bildirgec.org

Gün içerisinde belki onlarca belkide yüzlerce insanlarlar iletişime geçiyoruz. Soru soruyorlar yada cevap veriyorlar. Peki karşımızdaki insanı gerçekten dinliyor muyuz?

M. Kemal ATATÜRK – Halkı dinlerken

Dinliyorum tabi ki diye cevap veren arkadaşlara küçük bir sorum olacak. “Gerçekten karşımızdakinin söylediklerini mi dinliyoruz yoksa kafamızdakini dinliyoruz da karşımızdakini dinlediğimizi mi iddia ediyoruz.

Görünüşte Dinleme: Dinlermiş gibi yaparız ama aslında biraz sonra ne söyleyeceğimizi aklımızdan geçiririz.

lambanın ışığı vuruyor odamın camına,süzülürken gece bulutların arasından odama, cam kıskanıyor özgür ruhunu bulutun ve katılaşmış bedenine dar gelip çatlıyor,öylece uyuyorum, hırsız giriyor, ben ölüyorum…

net-security.org adresinde yayınlanan güzel bir makalenin iddalarına göre facebook kullanıcılarının sistemlerine Secret Crush özelliğini kabul etmeleri ve diğer kullanıcılara yaymaları sonucu Zango adında zararlı yazılımın kullanımı genişliyormuş.

İddalar şöyle:

• Secret Crush özelliği bir facebook özelliği olarak kullanıcıya ulaşır:
  
• Kişi davete baktığında Secret Crush adındaki davet çok makul gözükür, özellik size ilgisi olan kişileri organize ettiğini ifade etmektedir:
  
• “find out who” butonuna bastığında kullanıcı kendisiyle ilgilenen kişiseri görme hevesine kapılmıştır ve karşısına diğer özelliklerde olduğu gibi kişisel bilgilerini vermesini gerektiren sayfa çıkar:
  

  aslında hiç düşünmeden kabul edilerek geçilen bu sayfa da önemli bir bildiri konusudur.

• en can alıcı nokta burada meydana gelir ve kabul edilen Secret Crush özelliği kullanıcıdan kendisiyle ilgili olan kişileri görmeden önce bu özelliği en az 5 arkadaşına tanıtmasını ister. Böylece secret crush yeni kurbanlar bularak daha da yayılır:
  

• Bu aşamayıda başarıyla(!) atlatan kullanıcı kendisiyle ilgilenen kişilerin listesini göreceği yerde aşağıdaki sayfayı görüntülemiş olacaktır:
  

Bilgi olması açısından açılan bu fram sayfası kaynak kodlara göre hosted.zango.com adresinde barındırılıyormuş.

Aşık olmak istiyorum artık, ama bir türlü olamıyorum. Öyle ki; mutlaka bir kusurunu buluyorum karşımdaki insanın, aşkın mutluluk kısmını da yaşadım geçmişte, cefasını da çektim. Sefasını sürdüm demiyorum buraya dikkat çekmek isterim.

Uzun zamandır “gönül telimi” kimse “titretemedi”. Bunun nedeninini çok sordum kendime, hala da soruyorum. Duygusal anlamda buna cevap verebilmiş de değilim, mantığım yaş ilerledikçe insanın daha seçici olduğunu söylüyor ama duygularıma bunu kabul ettirebilmenin imkansızlığını nasıl anlatsam bilemiyorum.

Şu an öyle bilinsizce parmaklarımın çağrısı ile klavye başına oturduğum anlardan birisi ve devamında ne gelecek inanın bilmiyorum.

Bu gece ayın yakomazlarına dalmışım bir ara balkondan denizi seyrederken , eşi bulunmaz bir tablo adete hilal şeklinde bir ay ve gecenin karanlığında ışığının iz düşümünde gecenin karanlığını denizin mavisine boyuyordu.

Biz insanlar aslında gerçekten de nankör yaratıklarız. Yaradan bize öyel güzel bir düzen kurmuş ki her şey saat gibi işliyor ve her anı ayrı bir sanat eseri.

Oysa bizler ne yapıyoruz içine düştüğümüz yaşam telaşında çoğu zaman nefsimize emanet ettiğimiz bedenimizin nasıl hoyratça yıpratıldığının farkına bile varamıyoruz.