içimi acıtan cümle şu: “şiir hariç ne istiyorsanız yazabilirsiniz.”devletin rejimini sorgulamak, en mahrem konulara destursuz dalmak, dini konular üzerine yalan yanlış ahkam kesmek serbest; ama şiir yassah!bu “yasak”, herkesi bilemem ama, benim çok “ağır”ıma gidiyor!her şey serbest ama şiir yasak!şiir denen “şey” bir silahtan daha mı tehlikeli?memleketin manzarısında her dokuz kişiden onu şair gibi görünse de, hemen hemen her olguda olduğu gibi, bu dasanal bir şişkinliktir. adıyla sanıyla sahtekarlıktır!sanatçısı sahte, sporcusu sahte, politikacısı sahte, yazarı sahte… sahte, sahte, sahte!okur ise tam bir sahtekar!ece ayhan, okur için en ağır hakaretleri ettiğinde, “terbiyeli” eleştirmenler ve “terbiyeli” okurlar pek bi kınamıştı onu!ece ayhan’ın haklılığı ortadadır!elli sayfa bile okunmamış gülün adı’nı sağ kolunun altına sıkıştırıp hava atanları görmedik mi?kara kitap’ın konusunu dahi bilmeden “çok enteresan şekerim” diyen ortaokul bilgisiyle kendini mücehhez kılmış”sıkarbaks” müdavimlerinin yalapşap cahilliğiniduymadık mı?koku’yu kozmetik dünyasının kirli çamaşırlarını deşifre eden roman diye satın alanları görmedik mi?hafif’te şiir yasakmış! ve burası, yazma, küfretme, fikirlerini allahına kadar özgürce yayma ilkesiyle ün yapmış bir siteyken… inanılacak şey değil!şiir, sanal mutlulukların kirli suratındakiucuz boyayı siler süpürür!şiir, hayatı evire çevire pataklar!şiir, uyarır: kalbimizi, ruhumuzu, beynimizi…okuyanı tahrik eder şiir.penisi ya da vajinayı kanla doldurmaz belki, belki kayganlaştırmaz vazelin gibi tenasül organlarınızı ama pelür kağıtlara döndürülmüş esir ruhlarımızın biçareliğine benzersiz imgelerle su verir, ruhlarımızın kılcal acılarını süsler,ipek balyoz darbeleriyle gerçeğin metaforunda var ettiği örsün üzerinde bir çığlığı büyütür usulca…şiir yasakmış “hafif”te… bu ayıp yedi ceddimize yeter!not: artık şiir de serbest hafif’te.-31.01.2008-