gece uyuyamadım mutluluktan.ankara’nın grisi bile canımı sıkamadı.en sevdiğim sanatçının konserindeydim gecede. kendisi beni bilirmiş, maillerimden hatırlarmış. adımı söyler söylemez soyadımı da söyleyiverirmiş. sohbet ettim, daha yakından tanıma fırsatı buldum kendisini. harika şarkılarıyla coştum,hüzünlendim. bir daha gelsin ankara’ya, hiç terk etmesin istedim. o “iyi uykular ankara!” diye bağırırken, ben ankara’dan bir kez daha nefret ettim… ama çok da umursamadım.
yorumlar
“daha yakından tanıma fırsatı buldum kendisini”hissedebilmek için şarkılarına ihtiyaç duyuyormuş gibi bir halin var.
SAKIN yanlis anlama ama ben encok ankaranin istanbula donuslerini seviyorum istanbulda yada soyle diyelimbogazda gri hava bile bi baska oluyor
İstanbul’dan sonra Ankara’da yaşayınca nefret etmiştim Ankara’dan.Ama şimdi Ankara’daki küçük mutlulukları çoooooooook özlüyorum.Kıymetini bilin.
sanatci mi gelmis?