Şurdaki videodan yola çıkarak keşfettiğim Stephen Wiltshire, gerçekte bir otizm hastası. Otizmin getirdiği sorun (deha) ise gördüğü hiç bir şeyi unutmaması ve bunları birebir çizebilmesi. 5 yaşında Londra’yı çizmiş.
Videoda görülen belgeselde ise helikopterle daha önce hiç görmediği Roma’yı 35 dk hiç bir yerden ikinci kez geçmeden görüp 3 günde tüm bunları pencere sayılarından dar sokaklardaki ayrıntılara kadar çiziyor. Kendi sitesinde aklazarar eserlerive geçirdiği kötü çocukluk deneyimi görülebilir. Dünya ile iletişimini sadece resimlerle sağlayabiliyor, en azından dolandırıcı bi kardeşe sahip olmaması sevindirici.
yorumlar
Ohan çüş yuh ve hatta bil umum diğer hayret belirten ünlem işaretçileri.
saygı duyulası yüce üstad…
Yıllar önce sinema dergisinde senaryo yazımıyla ilgili bir köşe vardı. Orda söylediğine göre, bu yetenek hepimizde var. Mesela ilkokul ikinci sınıfın ilk matematik sınavında çıkan sorular hala beynimizde bir yerlerde duruyor. Hatta biz ikinci soruyu çözerken hava sıcaklığının kaç derece olduğunu, önümüzdeki sırada oturan kızın o anda ne yaptığını bile kaydediyor beynimiz. Aslında hiç bir şeyi unutmuyoruz. Her şeyi, beynimizdeki dolaplardan birine saklıyoruz. Zaman geçtikçe önem sırasına göre bazı bilgiler zihnimizin derinliklerineki sandıklara itilirken bazıları yüzeydeki çekmecelere aktarılıyor. Çizim yeteneği başka bişey tabii ki 🙂