Damağımda eskiden kalma çok lezzetli bir tad var bu ara.Her defasında beddualar eden teyze ve arada yetişmediği çocuklara ‘bizlere’ savurduğu küfürler ve attığı terliği geliyor en boktan zamanlarda aklıma ”55 yaşında ki hatun nineni neden bu tür davranışlar sergilediğine hala akıl sır erdiremiyorum”. Takma dişlerini yaptıralı 3 yıl olmuş, ‘o zaman için geçerli tabi bu’ zaten canın çekse bile hepsini öğütecek ne enerjin vardı nede gücün. Neden götümüzde koşardın boktan iki erik için, hala anlamış değilim.’bide koca duvar var tabi.Utanmasan o yaşta ordanda atlican.’Peki ya biz yazık değilmi o yaştaki kadına son bikaç yılında huzur vermiyorduk.bizdede vardıya bokluk neyse.Bu ara olur olmaz geliyor işte aklıma.Merak ediyorum nedir aceba bu sebebi ziyaretin amacı?bunca zaman sonra…Hızla koşuyordum sadece erikleri yemek isteyip istemediğimi bile hatırlamıyorum.Aslında şimdi erikten nefret bile ediyorum ama yinede her sabah bu kovalamacaya giriyordum.Girmek istiyordum.Koşup duvarın üstünde o terlik hangimize isabet edecek diye bekliyordum.Sonrası kahkaha ve teyzenin acı küfürleri-sizi piç kuruları…
yorumlar
güzel
Benim ise hala topumuzu kesen teyzeyi öldüresim var. Ama uzaktan sniper ile.
ahhhh o top kesmeler çok acıklı olurdu ya.Ama nasıl ağlardı topun sahibi:) Ben o yüzden kimseyi oynatmazdım.ya bu arada bizim erik ağacını kesmişler onu yazmayı unutmuşum:(teyze duruyo ama hala:)
hey gidi hey..yediğim terliklerin izi hala durur:)ne güzel günlerdi keşke büyümeseydik..
ben de bu vesile rıdvan amcadan ekinlerini tarumar ettiğim , erik-elma ağaçlarını hunharca yolduğum,dallarını kırdığım için af diliyim bari..mekanı cennet olsun..
saatoniki senin günahlar bayaa çokmuş ama:) baksana nerdeyse adamın ocağına incir ağacı dikmişsin:):) bu arada bizimde dualarımız Rıdvan amcalar için…az çekmediler kahrımızı.
Küçükken üstüne çıkıp oynadığımız dardağan ağaçları çoktan beton yığınlarına yenik düştü,misket oynadığımız yerlere asfalt döküldü..Artık çocuklar doğuda kendi akranlarını öldüren amerikan patentli oyuncaklarla oynamaya mecbur edildi.Arada sırda gittiğim bir alışveriş merkezinde ufacık bir alan vardı,aileler kahvelerini içerken çocuklarda orada iki sallansın diyerek çevirmişlerdi etrafını,sonunda o ufacık alan bile amerikan patenti almış malesef.Beş dakikası on milyondan çocukların sırtına numara yapıştırıyorlar ve dakikası biten çocuğu kafesin dışına atıyorlar!Bizim insanımızın diline dolanıcağı şekilde süslü bir ismide var,malum çook sevdik çok gördük bu isimleri…Anlayacağınız çocukların o saf duyguları bile dakikasına satılık artık…
yaptığın yorum için çok teşekkürler Onur. çocukluğumuzum eğlencelerini çocuklarımıza satıyorlar artık ve biz buna çağdaşlaşma diyoruz.
Ben anlamadım bana anlatır mısınız?
çocukluğunda benim anneannemde aynısını yapardı keşke hayatta olsada yıne bağırsa derdim o da bir başka adrenalıin …
katılımlarınız için tekrar tesekkurler.şikayetim şu aslında sokakta top oynayan yada ip atlayan çocuklar görmüyorum artık. ben böyle büyümek istemezdim.
sabahları bir çıkardım bahçeye,öğlene kadar dut yerdem ağaçtan.çağırırlardı yemeğe gelmezdim.şuda beyaz beyaz,bu da amma büyükmüş,şuna da uzanayım derken saatlerimi geçirirdim.şimdi gittiğimde tabağa topluyorum,masasada kahvaltımı edip tv karşısında yiyorum dutlarımı.ağaçlar küçüldü,meyvelar azaldı.gerçekten yaa,çocukken hayat daha basitti,daha doğaldı.ya yapardın ya yapmazdın.ya vardı ya yoktu.şimdibütün gün nelerle uğraşıyoruz,meyve niyetine yediğimiz şeyleri parayla alıp,paramızla rezil oluyoruz.
sen tv karşısında yiyorsun diye yakınıyorsun..ya olmuyor ama böyle,ben nerden bulacağım dut ağacını bu koca sehirde.
yazın kilosunu 5liraya sattılar;o zaman nerdeydi aklın?
ağacını sordum ama ben?..absence of mind=aklım yok benim,baştan söyledim:)
:))) ankara’da olsaydın ayaş’a gider yerdin ama izmir’deymişin.napalım sizdeki denizi de duta değişmem mi acaba?değişir miyim?ya olabilir aslında.ben dutu çok seviyorum.biz dut pekmezi,pestil ve köme de yaparız.yani dut aşığıyız.kaderine küs…
…