Orta çağda kızıl saçlı bir bakiredirŞeytan damgası yemişVe bulutlu bir sonbahar akşamındaSarhoş çığlıkları duyulur sokaklardaErtesi gün asılacak sefil bir hırsız gibi.Yalnızlığın ortasında.Tek başına olsa da;Ani bir refleks gibiDikkatli…Ölüm,Yalnızdır denir gidişlerOysaki bilinmedik bir yoldur bu:Kaybolmaya açık,Bir rehberi vardırElbet olmalıGöstermeli yoluAnlatmalıVe tercüme etmeli söylenenleriÖlüm kaybettiğine ağlarNisan yağmurlarında.Ve koca bir hasret akar yeryüzüneSiyah elbisesinin altındanKızıl yanık rengiyleKana benzetilenVe hasret çeken bir feryatDüşer avuçlarındanGökyüzünü parçalayan sesKıyameti getirecek bir yakarışBütün inkarları ile korkaklığına sarılıYatağında sırasını bekliyor yeryüzü çocuklarıHer biri evcil bir sevgili,Her biri evcil bir köle…Bütün ömrü …………..tarafından gözetlenen…