğim veya beklemediğim hiçbirşeyi bulamadım. Gerçekten hiçbir şey bulamadım sonunda.
Kitabı okurken bende bıraktığı izlenim ise bence önemliydi. Kitabı okurken hep şunu hissettim; bir çocuğa tarihi öğretmek için en iyi yöntem kurgu içinde yer almasını sağlamak. İşte bir roman. İşte lat, işte menat, işte uzza… Yıllar boyunca tarih derslerinde okuduğumuzdan daha fazla iz bırakarak ilerledi kitap. Kitap mı ilerledi ben mi bilemedim. Sonunda hiçbir şey bulamadım ama içindekiler akılda kalıcıydı… Kim bilir çelişkileriyle, gerçekleriyle belki birilerine ufuk açar. Gerçekleri de çelişkileri de daha cesur olabilirdi belki… Ama neyse bu da öyle bir kitap, değişik….