bildirgec.org

# Ruhumun diyarlarında tarafsız efkar…
Her ıssızlığın ardından geri düşen zaman. Aralıklardan sızan vurdumduymazlık efkarımıza ortak olmazken şenlik paylaşımlarını pek iyi bilirler kendileri…

Elveda dediğim şehirlerden kaçarken, içimde son yırttığımız fotoğrafların izleri; sırlar mıydı kandığımız yoksa sadece ellerin miydi yıllarımı alan bebeğim?

Kucağına döktüğü resimleri karıştırırken Rüya, rüya olmasını dilediği; mektuptan bozma küçük bir notla karşılaştığı… hala resimlerine baktığı sevgilisinin resimlerine bakarken…

“olurda bir gün sitem erişime kapatılırsa browser bunu bilsin ve url’yi şu şekilde değiştirsin” şeklinde browserla entegre çalışacak bir fonksiyon geliştirilebilir mi?

örneğin erişimi engelli www.aaa.com açılmak istendiğinde browser bunu farkedecek ve hemen beni www.bbb.com a yönlendirecek. ?

Hayat yaşanırken, bir gün durup düşünürsün, istediğin her şeyi gerçekleştirdin mi diye..

Beynimde sürekli yanan bir ışık vardı, yemek yapmayı öğrenme fırsatı bulamadım. Daha doğrusu küçümsedim, kolay diye..
Dışarıda yemek yemeler, sefa pezevenkliği, gerçi bu erkekler için söylenir ama iş hayatının kadını, adamı olmaz derler. Orada kadınlığını unutursun..Bir de kaptırırsan kendini, işi bırakıp ev hanımı olmak gibi bir şansının olması mümkün değildir artık.

Hep dışarıdasındır. Özellikle yazın, bir de bekarsan, arkadaşların yapışırlar yakana..Biz, şurada toplandık, bak Nesliyle eşi de gelecek, Haluk ta var, yakışıklı bir dostları da, hadi gel..
Hep birileri, baş göz etmeye çalışır seni, bir de bilirler biraz duygusal olduğunu, dalga geçerler.

Daha öncede ağladım ben, daha öncede içim acıdı.. etlerim lime, lime ayrıldı kemiklerimden..yaralarımdan kanlı irinler aktı…..ama hayatımın en önemli muamması değildi hiçbiri…bilirdim, acının stajı yapılmadan mutluluk sağlam olmazdı …

oysa buna hazırlıklı değildim ben…bir ömrü gözden çıkarıp inandıklarımın çöküşünü izlerken, karmaşık bir harabiyetten başka hiç birşey hissetmemiştim şimdiye dek..

sonra……..sonrası yok, sonrası derin sessizlik……bir ömrün özeti, birkaç cümleye sığacak kadar yalın ve kısa işte…
geç oldu..…senden öncesini yok saydığım için, yalnız uyuyacağım ilk gece olacak bu…..yastığını yere attım, yatağın tam ortasında sere serpe yatıyorum..ohh be dünya varmış, tek başıma yatmayı özlemişim nice zamandır… istediğim gibi deli yatmayı, kıpır kıpır sağa sola dönmeyi, yataktan aniden fırlamayı, ayaklarımın ucuna basmadan yürümeyi, şakk diye elektrik düğmesini açmayı özlemişim… istediğim saatte yatıp, istediğim saatte uyanmayı, yatağa duş sonrası bornozla yatmayı, balkon kapısı açık halde rüzgarın serinliği ile uyumayı özlemişim..

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/8441974.asp?yazarid=3&gid=61&sz=89866

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/8395542.asp?yazarid=2&gid=61&sz=97686

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/8375929.asp?yazarid=72&gid=61&sz=37590

beden olgunlaşırken
ölmeye
insan
aklı ruhu yüreği
bir
Can
anlıyor
yayılabileceğini hayata
ölümden öte…
04.Temmuz.2007

memleketimde karanlık yalnız elektrik kesintileri ile yaşansaydı, illa yaşanacaksa. ne ise. yaşadığım kentte kesilmese idi eletrik daha önce yollardım yara berelerimden, kanımdan soğurup kotardıklarımdan bir tane daha. kısmet yine şimdiye. bu bir hüzünle gülümsetir. sustuğum mükafatı olsun seçilmiş sözlerimin. rücu harcım değil.

Hafif gecesi için Antalya’dan ayrılışım nedeni ile birazcık hafiften ayrı kaldım. Çünkü İstanbul’daki günlerimi yakınlarım, dostlarım, arkadaşlarım ve sevdiklerimle birlikte geçirdim. Benim için güzel bir tatil oldu, aslında giderken bu kadar uzun süre İstanbul’da kalmayı düşünmemiştim ama sevgili gelinimden dönüş iznini almam bir hayli güç oldu. Sizlere hafif gecesinden resimler getirdim, çünkü bunlar sizleri yad ettiğimizin delilleridir. Bu kadehler siz gelmeyenler için kaldırılmıştır. İnşallah bir başka bahara yine birlikte olmak
umuduyla.

http://www.zaman.com.tr/webapp-tr/haber.do?haberno=585815