Akşam’dan, Hüsnü Mahalli’nin köşesini okurken içim karardı;İran-ABD-Irak-Suriye…Topunun canı cehenneme, kimin eli kimin cebinde belli değil !…Gözüm bir ara hafif’te yayımlanan “Ayrılalım ama arkadaş kalalım” başlıklı yazıya takıldı…
Hüsnü Mahalli biraz beklesin bakalım, ben de bu ayrılık şarkıları üzerine biraz ahkam keseyim…Aşk-ı bir bütünlük, bir vuslat kabul edersek, ayrılığı da, o bütünün parçalarının savruluşu, kopuşu gibi algılamak gerekir…Aşk-vuslat bitiveriyor anlaşılan…
Bu ayrılık, yaşanmışlıkları ve yaşanacakları da beraberinde götürüyor…Yani biraz ondan, biraz senden , biraz gelecekten !…Bu manzara “aşk’ın” şartlarının bir hayli ağır ve acımasız olduğunu gösteriyor bizlere…
Aşk’ın bir terapi bir adalet durağı olmadığı kesin!…
Sen beni anlamadın!Sen beni sevmedin !Bağışlayıcı olamadın !Ayrılık ; kendisine sorulmadan, alınan kararın incittiği onur…Tasavvuf ilminde iki şeyden bahsedilir,
Hareket ve sessizlik,Hareket ve sessizlik kavramlarının deviniminden söz edilir…
Hareketi, yoğun aşk ve muhabbet günleri olarak düşünürsek, sessizlik,tam onun karşıtı ;Ayrılık, bekleyiş, umut, bağışlanma gibi öğeleri içinde barındırır…Öyleyse,Sessizlikle sonuçlanan bir aşk ya da sevgi masalı dostluğa, arkadaşlığa dönüşür mü?…Artık dün için ağlamıyorsanız,Geçmişi bağışlayabiliyorsanız,Zamanınızı “dün” için harcamıyorsanız,Yarınların çok güzel bir “düş” olduğuna inanıyorsanız,Acımasız olmanın, güçsüzlük olduğunu düşünüyorsanız,Ve de bana, senin aşkından çok “sen” lazımsın diyebiliyorsanız,Acaba,Rahat mı?Huzurlu mu?Sağlıklı mı?Sorularını kendinize sorabiliyorsanız, elbette dost ve arkadaş kalabilirsiniz…Terk edilmişlik duygusu bu soruları sormanıza olanak vermiyorsa , size çok iyimser sorular gibi geliyorsa,dost kalınabileceğine inanmıyorum…Sürgünde bir aşk yaşamaya devam etmekten başka çareniz yoktur…
yorumlar
Aşkın bağışlayıcı ve affedici olduğunu mu söylüyorsunuz???…İlginç geldi de!
Hayır sezenay,dost kalabilmenin yolunu anlatıyor.Ama sevgiliden dost olur mu?Hani kuzu-kurt hikayesi gibi.Yazıyı beğendim ben farklı bir bakış açısı.
nesi ilginç geldi anlamadım,bağışlıyıcı olmak kötü mü?sevgiliden dost olur mu? İnce hesaplarınız yoksa olunur!
Türk kadınının aklı fikri evlenmekte olduğu için aşkını da yalansız yaşamaz,ayrıldığında da arkadaş kalamaz..İtirazı olan varsa buyursun…
ELBETTE OLUNUR NEDEN OLUNMASIN Kİ, BİRLİKTE KAHVE İÇİP SOHBET EDEMEZLERMİ YANİ, SAVAŞTILAR MI, KAYBETTİLER Mİ, NE OLDU YANİ…
Muhteşem Türk erkeği hoşgeldin!!!!
tomiko sözüm size
arkadaş klmaktansa “sürgünde yaşamayı” tercih ederim ben.bu çaresizlik diildir.aşka saygıdır bence!!!!!
karşındakini seni sevdiği veya sevgine karşılık verdiği için değil… o oldugu için seviyorsan yazıda bahsedilen soruları da kendine sorabilirsin.. bunu yaparsan da zaten arkadaş kalabilirsin.. amacın o nun mutlu olması ise (seninle veya sensiz) yapabilmelisinde.. aksi aşk tan çok bencillik gibi..
sürgünde yaşamak,bu diilmi?her şeyi kabullenmek diilmi? insan aşık olduğu biriyle nasıl dost kalır ya biz melekmiyiz?sonuçta insanız.duygularımız var,egolarımız var bunları görmezden gelebilirmiyiz?