Ne bileyim,
Sana ne söylemeliyim…
Sende ikamet bana ihanet.
Anlayacağın gitmeliyim..
Ne zamandır taşıyorum bilemediğim
yükümü,
Şimdi usulca indirmeliyim..
Bizde zarafet ,sizde garabet…
Nasıl diyeyim;
Nezaket gereği usluca gitmeliyim…
Ne zaman giydiğimi bilemediğim
hükmü,
çıkarıp,
Hemen başka bir hüküm giymeliyim.
Çok gencim madem,aşkta kıdem..
Aşka yer vermeliyim.
Suda azamet,ateşte felaket….
Felaketim olmadan içinden geçmeliyim…
Belki mantıklı değil, sana yazılar yazmak, seni hayata eklemek .
Devamı olmasa da bazı şeylerin an geçtikten sonra nasılsın demek istermiş insan. Affeder hatta affedecek bir şey olmadığını da anlarmış.
Zaman geçince o zaman için fena sayılanlar, benim de hatam çoktu dedirtirmiş. Bunun ötesinde bir niyetim yok, olamaz da. Yine de konuşmak istemezsen, hiç sorun değil. Sorun olanları geçmişte bıraktım.
Mışlı dünler kıtasında yırtamadığım resimler var.
Gelir misin?
Bu gece böyle bir şarkı çalmamalı. Onun yanımda olmasını, gözlerime bakmasını özleyebilirim. Mum ışıkları altında bu şarkıyı onunla dinlerken, ona sarılmayı özleyebilirim. Özlemek istemiyorum. Kapatın şarkıları.
Romantizme son verin. İçim yeterince onu özlerse benim için zor olur bu duraklar. Belki son durak dediğim anlar vardır ya, asıl onlar yaşatır seni.
1.Perde…
‘Gözlerim donuyor yalnızlıktan.’
Neden, nasıl söylediğini bilmiyordu bu cümleyi. Kahretsin sesli söyledim dedi içinden.
Bu sefer içinden söylemeyi becermişti ama asıl cümle bu olmamalıydı.
Rezil olup olmadığına bakmanın anlamı var mıydı bilmiyordu ama içinden dua ederek ve hiç de öyle bir cümle sarf etmemiş edası ne kadar verilebilirse, işte o da çevresine şöyle bir bakıverdi.
Aşk mı o da ne? İnsan neden sever ki birini? Neden bağlanmak ister ki? Deli midir? Saçmalık!Rahat rahat yaşarken, istediğin yerde oturup kalkarken, istediğine sarılır istediğini öperken, istediğin kişinin evinde kalıp, istediğin zaman istediğin yerde olurken bir anda neden birinin gözetimi altına girsin ki bu insanoğlu?
Neden bile bile hesap vermek istesin ve bundan zevk almadığı halde yapsın ki? Lütfen kimse bana gelip de sevmek güzel bir şey demesin.
“Beni dinle öyle git” dedim ona“yaşamak için yaşaman için yaşamamız için gitme” dedim.“Kahvemi bitireyim gidiyorum “ dediRuhumu ısıtan adam nereye giderdi nasıl giderdi,inanamıyordum, bir türlü..“masal bittimi ?”“tek mevsimlik bir kadın mıydım ben?”Hiç bağlanır mıydım hiç bağlanır mıydım allahım nasıl bir adam nasıl bir adam?
Gönlüm sıkılıyor,boynum bükülüyor..Oturduğu yerden bana öylecene bana bakıyor sadece bakıyor..İçime kor kor alevler düşerken sadece bakıyor ve kahvesini içiyor..Yavaş yavaş ölüyorum,kül kül kül oluyorum,utanıyorum kendimden…Daha düne kadar” aldığım her nefeste sen varsın” diyen adam gitmiş karşımda taşlaşmış bir yabancı var sanki..Ben onun bu git gel hallerine alışkındım ama bu sefer hiç konuşmayan gitmeye kararlı bir adama ne yapacağım ne yapabilirim tanrım..Yan odaya geçtim gözyaşlarım ve ben yalnızız. Aynaya bakıyorum hala çok güzelim hala canlıyım hala ona tapıyorum hala attığı her adıma gözü kapalı ortak olurum..hala ölürüm yoluna ne istersen nereye istersen ne şekilde istersen gelirim, bana neden öyle bakıyordu sanki bir yabancı sanki bir yabancı kadın varmış gibi karşısında..İstemiyorum istemiyeceğim senden sonra hiç kimseyi hiç kimseyi gideceğim işte yolumu kestiğin amerikaya gideceğim seni ordan da seveceğim ordan soracağım sağlığını soracğım merak edeceğim gel tamam hadi gel dediğin an geleceğim köpeğin olacağım koşa koşa geleceğim hep gelmedimmi hep gittin ben hep gelmedimmi? Kimin emeği daha fazla kimin ? allahım ne olur kapı açılıp kapanmasa ölürüm ölürüm dayanamam gidişine salonda hala biliyorum ama yanıma gelmez evet gelmez .
O da ne saçma sapan bir keman sesi.. gel de gülme kemanımla oynuyor içerde iki nota bilse bari.. koca adam çocuk adam bilge adam hayran olduğum taptığım yolunu gözlediğim emekler verdiğim yoluna her şeyi göze aldığım mınışım kedim gözbebeğim gitmeeeeee.Kapı çalınıyor! Bakamam bu halimle.
O da ne bir gürültü bir patırtı annemin babamın perlinin bizim ortak çocukların sesleri çığlıklar gülşmelerrrrr m……….ni! m……..i! bebeğimmmmm biz geldikkk.
Tam o sırada aşkım yanıma geliyor içeriye kimseyi almıyor kapıyı kapatıyor ıslak yüzümü nefesi ile kurutuyor.. “ herkes bizi bekliyor aşkım yürü lan evleniyoruz yürü köpek “ diyor..
Bayılmışım..
Seni seviyorummmmmm..
deli gibi mutluyumm..
Unutmadım seni, kimse unutturamadı. Özel değildin oysa herhangi biriydin. Ne boyun bosun vardı, ne kaşın gözün, yoktu albenin. Nedendi sana bu bağ, bu sensiz yoksunluk neden? İçim peşine akıyor hala, deldiğin yaralar sızım sızım. Savrulup gittin benden ne varsa?! Daha mı mutlusun şimdi, bensiz tam mısın? Bense yarımım sensiz, belki de daha azım. Tutunduğum hiçbir dal taşıyamadı beni, koptu gitti hepsi. Bir tek ellerin tutabilirdi, bıraktılar, düştüm. Hem de öyle bir düştüm ki derine, en derine. En çok onlara güvenirdim, gözlerin de çekti gitti. Zifiri karanlığa terk ettiler beni, ışığım yok. Yüreğimde huzursuz bir sessizlik senin bozmanı bekliyorum hala. Yoksun. Yaşayıp yaşamadığımı merak ederdin arada, senede bir sorardın ” iyi misin” diye. İyi olmam mutlu etmezdi seni demek ki, bir daha aramazdın. Sadece iyiyim diyebildim sana her seferinde değilim oysa. Hiç iyi değilim. Çöreklendin kaldın orada ıssız kalbimin bir köşesinde, eşeleyip duruyorsun olduğun yeri. Bi dur, bırak kazma küreği. Acıyor anlamıyor musun!! Neymiş efendim dünyanın bir yerinde hala yaşıyormuşsun, yaşıyormuşum. Bu nasıl yetiyor sana. Yaşıyorum evet yaşamaksa nefes almak, yürümek, yemek, içmek. Dışımdaki ben canlı, içim kupkuru bir ucube haberin yok. Geldin bitirdin beni, gittin yitirdin. Geldiğinde başkasıydım gittiğinde başkalaştım. Şimdi dön desem sana, yetti desem, dönüp gelsen tanımazsın beni. Ya da tanırsın belki de, doğru ya eserinim…
O’na kendi ellerimle çorba yapacağım. Tarhana çorbası sever en çok… Sıcak sıcak ısıtsın içini. Kapıdan girdiğinde tüm soğuğu dışarıda bıraktığını anlasın kaşığı her ağzına götürüşte.
Ne kadar yorgun olur o saatlerde sevgilim, kimbilir?! İlk kez evimde göreceğim O’nun o halini. Yolda rastladığım işten dönen insanların yüzlerinden çok iyi tanıyorum o görmeyen bakışları. Bu yüzden buraya geldiğinde, gözlerinde sevgisinden izler bulmaya çalışmayacağım. Bütün gün koşturup durmuş insanların gözlerine inen o perdeyi biliyor olacağım çünkü.
“Hadi, iç çorbanı canım.” diyeceğim. “Sevgini gözlerinde görmeye ihtiyacım yok, hissetmek için. Yorgunsun şimdi. Ruhun çoktan uykuya çekildi bile. Ama ben sadece bedeninle de olsa yanımda olmandan öyle mutluyum ki!”
Bulutlara uzansam,
İçinden geçse ellerim.
Ve içine çekse
Gecenin ayazında siluetin.
Hiç zahmet çekmeden yıldızlara ulaştırsa varlığımı
Aşkın yaksa bütün semayı..
http://internetevim.blogcu.com/mevlana-sems-ve-ask-elestiri/6280572
