bildirgec.org

Rüzgara kapılmış gidiyorum ben…

Mümkün mü? 2 yanımı da alıp gitmem… O kadar soyut olabilir miyim?Hayal ederken bile şu an yaptığım gibi onu gerçeğe dönüştürme çabam, herşeyin illa bir gerçekliğe kavuşması gerektiğini vurgulamıyor mu zaten? Hayallerimin amacı gerçeğe ulaşmaksa;ya da her hayalin sonu gerçekse, güzel olan hayal değil de sonsuzluk,sınırsızlık olsa gerek. Sonu yok çünkü hayal kurmanın. Özgürlük güzel olan yani.Özgürce düşün ve özgürce sınır koyma işte. Nereye istersen oraya git,anında, yanına iki kanat almayla biter iş. Ve bir gün gerçekten de git. Ve bir sonraki gerçeğe devret bir sonraki hayalini… Güzel olan gerçek mi yani bir de şimdi? Yani,güzel olan özgürce bir gerçek olsa gerek.

Sevgili Dünya’cığım
Sana geldiğim günü inan hatırlayamıyorum. Hem sadece ben değil, bütün misafirlerinin de sana geldikleri günü hatırlamaları mümkün değil. Ancak sana geldiğimiz günün tarihini ve saatini biliyoruz ve bakıyoruz solmuş kâğıt parçalarına, acaba nasıldık diye…

Ama bu olmaz ki Dünya; sana gelir gelmez hemen ödev veriyorsun bize, önümüze boş bir kâğıt koyuyor ve yaz diyorsun en kralından bir kompozisyon ve notunu sona saklıyorsun. İyi tamam da, bu kompozisyonların giriş cümlesi hep aynı oluyor, “ıngaaaa.” Giriş bölümüne gelince de acemice yazılmış oluyor. (Hatta yazdıklarımızı hatırlayamayacak kadar hızlı ve acemice bir bölüm bu.) Bu giriş bölümlerinde benzerlikler de oluyor haliyle, hepsinde şeker ve çikolata yoğunluğunu görebilirsin. En sevilen yeri bu kompozisyonların gelişme bölümünün ilk sayfaları; öyle bir rüzgâr estiriyorsun ki, ayaklarımız yerden havalanıyor. Ey gençlik ne çabuk tüketilen bir dumansın; hâlbuki hiç tükenmeyecekmişsin gibi yaşanırsın. Güzel rüzgârdı be Dünya, o estirdiğin gençlik rüzgârları.

wikideson yıllarda, dünya ülkelerinde popüler olan isimler listelenmiş.
listeye göre dünyada yeni doğan çocuklara verilen isimler şöyle:
ilk sıra erkek, ikinci sıra kız isimleridir)
türkiye;
arda, yusuf, mehmet, mustafa, emirhan.
elif, zeynep, irem, büşra, merve.

Ekonomiyle alakalı bir haber yapıldığında bu haberi güçlendirmek için genellikle çalışan insanlardan oluşan fotoğraflardan faydalanılır.
Burada da etkileyici ve ilham verici fotoğraflardan bir galeri oluşturmuşlar.

Electric Time Co. çalışanı Walter Rodriguez 84 inçlik saati temizlerken..

Almanyanın en büyük çelik üreticilerinden ThyssenKrupp fabrikalarına Duisburg semalarından bir bakış.

Bir işçi bozulmaya yüz tutmuş yumurta deposundan geçerken. Pekin, Çin

Toplumsal ve gerici güçlerin, bu güçlerin günde on defa kafanıza vura vura sizi tutsak ettiği yapının dışına çıkma dürtüsü; söz konusu yapının kendisi kadar yapışkan, ve karakterde “fala inanmam, ama falsız da kalmam” şeklinde bir mezbelelik yaratan canayakın bir tepkidir. Bu tepkiye teslim olmak, doğduğuna pişman ettirir insanı. Doğmamış olmak ise, olabilecek en korkunç tutsaklıktır. Artık ölme özgürlüğünüz bile yoktur.

Konuşamamaya başladığında, önce kendisini ayakları dengesiz bir masa gibi hissetti. Cümle yapısı bozulmamıştı, ancak artık yeryüzüne denk düşmüyordu. Sinir bozucuydu. Sanki bundan sonrası insan eliyle kontrol edilebilir birşey değildi. Altındaki toprak kayarsa ne yapardı, ne olurdu bilemiyordu. Ve bu karanlık içinde yuvarlanmak istemiyordu. Daha detaylı düşününce; sadece hislerine aracı olan dili değil, beraberinde bir amacı olduğu hissini de kaybetmişti.

Bu kadar insan arasından sadece 2 taneyiz. Ve bu kadar çift arasından sadece 1. Çiftken 1 olmak mı güzeldir,yoksa insanlaşıp,bölünüp 2 olabilmek mi?Benleşmek,bütünleşmek mi iyi,ayrışıp ikileşmek mi?Hangisi daha yararlı,verimli?

Zaten bölünmüş olan şey,tekliğe amaç olamaz.

Dünya 1 olsun,savaşlar barış olsun öyle mi?
Kural varmış,doğmuş,büyümüş,kocaman olmuş.Bölündükçe büyümüş.

Ve kendi yarattığı kuralın altında ezilip yok olur dünya.

Böldüysen…Toplayamazsın!

Kaç kişi kendini şanslı sanıyor hayatında, belki birkaçımız, belki hepimiz. Bir kaçımız hayatta olduğumuz, nefes aldığımız, sağlıklı oldugumuz için şanslıyız derken , yürüyemese de yaşadığı, özürü olsa da daha beter durumda olanlar olduğu için şanslı oldugunu düşünenler var.

Demek ki herkes durumuna göre değerlendiyor şansını,hayatta hiç aşık olmamış biri kendini aşkı hiç tatmadım aman ne şanssızım diye düşünmez, oh be amma şanslıyım aşık olmadım üzülmedim, ihanet, hasret, ayrılık gibi şeylere kafa yormadım der. Oysa karşı gruptakilere göre tam tersidir, aşkı tatmamış biri kör, sağır gibidir. Yarımdır, hiç bir şey yaşamamıştır.

http://www.bilim.org/?s=haber&haberid=1475

Hadi biraz oturup tüm yalanlar arasından henüz doğmamış gerçeklerden bahsedelim.doğmaya yüz tutup yarıda bırakılmış,tamamlanmamış,kimi zaman fazla erken ve çoğu zaman da fazla geç bizi bulmuş ya da kendimizi, ellerimizi kollarımızı saklandığımız yerden sağa sola sallayarak zorla buldurttuğumuz bi dolu şeyden… Ya da yok yok… Bunlar her yerde…Güzel çirkin, verimli verimsiz ,doğru yanlış da olsa birşeyler her biyerde,dışarı çıktığımızda kollarımızla bir sağa bi sola itiştiriveriyoruz hepsini bu havuzda boğulmamak için,kalabalıklar her yerde… Biz iyisi mi bi dünya kuralım kendimize… 🙂 Ve önce bizi değiştirelim gene.

http://www.freethebears.org.au/