bildirgec.org

Korkunç bir çığlık bu,kafamı dolduruyor,beni panik dalgalarında boğuyor. Bu umutsuzluk öyle boğucu ki soluk alamıyorum. Beni saran kolları hissediyorum ve bana söylenenleri duyuyorum. Ama çığlık sürüyor,sarsılıp uyandırıldığımda ve çığlık atanın ben olduğumu anladığımda bile dehşet devam ediyor… bu bir kabus. Her gece gördüğüm bir kabus,gün boyu gözlerimi yumdurmayan,geceleri yatağıma yatmaktan korkmama neden olan şey bu.Çocuklarımı,kocaman sırıtışları,kucaklanası vücutları,cılız bacaklarıyla yavrularımı görüyorum. Kabusumda gülümsemiyorlar,boş gözlerle aynı duvarlara bakıyorlar. Birbirinden ayrı odalara kapatılmışlar,odalarda ne kapı var ne pencere,yataklarına oturmuşlar,dudakları anneciğim! der gibi bükülmüş. Duyduğum kelimelerse sanki onların ağzından çıkmıyor,sürekli adımı söylüyorlar,sesleri keder ve tereddüt dolu. geldim! diye bağırarak cam duvarları kırmaya çalışıyorum,çığlık çığlığa onları sevdiğimi,herşeyin düzeleceğini söylüyorum ama beni duymuyorlar. Sadece ağlayarak adımı tekrarlıyorlar.Sonra bir kahkaha duyuyorum,alaycı,zalim ve tanıdık bir kahkaha. Sahibini tanıyorum. Eski kocam.Rüyalarım basit korku filmleri gibi. Hep aynı ve gerçekçi. Kurtarıcımın kollarında kendime geldiğimde sayıklayarak dehşetimin boyutlarını anlatmaya,onu da o deliliğe sürüklemeye çalışıyorum.Ben titreyip ağlarken beni kucaklayıp sabahın o ilk saatlerinde bilinçaltımla bilincimi uzlaştırmaya çalışıyor. Sadece bir rüya…bir kabus…benim yaşayan kabusum… Onyedi yaşında yaptığım seçimin bedeli. Öedediğim bedel çocuklarım. Bu bedeli ödedim çünkü bir zamanlar prensestim.

Salsa nın ortasında bir müddet donup, asılı kaldığım dolunayın, ertesi gün yaşayacağım ızdırabın habercisi olduğunu nereden bilecektim.

Gitme anne, beni bırakma, maviş, gözünü aç..

İş dünyasının, insanı ister istemez şekle soktuğu kalıpsal görüntüm , çalıp duran telefonlarım, toplantılar Ve, bir haftadır yazlıkta tek başına kalan annemi aramamı engellemeyen, hayata karşı biraz da olsa duyarlı yaklaşmamı sağlayan şiirsel, ağlak ruhum….

-İyi misin anne? Telefon açılıyor ses yok….

Bir his; sıcacık, bir o kadar da soğuk, sanki ilahi bir güç, bana bilmece soruyor.. Kelimelerim sınırlı, tek hakkım var , ılık esen rüzgar tenimi okşuyor, yolu kavrayışım her tümsekte mıknatıs gibi bütün negatif düşünceleri üzerine çeken sünger beynim, savruluşum, hala o soruya cevap vermiş değilim..

Matemaiğe merakı olan arkadaşlar, lütfen aşağıdaki soruyu çok dikkatle inceleyiniz!!!

Aşağıdaki soru Barcelona Üniversiesi matematik profesörlerinden biri tarafından hazırlanmıştır.

Bu sorunun çözümü vardır ve göründüğü kadar zor değildir. Ayrıca her hangi bir kelime oyunu içermemektedir.

PROBLEM: Bir anne çocuğundan 21 yaş daha büyüktür. 6 yıl sonra çocuğun yaşı annenin yaşının 1/5 i kadar olacaktır.

SORU: Baba nerededir?

Soruyu çözemeyen arkadaşlar [email protected] adresine mail atabilir.

Peruda gerçekleşen şaşırtıcı bir olay.
Kaynağına şu siteden ulaştığım ve sonra araştırdığım bir konu.
Dünyanın en genç annesi tam 5 yaşında hamile kalmış.
Bu kötü unvana sahip olan küçük kız çocuğu
5 yaşına geldiğinde 7,5 aylık hamileymiş.

Line Medina adlı bu kişi 27 Eylül 1933 yılındaPeruda Dünyaya gelmiş.
5 yaşında karnının anrmal bir şekilde giderek şişmesi üzerine ailesi karnında büyük bir tümör olduğunu düşünüp hastaneye gitmişler.

http://www.haber7.com/haber.php?haber_id=269184

http://www.haberturk.com/haber.asp?id=36372&cat=200&dt=2007/09/16

Annesi artık çok yorulmuştu çalış çalış.oğluna çöp attırıyor,bakkala yolluyor,kardeşini emanet ediyordu.Oğluda bunları yapıyordu.Yine bir gün oğlu çöp attı annesinin yanına gitti annnesi bulaşık yıkıyordu.Çocuk annesine kağıt uzattı.Annesi köpüklü ellerini durulayıp kağıdı okudu:
ÇÖP:1.00 ytl
KARDEŞ BAKMA:3.00 ytl
BAKKALA GİTME:5.00 ytl
Annesi hemen bir kalem istedi.Ve şunları yazdı:
ZOR GÜNÜDE YANINDA OLMA:bedava
9 AY KARNINDA TAŞIYIP BÜYÜTME:bedava
HASTAYKEN BAŞINDA BEKLEMEK:bedava
DERSLERİNE YARDIMCI OLMAK:bedava ….bir sürü şeyi sıraladı.
Çocuk bunu okudu kalemi alıp :Borcunuz Ödendi.TEŞEKKÜRLER yazdı.:)

http://www.internethaber.com/news_detail.php?id=103915

anne karnında ne kadar savunmasız bir canlı ama bir okadarda güvende. nasıl bir yaradılış harikası insanın inanası gelmiyor doğrusu ama gerçek izleyin.

Canım oğlum,

İlk göz ağrım, bir tanem, her şeyim. Sana küçükken masal, şimdi gerçekleri anlatıyorum. Keşkeleri değiştirme, zamanı geri getirme şansım yok. Bazen geriye dönük baktığımda iyi bir anne olamayışıma üzülüyorum. Çektiğim ıstırabın tarifi mümkün değil. Hayattaki en büyük hatam ve yanlışım diyeyim. Buraya yazmaya utanırken ben sana nasıl uygulamışım aklım almıyor. Hem de hiç hak etmediğin halde sadece öfkemi kusmak, kendimi rahatlatmak adına sanki stres topu olmuştun benim için. Ama şimdi gözyaşlarına boğuluyorum, kendi anlayışsızlığıma kızıyorum. Kendimi affettirmek istiyorum. Ama ne zaman geri geliyor, ne de yaşananlar siliniyor. Kendime göre nedenlerim vardı. Ama hiçbir neden şimdi beni haklı göstermiyor. Olayın vahametini anladığımda iş işten çoktan geçmişti. Hala bir ateş içindeyim, bir karabasan gibi zaman zaman beni rahatsız eder. Hayatımın bazı dönemlerinde çok hırçın, agresif ve kırıcı olmuşumdur. Şimdi daha iyi anlıyorum herhalde yaşla ilgili bu duygusallığım, hırçınlığımsa yaşadığım sorunlardandı herhalde. Beni ne kadar anladın? Beni ne kadar affettin? bilemiyorum. Hayatımda değişmeyen tek şey aslında sana olan sevgimdi. SENİ ÇOK SEVİYORUM CANIM OĞLUMsen benim her şeyimsin…