Gurbet sancısına benzer aşklarda,yer bulamaz ikinci kişi kendine.Aşkın kabalığına yenik düşüp,kalabalık yalnızlığına geri döner.İçindeki yağmur dönüşür fırtınaya,dingin sahillerden umudu keser.Hayatın ritmine kaptırdığında kendini,lanet okur aşka.Yaşamaya başlar umudu sönük,tek kişilik dünyasında.Toprağa savurduğu bir cesedin değil,kalbinin külleri olsa da,hepsi değerdi yaşamaya
