yine saat üç…dumanı külüne karışıyor son sigaramın…genzim yanıyor,çözemiyorum boğazımdaki düğümleri…gözlerim doluyor,ağlayamıyorum,tıkanıyorum…nefessizliğim,sessizliğine karışıyor ikinci yüzümün…hani kimseye göstermediğim,hani sessiz sessiz ağlayan,tükenmiş gözyaşlarını saklayan…yalnızlığımı düşünüyorum,son damla düşüyor kağıdıma…ve bir melek terk ediyor seni,beni,benim gibileri…sebepsiz…çaresiz…ve o ideal aşk profilini yüklediğim melek,biliyor mu,bir damla yaşın değerini,biliyor mu,aşkın derinlerde yaşadığını,ve biliyor mu,yalnızlığın acizliğini…o düğümler,bir tane daha ekleniyor her geçen saniye…yavaş yavaş kül oluyor cebimdeki son umut parçası,son sigaram gibi…ve biliyorum,ben yine sahte gülüşler sunacağım insanlara…belki bir gün,saklayacağım gurur maskemi arkama,bu sefer ağlatacağım kendimi…utanmadan…biliyorum oralarda bir yerlerde,birkaç damla daha var…bakmıyorum artık aynaya..kabullendim sayılır yalnızlığımı..kırılgan hayaller sıralıyorum kendime,çok dertsiz görünüyorum inan göze…ama bir bilsen,dertten ölüyorum,canım acır,kime ne?…