bildirgec.org

Uzakname ilk baskısını2004’te yaptı, 369 sayfa,ideefixe’de bulabilirsiniz.

Tromso adlı bir yer var, duydunuz mu hiç? Norveç’in kuzeyinde, “Dünyanın Damı” olarak nitelendirilen bölgelerden birinde bir şehir. Peki ya Resolute Village? Kanada’nın kuzeyinde Nunavut bölgesinde, Eskimoların yaşadığı (biimadamları ve arkeologlarla birlikte nüfusu 200’ü geçmiyor) bir “6 ay gece, 6 ay gündüz” yaşamı varmış orada da. Peki ya Amazon Nehri üzerinde 11 saat deniz yolunun sonunda içi bataklık bir ormana girip 3 saat yürüyerek ulaşılan yerde neler olduğunu biliyor musunuz? Mehmet Yaşin biliyor. Kendisi günümüzün Evliya Çelebi si. “Gitme duygularımı dizginleyemem..” diyen bir adam. 32 yıldır geziyor, durmadan geziyor, dünyada ayak basmadığı toprak parçası, içinde yüzmediği deniz, kayıkla dolaşmadığı nehir kalmamış. Kendisini kitaplarından, Hürriyet Gazetesi’ndeki gezi yazıları köşesinden tanıyor olabilirsiniz. Belki sizin de Atlas dergisi tutukunuz vardır, oradan aşinasınızdır bu deli, ak sakallı adama. Kendisi Atlas Dergisi editörüdür. Aynı zamanda Doğan Kitap ın da yöneticisidir.Doğan Kitap tan yayınlanan UZAKNAME gezme hayali kuran, hep bir yerlere gitmek isteyen, dünyanın diğer ucunda insanlar nasıl yaşıyor, neler yapıyor, ne düşünüyor, ne hissediyor, neler yiyor diye merak eden insanların başucu kitabı, bir “okunması farz olan kitap”, aynı zamanda tehlikeli de, çünkü insan daha ikinci bölüme geçmeden gitmek istiyor!

Yolculuğum ‘Dünyanın Damına’ doğruydu. Norveç’in en kuzeyindeki Tromso kentinde, ‘Gece Yarısı Güneşi Maratonu’na katılacaktım. Yani yaşamımda bir kez daha Kutup Dairesi’ni geçecektim. Dünyanın bu en son boylamını ilk kez Alaska’da aşmıştım. ‘Kuzey Kutup Dairesi buradan geçiyor’ yazılı tabelanın önünde poz vermiş, bu hayali çizginin üstünde zıplamış, koşuşturmuş, ayağımla onu silmeye çalışmıştım. Tüm bunları yaparken beni görecek olan birinin mutlaka ‘ bu adam deli’ diyeceğinden emindim. Ama bu çizginin insanların çok uzağından, kimsesiz topraklardan geçtiğini biliyordum. Onun için saçma sapan hareketleri yapmaktan çekinmiyordum. O görünmeyen çizgiyi neden bu kadar önemsediğimi şimdi hatırlamıyorum. Kim bilir belki de, dünyada çok az kişinin bu çizgiyi geçtiğini bilmek beni gururlandırmıştı.

Bulutlara giden adam

Mehmet Yaşin, 25 yılını gazetelerde yazı yazarak, haber yaparak geçiren bir gazeteci. Sonra Atlas’ı çıkarmaya başlıyorlar, baştan çekindiklerini, tutar mı acaba diye düşündüklerini dile getiriyor ama şu an Atlas’ın geldiği yerden çok memnun. Hala gezmeye devam ediyor, elinde fotoğraf makinası ve karavanı ile, çokça uçakla. Gittiği yerlerde, içinde oranın hikayesi geçen edebiyat romanlarını okumak gibi ilginç bir alışkanlığı var. Heyecanını, keşfetme dürtüsünü ilerlemiş yaşına rağmen hiç kaybetmemiş bir insan.Mehmet Yaşin aynı zamanda bir gurme. Gitiği yörelerin yerel lezzetlerini, içkilerini tatmadan, dahası onların tariflerini elde edip denemeden durmayan bir gezgin. Bütün gezi kitapları aynı zamanda yemek tarifi kitapları da.. Hürriyet’te lezzet durakları isimli yazılar da yazıyor, aynı zamanda CnnTurk te program da yapıyor lezzet durakları ile ilgili.Dünyanın her yerini arşınlamış bir insanın hayali nedir dersiniz? ;

Benim bütün hayalim masa sayısı 5-6’yı geçmeyen, bir tek çeşit yemek veren; ama o yemeği de dünyada en iyi yapan bir yer açmak. Bu yemeğin ne olduğunu henüz bulamadığım için ona şimdi köfteci dükkânı diyorum.

Mehmet Yaşin ile tanışmadıysanız daha, bu pazar bir Hürriyet alın, okuyun, gerisi gelecektir…not: Mehmet Yaşin yazılarından bir kaçı aşağıdaki linklerdeGeceyarısı Güneşi (kutup bölgeleri, Norveç, Kanada)Nuh’un Gemisi New YorkDünyayı bulan gezginlerTundra, Tayga, Parana, PampaSüslü ViyanaBulutlara Giden TrenHem Gezgin hem Gurme (söyleşi)İki Gezgin (Fatih Türkmenoğlu ile Mehmet Yaşin söyleşisi)Keşfetmek gerek. Evet.:)