Eski bir fotoğrafa bakıyorum da şimdi,Nasıl da fazlaymışım.Henüz beni bulmamışlıklar kadar fazla. Henüz kederlenmediğim kadar neşeli,henüz tanışmadıklarım kadar acemi,şaşkın,yabanı ve yalnız.Fazla gülümsüyormuşum, sonrasında ağlatanlar kadar meğersem.Bir fotoğrafa bakıyorum da, her şey ne kadar şaşırtıcı derecede oranlı; nasıl da bugün kadar dünüm orda.Farkına varıyorum işte gitgide. Geleceğimin şu anımdaki eksikliği kadar fazlayım şimdi,adımlarımı attıkça nasıl da eksileceğim.Zaman nasıl da bir şeyleri alıp götürecek,her yarın oluşta bugünlerim nasıl da yitip gidecek. Bugün beni bulmayan acılar, aşklar,nefretler, sıralarının gelmesini bekleyen uzun bir kuyruktalar ve işte… Henüz hiçbiri yoklar; ama olacaklarından emin olduğum bir düzende,şu yalınlık halim, yarınım kadarki yoksunluğum değil de ne? Yarın beni bulacaklar kadar eksik değil miyim; ben yarın, bugün eksik olduğum kadar fazla olmayacak mıyım? Elbette olacağım.Ve ben bunun nasıl da,ancak fotoğraflara bakışımlarımda farkına varacağım…İnsan, içinin, henüz içinde olmadığı zamanlar oranında tamamlanmasını beklediği kocaman bir boşluktur.İnsan eksiktir hep,Bugün dün kadar fazla ama; yarın kadar az hep.
yorumlar
Yazıdaki resim Salvador Dalinin mi ?
Evet,varestehayat,”persistence of memory”
Epilog iyi gider diye düşündüm;Gene boğazlayarak hasretlerimizi.Suçlamak neye yararTepeden tırnağa sinirve bir öfkeden diğerine sıçramaktadır insan.Işığın bile gölgesi varVe bazen aydınlığın gücü de yetmiyor gölgelereAma ben korkmuyorum gölgelerdenBen geleceği düşünerek kazıyorum toprağıGene boğazlayarak hasretlerimiziMinareye kılıf aramak, ya da,suçlamak neye yarar..suçlamak neye yarar..Yukarıdaki dizeler, Nikola Asseev’in “Mayakovski başlıyor” isimli uzun şiirinden alınmıştır..
tuttum 🙂
İlahi ivandesinoviç::)) Ama haklısın, sadece okuyunca öye gözüküyor tabi,devam devam:dd
Teşekkürler Sinjob:)
Fırsat buldukça şiir ekliyorum blogların altına.Bundan rahatsız oluyorsanız vazgeçerim.Amacım pek tanınmayan ya da okunmayan “sovyet” dönemi şairlerini de bir nebze olsun tanıtmak bu meyanda.Yazar ilmare. Adımı sürekli yanlış yazıyorsunuz.
il mare çok güzel bir yazı olmuş, kendimi buldum diyebilirim. yüreğine sağlık
Yazım hatasından dolayı kusura bakma demek istiyorum ivandenisoviç; şiir kısmına gelince, yaptığım yorumun,paylaşımlarından rahatsızlık duyduğum izlenimini vereceğini bilseydim yapmazdım elbette; ben sadece paylaştığın şiirleri,yazıların içeriklerine göre seçtiğini düşünerek, kendimce çok da isabetli bulmadığımı ama bunda senin bir suçun da olmadığını vurgulamak istemiştim. Ama ‘devam’ kelimesiyle de bir yandan memnunluk içerisinde olduğumu belirttiğimi de sanmıştım tabi:)Kusura bakmayasın…
Sevdimdeme, kendini bulmana çokkk sevindim,teşekkür ederim…
büyüme sancularu bunlar mare.
öyle olsa gerek;)
il mare çok hoş bir yazı olmuş, tutmaya değer.
tşkkrler…
Atakaan kara calut’un kuşu misali bir alet-i azamı yerleştiresim geliyor dehan-ı tengine her metafor kullanışında. Etme eyleme.