Kadıköyden 09:00 hareket saati ile kalkan ve Karaköydeki iskeleye yanaşan vapur ve onun işe/okula gitme çabası içindeki yolcuları. Vapur daha iskeleye yanaşmadan keskin vapur düdük sesleri ve sese karşı camlardan dışarıya bakan meraklı gözler. Vapur, vapurdan önce inme çabası ve çabanın kalabalığı. Vapur yanaşır yanaşmaz düdük sesleri insan seslerine karışıyor, Hükümet Kalleş, İşçi/Yolcu Kardeş sloganları, alkışlar, iskeleye asılmış bayraklar, havada uçuşan konfetiler ve çiçek yaprakları; mesele Denizcilik İşletmelerine ait vapurların ve iskelelerin Büyükşehir Belediyesine yani dolaylı yoldan mevcut hükümete devri. Çalışanlar bu devir-teslim sonrasında işlerinden olacaklarını bağırıyorlar, yolcu açısından ise tecrübesiz deniz adamlarının görev yapacak olması ileriye dönük bir felaketin habercisi(ymiş).
Beş dakikalık yanaşma ve vapuru terk etme süresi içinde kimse kafasını yukarıya kaldıramıyor kimse bir tepki gösteremiyor, kimse konuşmuyor bile. Eskaza yolculardan tek-tük olsada alkışlamaya kalkışanlar hemmencecik diğer yolcuların o nazar boncuklu, yürek ve beyin delici bakışları karşısında sönüveriyorlar. Ne reaksiyon vermesi gerektiğini bilememenin sessizliği ile vapurdan inilir Tünele doğru yürünür. Uzaklaştıkça akıldan çıkar, Tünelden inilir yavaştan işyerine doğru yürümeye başlanır, uzakaşağılardan vapur sesleri gelir ama martılar için değil…