http://www.fotokritik.com/673716?highlight=çamaşır
hava yüklü
yağmur damlaları yakınlara bırakmış
ne kadar yakın
mis gibi fotoğraflık bir gün
balkonda çamaşır asarken
üç yaşında çocuk
maşa sepeti yerde yanda tebeşirler
sözde tozsuz renkli
tam çocuklara göre
rengarenk ojeler elde
kendine sürmüş
tatlı sıcakta asılırken kuruyan nemi
elini kaldırsa çocuk inanır
balkonun devi
eli ipe değer asılır
çekmez yere
ayırır paralel ipleri muzip mi
şen bir ifadeyle mucize
niyeti heyecanla belli
göstermek anında ve o yeri
ojeli eli renklere sevgili
siyah doğal dalgası pırıl pırıl düz
neredeyse bukleli
tebessümü yüzünde güneşin kardeşi
kıskanabilir güneş olsa kardeşi
bir pozda eller havada
iplerin arasından ışıkla gülümsemesi
diğeri yerdeki çizgiye sek sek
çocuk resmi tüten
kuruyan çamaşırın nemi
canlı olmak ister çamaşırlar fotoğrafta
kararlı kışın bulunmaz bahar havasında
havada saklı baharın uzaktaki nefesi
parlak değil de sarı havanın rengi
eni konu çok sevdiğim mavi
tül bulutlu boyasız yayılmış gökyüzü
yerde gözlerime bakıyor gülümseyerek
ana bakıyor ana fotoğraflık tohum veren havada
yakalıyor güneşi çırpıp usulca
denize atıyor sonsuzca iki kere
yeşilin kokusu balkona uzanan dallardan
sarısı kahve gözlerden
mavisi canlı çamaşırlardan
geldi yüklü havada 97’den 09’a
sevinçle yerinde zıplayan çocuk
çağırdı anasını
adıyla –
serilirken sonsuzluğun güneşine bir başka kış
hava o zaman üç gibi
üç gibi bugün de çamaşır astım
