Beklemek… Devamlı sürekli beklemekteyim… Seni. Başlamadan bitirmeyi anlatsana bana. Biliyorsun neden bahsettiğimi. Görüyorsun… Bir şey var sende iliklerime kadar hissediyorum bunu. Biliyorum önceden yaşadığım, acısını unutmaya çalıştığım bir şey…Hadi sende git artık… Oysaki ne çok istemiştim seni sevmeyi. Oysaki ne çok… Geçmiş beni güçlü kıldı. Bu kez dokunamıyorum yalnızlığın gözlerine… Yalnızlığım artık benden de ötede… Belki de umutsuzluğun, mutsuzluğun esiri olmuşuz. Yapayalnız dünyamızda bir başımıza kalmışız. Kimsesiz…Geçmiş beni güçlü kıldı… Korkma… Sensiz ne yapacağımı, nasıl yaşayacağımı biliyorum. Sadece Teselliyi bulmuşken sende… Sen de mi? dedim kendi kendime.Sende mi bir başıma bıraktın beni bu sürekli savaştığım dünyamda. Sende mi arkasına bakmadan çekip gidenlerdensin? Sevgin için savaşmak, senin içinde anlamsızmış demek ki… Korkma, yâda meraklanma benim için. Bu ağlamaklı halim senin için yâda sensizlik için değil. Sadece… Bir kale daha kaybettim… Uğruna savaştığım…Hadi sende git artık… İkimiz için de doğru olan böylesi. Doğru olan mı? Tıpkı senin ve benim gibi birer yalanmış hepsi.Sadece git…