Zor günler yaşadığına inanıyordu.Neye üzüleceğini şaşırmıştı aslında.Sabah yataktan Bismillah deyip fırladıktan sonra mı başlıyordu işkenceler yoksa daha önceside varmıydı.Sokağa çıktığında her tarafta bir telaş.Küçücük çocuklar ellerinde,pet şişelerin sesleri ile koşturuyorlardı.Farkında bile değillerdi o şişeyi nasıl sıktıklarının.Diğer ellerinde iki kale,silgi, vs. Ne için yollarda oldklarını bile bilmiyorlardı.Sonra O da anlamıştı.”DİKKAT SINAV VAR” yazılı bez afişi gördüğünde işkencenin ne için olduğunu.Cikletini çıkardı,ağzına attı.İlk üzüleceği olay daha kapıdan çıkar çıkmaz dikilivermişti karşısına.SINAV!Niye vardı?Neden koşuşturuluyordu bu çocuklar? Cevap bulamadı.”Yazık,çok küçükler” dedi kendi kendine.Otobüse bindiğinde gördüğü pamuk eller bir kız çocuğuna aitti.Terlemişlerdi.Sormak istedi soramadı,dokunmak istedi yapamadı.Bir çok insanla ister istemez göz göze geldi.İnenler oldu,binenlerde.Terledğini hissetti koltukta.Derin bir iç çekti “Çok küçükler daha”.İlginç düşünceler gelmeye başlamıştı aklına.E dün akşam maç vardı ve Türk Milli Takımı yenmişti.O da sevinmişti.Arada bir oluyordu böyle sevinmeler.Sabah üzüleceğini bile bile sevinmişti.Çünkü ölenler ve yaralananlar olacaktı yurdum insanının duyarsızlığı yüzünden.Nitekim oldu da.O kendi kendine dedi ki-Sokaklarda silahler ve gürültü hiç kesilmedi.Nasıl uyudu bu çocuklar.Diyecek bir çok şeyi vardı aslında.Bazen nefes bile almakta zorlanıyordu.Yetsin artık derken yolun bittiğini anladı.İndi.Kalabalığa karıştı.Yürüdü.İçinden geçirdi “YAZIK,ÇOK KÜÇÜKLER DAHA”
yorumlar
Eğitim sistemimizin çarpıklığı… Çocukluklarını yaşayamayan çocuklar… Yasrış atları değil, insan yetişyirmeye ne zaman kavuşuruz acaba…
insanoğlu kendi eğitimi için beynini başkalarına emanet ettiği sürece, sömürülmeye devam edecektir…
yeterince açık değil mi
bizde universite kutsal bir inektir, kutsal inegin mabedine ulasmak icin kucucukken basliyoruz cocuklari hazirlamaya, cocuk buyuyunce bir haziran gunu sura ufleniyor ve herkes o cennete girebilmek icin sinava giriyor, mahser gunu cevaplanan sorularla sozde hayatimiz sekilleniyor.Ya da kendimizi kandiriyoruz iste, cok nitelikli ve kaliteli bir egitimden gecmedigimizden 18 yasina gelen bir gencin ne dogru duzgun bir meslegi ne de hayata dair bir hedefi oluyor, niteliksiz adam ne yapar toplumun icinde? toplumun verdigi statulere kendini muhtac hissettiginden o statuler ve etiketler icin saldirir.Gerci bizim toplum, okulda degil askerde adam olur ama o biraz genlerimizle alakali sanirim:)
bu tespitler kendimi bildim bileli var, değişen biey var mı peki? yok,yanlış olduğunu bile bile neden yapılıyor peki?sus bakiim sen, otur yerine….
sistemi degistirelim, mesela anaokulundan baslasin her sey…Anaokulu ogretmenlerine saglam psikoloji ve pedegok dersi verilsin, cocuklarin oyun oynama tarzlarindan, cizdikleri resimlerden ilgilendikleri seylerden merak edip sorduklarindan neye yonlenebilecegi hangi alanlarda basarili olabilecegi cozumlenebilir.Mesela; ben anaokulunda iki ay kaldim, ogretmenlerim bu cocuktan olsa olsa katil olur deyip eve yollamislardi beni, o gun bugun iyi bir insan olmak icin ugrasiyorum.
ser-hus DİYOR Kİ, (23 Haziran 2008 12:02)sistemi degistirelim, mesela anaokulundan baslasin her sey…pofff
“YAZIK,ÇOK KÜÇÜKLER DAHA”SEVDALIMHAYAT hem küçük hem de masumlar yaşantımız boyunca girdiğimiz sınav sayısı çocukların kendilerine ait olan oyuncaklarının sayısından fazladır.sistemi değiştirme işini size bize bırakmazlar nasıl olsa o nedenle sadece elimin erdiği,gözümün de değdiği sınav konusu,ben o gözleri masum mutluluklarla parıldayan öğrencilerin sınavlarına girdiğimde boncuk boncuk ter dökmelerine dayanamıyorum.çok anlamlı bir yazı olmuş canınıza sağlık;-)tebrik ederim.
ben de öğretmenim.bücür öğretmeni.:)beni yönetmelikle savaşmak çok yıpratsa da sınavsız bir sınıfım var.inanıyorum ki sınavın ölçüt olmadığını anlıyorlar.
evet bir yaları anlıyor 3. sınıfa kadar sınavı kaldırıyorlar.bir yanları anlamıyor sbs ile belli ediyorlar;-))sınavlar bir belirleyici olamaz çünkü sınava girdiği an nasıl bir ruh halinse olduğu sınavın sonucunu değiştirir.yıllar önce bir arkadaşım sınava gideceği gün arabası tren rayında stop etti kendisi içinden çıktı ancak tren arabasını sürükledi şimdi yaşıyor diye o gün sınava girmek zorunda ancak yaşadığı şok ne olacak,başka bir arkadaşım ise o gün babasını kaybetti ama kendisi ölmediği için sınava girmek zorunda…örnekler çok ancak konu açık zaten o nedenle uzatmayayım.
:))
çocuklar için yeni projeler üzerinde çalışmalar var.özellikle uyum sorunu yaşayan down sendromu olanlar için.
daha görecekleri çoooooooookk günler var..
evet ama güzel günler olsun.
tüm hafif.org üyeleri benim elim gider… sizlere iyi ahkam kesmeler…25 Ağustosta görüşmek üzere…
bak hala gitmemiş;-))
ömür biter sınav bitmez deli ettiler çocukları da gençleri de.
şükür o da bitti
haklısınız ama en azında kpss en büyük sorundu
bu senekiler kurtuldu diye seviniyorum seneye bakarsınız kaldırılır belli olmaz bu işler
evet sınava girecek olanlar sevinçten şoka girer;-))
sınava girmek yerine şok daha şirin görünüyor sınav yüzünden hasta olan çocuklar var benim üzüntüm onlar adına
çok üzülüyorum o miniklerin heyecanlı hallerini görünce:(
yazık küçüklere ya!…
Bu rezaleti durdurun!Türkiye, eli kulağında facia haberini bekliyor. Gencecik bedenler aşırı sıcakta koşturuluyor. Ölüme resmen davetiye çıkartılıyor.
böyle sürüp gitmemesi adına gerekenlerin yapılması için kalıcı çözümler üretmek şart.
evet kalıcı bir çözüm için illa bir kaç can vermek mi gerekiyor:(
kazandınız mı sınavı?
ben kazandığınızı biliyordum aslında da kamuoyu da merakta kalmasın dedim:))
helal olsun size.
kalp krizi geçirme riski taşıyorlar, o sıcağın altında:(
bu kadar duyarlı yazıyı yazmak da sana yakışır Sevdalımhayat.biz de geçtik o yollardan ama bizden sonrakiler aynı sıkıntıları yaşamasın isterim.
yıllardır böyle gelmiş bundan sonra da böyle gider maalesef.
🙁